Καλλιθέα Βοιωτίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Για άλλα τοπωνύμια με το ίδιο όνομα, δες Καλλιθέα (αποσαφήνιση)

Η Καλλιθέα είναι χωριό του νομού Βοιωτίας. Αποτελεί ένα από τα τέσσερα δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου Τανάγρας, όπως δημιουργήθηκε σύμφωνα με το Νόμο 2539/1997 ή αλλιώς Νόμο Καποδίστρια. Ο πληθυσμός του χωριού ανέρχεται σε 695 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2001.
Στην αρχαιότητα ονομαζόταν Σίδες ένω επί Τουρκοκρατίας λέγόταν Μουσταφάδες, πιθανότατα από το όνομα κάποιου Τούρκου άρχοντα της περιοχής.

[Επεξεργασία] Οικονομία

Η οικονομία του χωριού όπως και των υπολοίπων χωριών του δήμου στηρίζεται κυρίως στη γεωργία, τη μεταποίηση και το εμπόριο αγροτικών προϊόντων.

Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Μουσταφάδες. Η μετονομασία του σε Καλλιθέα έγινε το έτος 1953. Δεν υπάρχει σαφές αποδεικτικό στοιχείο γιατί αυτό το χωριό διατηρούσε μέχρι το 1953 το όνομα Μουσταφάδες. Στην προφορική παράδοση κυκλοφορεί, ότι στην περιοχή του χωριού Πύργος ήταν εγκατεστημένος Τούρκος αξιωματιούχος ή μεγιστάνας της περιοχής ονόματι Μουσταφάς, αλλά ακόμη κι αυτό είναι αμφισβητήσιμο. Μουσταφάς στην αραβική διάλεκτο, σημαίνει αυτός που ξεχωρίζει, ο διαπρεπής.

Το χωριό είναι χτισμένο στις παρυφές του βουνού Πυργάρι και βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Νεοχωράκι και Ασωπία. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 695 κατοίκους (χωρίς να έχει συμπεριληφθεί ο μεγάλος αριθμός των οικονομικών μεταναστών που φιλοξενούνται στο χωριό) Οι κάτοικοί του είναι στη πλειονότητά τους αγρότες. Η κοντινή απόσταση από την Αθήνα αφ' ενός, (μόλις 70 χλμ) αφετέρου η εύφορη και αποδοτική παρασώπια πεδιάδα που εκτείνεται εμπρός του, εξειδίκευσαν το χωριό σε έναν από τους μεγαλύτερους τροφοδότες αγροτικών προϊόντων της κεντρικής λαχαναγοράς Αθηνών. Οι καλλιέργειες μετά το 1960 περίπου, είναι εντατικές τόσο σε δημητριακά (σκληρό σιτάρι, κριθάρι, βρώμη κτλ) όσο και σε ζαρζαβατικά (ντομάτες, μπάμιες, φασόλια, πιπεριές). Καλλιεργούνται επίσης πατάτες και κρεμμύδια, όσο και βιομηχανική ντομάτα. Το πότισμα αρχικά γινόταν από ανάβαθα πηγάδια. Μετά το 1960, άρχισαν να δημιουργούνται γεωτρήσεις, 60-70 μέτρων, που με τα χρόνια γίνονταν όλο και βαθύτερες προς εύρεση νερού και σήμερα οι γεωτρήσεις έχουν βάθος γύρω στα 370 μέτρα με αποτέλεσμα το νερό να έχει πολλά άλατα. Όλη αυτή η εντατικοποίηση, έχει φέρει στο χωριό κύμα οικονομικών μεταναστών διαφόρων εθνικοτήτων. Στο χωριό φιλοξενούνται ως οικονομικοί μετανάστες από το 1980 και μετά, Ινδοί, Πακιστανοί, Αφγανοί, οικονομικοί μετανάστες από το Μπαγκλαντές, Αλβανοί, Ρουμάνοι κτλ. γεγονός που έχει δώσει μια πολυεθνικότητα στο συγκεκριμένο χωριό. Κατά τους χειμερινούς μήνες οι μόνιμοι οικονομικοί μετανάστες είναι γύρω στους 500, την δε θερινή περίοδο υπερβαίνουν τους 1500. Αυτή η πολυεθνικότητα έχει βέβαια πλεονεκτήματα, αλλά και σοβαρά μειονεκτήματα, με το σημαντικότερο την στέγαση των οικονομικών μεταναστών.

Οι κάτοικοι της Καλλιθέας (Μουσταφάδων) είναι φιλήσυχοι, φιλόξενοι και ειρηνικοί. Η μητρόπολη και ο πολιούχος του χωριού είναι ο Άγιος Γεώργιος που εορτάζει στις 23 Απριλίου. Ο υπέροχος ναός του Αγίου Γεωργίου, άρχισε να χτίζεται το 1923 με ιδία εργασία από τους κατοίκους, με κύβους ντόπιας κίτρινης πέτρας και αγιογραφήθηκε γύρω στο 1970. Ξωκκλήσια του χωριού είναι η Αγία Μαρίνα, η Αγία Τριάδα, η Αγία Παρασκευή (νεκροταφείο), ο Άγιος Ταξιάρχης, η Παναγία η Μεσοσπορίτισσα, η Αγία Άννα, ο Άγιος Ιωάννης ο Καλοκτένης. Το χωριό ανήκει σύμφωνα με το Καποδιστριακό νόμο του 1997 στο Δήμο Τανάγρας μαζί με τα χωριά Άρμα, Ασωπία, Τανάγρα, ενώ τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές (2008) συζητούνται μεγαλύτερες συνεννώσεις Δήμων και Κοινοτήτων.

Σημάδια από αρχαιολογικές έρευνες, πιστοποιούν ότι η περιοχή κατοικείται από αρχαιοτάτων χρόνων, χωρίς αυτό να σημαίνει ακριβώς στο ίδιο σημείο. Σε ακτίνα δύο χιλιομέτρων γύρω από το σημερινό χωριό, υπάρχουν δείγματα οικισμών, όπως στην περιοχή Λυκούρσι (νότιοδυτικά) στην περιοχή Κούρτανι νότια και στη περιοχή Μετόχι (δυτικά). Στη κορυφή επίσης του βουνού Σωρός δυτικά του σημερινού χωριού, υπάρχουν δείγματα Κυκλώπειων τειχών Μυκηναϊκής περιόδου. Ολανδή αρχαιολόγος που έκανε πρόσφατα έρευνες στην περιοχή της Αγίας Τριάδας, είπε ότι ο σημερινός ναός, είναι χτισμένος πάνω σε αρχαίο και σπάνιο ναό της θεάς Ήρας. Λέγεται ότι η αρχαία ονομασία του χωριού είναι Σίδεςπου σημαίνει Ροδιές Πράγματι στη περιοχή ευδοκιμούν πολύ οι ροδιές, αν και σήμερα χρησιμοποιούνται μόνο για οικιακή κατανάλωση.

Επίθετα που υπάρχουν στο χωριό σήμερα, είναι Σκουρτανιώτης (από τον γιο του οπλαρχηγού της Ρούμελης, Αθανασίου Σκουρτανιώτη) Κανιάρης (το σόι του μοναδικού βουλευτή που έχει δώσει μέχρι σήμερα το χωριό, του βουλευτή της ΕΔΑ Μελετίου Κανιάρη 1915-2007), Παπαδημητρίου, Γκίνης, Δαδιώτης, Δαούτης, Λάμπρου, Σφυρίδης, Ταχταράς, Πέππας, Παπαθανασίου, Βρούβας, Κατσέλης, Καφούνης, Μπλάνας, Μπαλτάς, Κολιογιώργης, Λιαμπότης, Στυλιανόπουλος, Κριμπίθης, Κυριάκου, Κυριαζής, Θαλάσσης, Νιχωρίτης, Κουρουμπέτσης, Στίνης, Στέρπης, Παπαγεωργίου, Σαμπάνης, Βέρδης (κάποιοι μιλούν ακόμη για συγγένεια με τον μεγάλο Ιταλό συνθέτη Verdi, που ο πατέρας του ήταν Έλληνας μετανάστης στην Ιταλία) Σταμάτης, Μιχαλάκης, Φουρκιώτης, Γεωργίου, Πανούσης, Παπασωτηρίου, Τσατσαρώνης, Σκαλαφούρης.

[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία

• Τσεβά Γ, Η ιστορία της Θήβας και της Βοιωτίας, Θήβα 2006, Πνευματικό Κέντρο Δήμου Θηβαίων