Ζανζιβάρη
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
H Ζανζιβάρη, με 1.070.000 κατοίκους το 2004, είναι σύμπλεγμα νήσων στον Ινδικό Ωκεανό, 25–50 χλμ. στα ανοικτά των ακτών της Ανατολικής Αφρικής. Σήμερα αποτελεί τμήμα της Τανζανίας. Αποτελείται από πολυάριθμα μικρά νησιά και δύο μεγάλα: την Ουνγκούτζα ( Unguja), που είναι το μεγαλύτερο και ανεπίσημα ονομάζεται από πολλούς 'Ζανζιβάρη'), και τη νήσο Πέμπα. Το αρχιπέλαγος ήταν κάποτε ξεχωριστό κράτος, το οποίο ενώθηκε με την Τανγκανίκα και δημιουργήθηκε η Τανζανία. Το όνομα της Τανζανίας προέρχεται από αυτά τα δύο ονόματα. Σήμερα απολαμβάνει αυτονομίας εντός της ένωσης. Η πρωτεύουσα της Ζανζιβάρης είναι η Πόλη της Ζανζιβάρης, που βρίσκεται στο νησί Ουνγκούτζα. Οι παλαιές συνοικίες της πόλης, γνωστές ως «Λίθινη Πόλη» έχουν ανακηρυχθεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO.
Οι κύριες ασχολίες είναι το εμπόριο μπαχαρικών (μοσχοκάρυδο, γαρίφαλο, κανέλα, μαύρο πιπέρι) καθώς επίσης και ο τουρισμός. Το νησιωτικό σύμπλεγμα αποτελεί καταφύγιο για πολλά ενδημικά ζώα. Στο νησί Πέμπα παράγονται γαρίφαλα.
Η Ζανζιβάρη είναι επίσης έδρα του ομώνυμου Πανεπιστημίου.
Η ονομασία πιθανότατα προέρχεται από τα περσικά και τη λέξη زنگبار, Zangi-bar («ακτή των μαύρων») και στα αραβικά λέγεται επίσης Zanji-bar. Ίσως να αναφέρεται και στο μπαχαρικό ζιγγίβερη.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Ιστορία
Πρόγονοι των Χαντιμού και Τουμπατού φέρονται να ήταν οι πρώτοι που κατοίκησαν στη Ζανζιβάρη, γύρω στα 1000 μ.Χ. Πιστεύεται ότι τον 1ο αιώνα μ.Χ. Άραβες έμποροι έφτασαν στο νησί. Αυτούς ακολούθησαν έμποροι από τον Περσικό Κόλπο και από την Υεμένη πολύ αργότερα. έγιναν επιμιξίες Αφρικανών και Αράβων και στην περιοχή διαδόθηκε σύντομα το Ισλάμ. Το πρώτο τζαμί χτίστηκε στη Ζανζιβάρη το έτος AH 500, δηλαδή το 1107.[1] Το 1499 επισκέφτηκε το νησί ο Βάσκο ντα Γκάμα και οι Πορτογάλοι εδραίωσαν την κυριαρχία τους το 1503. Από το 1505 ως το 1698 αποτέλεσε πορτογαλική κτήση και το 1698 έγινε μέρος των υπερπόντιων περιοχών κατοχής του Σουλτάνου του Ομάν. Τότε άνθισε το δουλεμπόριο και εξοβελίστηκαν οι Πορτογάλοι από το νησί. Ο Σουλτάνος του Μασκάτ και Ομάν Σαςιντ μπιν Σουλτάν αλ Μπουσάιντ μετέφερε την πρωτέουσά του από τη Μασκάτ στην Στόουν Τάουν της Ζανζιβάρης, το 1840. Έπειτα από το θάνατό του το 1856, οι γιοι του πάλεψαν για τη διαδοχή. Στις 6 Απριλίου του 1861 η Ζανζιβάρη και το Ομάν διασπάστηκαν σε δύο ξεχωριστά πριγκιπάτα.
Ως το 1890, οπότε και έγινε προτεκτοράτο, είχε εδραιωθεί η βρετανική κυριαρχία και οι Βρετανοί διόρισαν τους πρώτους «βεζίρηδες» την περίοδο από το 1890 ως το 1913 και στη συνέχεια Βρετανούς εποίκους το 1913 με 1963.
Έπειτα από το θάνατο του Σουλτάνου Χαμάντ μπιν Τουγουάινι στις 25 Αυγούστου του 1896, ανέλαβε την εξουσία ο σφετεριστής Χαλίντ μπιν Μπαργκάς, γιος του Σουλτάνου Μπαργκάς μπιν Σαΐντ , ο οποίος κατέλαβε το Παλάτι και αυτοανακηρύχθηκε νέος ηγέτης. Αυτό ήταν αντίθετο προς τα βρετανικά συμφέροντα και οδήγησε στο λεγόμενο Πόλεμο μεταξύ Αγγλίας και Ζανζιβάρης, όταν το πρωί της 27 Αυγούστου το Παλάτι καταστράφηκε από το Βασιλικό Ναυτικό των Άγγλων. Ο Χαλίντ κατέφυγε στο γερμανικό Προξενείο και ο βομβαρδισμός έμεινε γνωστός ως ο μικρότερος σε διάρκεια Πόλεμος στην Ιστορία. Ο φίλα προσκείμενος στους Βρετανούς Χαμούντ έγινε νέος ηγέτης και η δουλεία καταργήθηκε το 1897.
Στις 10 Δεκεμβρίου του 1963 η Ζανζιβάρη ανακηρύχθηκε συνταγματική μοναρχία και ανεξάρτητο κράτος από το Ηνωμένο Βασίλειο. Το νέο καθεστώς υπήρξε βραχύβιο, καθώς ο Σουλτάνος και η δημοκρατική του κυβέρνηση ανατράπηκαν στις 12 Ιανουαρίου 1964 και στις 26 Απριλίου της ίδιας χρονιάς η Ζανζιβάρη ενώθηκε με την Τανγκανίκα και δημιουργήθηκε το σημερινό κράτος της Τανζανίας.
Η μεταβατική αυτή περίοδος δεν ήταν αναίμακτη:
Στις 12 Ιανουαρίου 1964 με επανάσταση ανατράπηκε ο κυωερνών συνασπισμός υπό το κόμμα ZNP και περίπου 5.000-12.000 Ζανζιβαριανοί αραβικής καταγωγής σκοτώθηκαν, ενώ χιλιάδες άλλοι τέθηκαν υπό κράτηση και η περιουσία τους δημεύτηκε ή καταστράφηκε.[2]
Ο Φρέντι Μέρκιουρι, κύριος τραγουδιστής των Queen, γεννήθηκε (ως Farouk Bulsara) στην Στόουν Τάουν.
[Επεξεργασία] Πολιτικό καθεστώς
Η Ζανζιβάρη διαθέτει το δικό της Επαναστατικό Συμβούλιο και τη Βουλή των Αντιπροσώπων (με 50 έδρες- οι βουλευτές εκλέγονται με καθολική ψηφοφορία για πενταετή θητεία).
Η ημιαυτονομία της Ζανζιβάρης συνεπάγεται την ύπαρξη επαναστατικής κυβέρνησης.
Διοικητικά το νησί διαιρείται σε 3 διοικητικές περιοχές:
- Βόρεια Ζανζιβάρη
- Δυτική/Αστική Ζανζιβάρη και
- Κεντρική και Νότια Ζανζιβάρη
Στο νησί Πέμπα υπάρχουν 2 διοικητικές περιοχές: η Βόρεια Πέμπα και η Νότια Πέμπα.
[Επεξεργασία] Σουλτάνοι της Ζανζιβάρης
- Ματζίντ μπιν Σαΐντ (1856–1870)
- Μπαργκάς μπιν Σαΐντ (1870–1888)
- Χαλίφα μπιν Σαΐντ (1888–1890)
- Αλί μπιν Σαΐντ (1890–1893)
- Χαμάντ μπιν Τουγουάινι (1893–1896)
- Χαλίντ μπιν Μπαργκάς (1896)
- Χαμούντ μπιν Μοχάμετ (1896–1902)
- Αλί μπιν Χαμούντ (1902–1911) (παραιτήθηκε)
- Χαλίφα μπιν Χαρούμπ (1911–1960)
- Αμπντουλάχ μπιν Χαλίφα (1960–1963)
- Τζαμσίντ μπιν Αμπντουλάχ (1963–1964)
[Επεξεργασία] Βεζίρηδες
- Σερ Λόιντ Ουίλιαμ Μάθιους, (1890-1901)
- A.Σ. Ρότζερς, (1901-1906)
- Άρθουρ Ρέικς, (1906-1908)
- Φράνσις Μπάρτον, (1906-1913)
[Επεξεργασία] Βρετανοί κάτοικοι (British Residents)
- Φράνσις Περς, (1913 -1922)
- Τζον Σίνκλαιρ, (1922 - 1923)
- Άλφρεντ Όλις, (1923 - 1929)
- Ρίτσαρντ Ράνκιν, (1929 - 1937)
- Τζον Χολ, (1937 - 1940)
- Χένρι Πίλινγκ, (1940 - 1946)
- Βίνσεντ Γκλέντεϊ, 1946 - 1951)
- Τζον Σίνκλερ, (1952 - 1954)
- Άρθουρ Τζορτζ Μούρινγκ, (1959 -1963)
[Επεξεργασία] Κατάλογος Προέδρων
Όνομα | Από | Έως | Κόμμα |
Σεΐχ Αμπέιντ Αμάνι Καρούμε | 12 Ιανουαρίου 1964 | 7 Απριλίου 1972 | ASP |
Σεΐχ Μουινί Αμπούντ Τζούμπε | 11 Απριλίου 1972 | 30 Ιανουαρίου 1984 | ASP, 1977 CCM |
Αλί Χασάμ Μουινί | 30 Ιανουαρίου 1984 | 24 Οκτωβρίου 1985 | CCM |
Ιντρίς Αμπντούλ Γουακίλ | 24 Οκτωβρίου 1985 | 25 Οκτωβρίου 1990 | CCM |
Σαλμίν Αμούρ | 25 Οκτωβρίου 1990 | 8 Νοεμβρίου 2000 | CCM |
Αμάνι Αμπέιντ Καρούμε | 8 Νοεμβρίου 2000 | σημερινός | CCM |
[Επεξεργασία] Πολιτικά κόμματα
- ASP - Κόμμα Afro-Shirazi
- CCM - Chama Cha Mapinduzi
[Επεξεργασία] Πολιτισμός
.
Η Ζανζιβάρη είναι συντηρητική κοινωνία, με Σουνίτες Μουσουλμάνους. Η ιστορία της έχει δεχτεί επιρροές από τους Πέρσες, τους Άραβες, τους Ινδούς, τους Πορτογάλους, τους Άγγλους και τους υπόλοιπους Αφρικανούς.
Το νησί ήταν η πρώτη αφρικανική περιοχή που εισήγαγε την έγχρωμη τηλεόραση το 1973 (αν και οι πρώτες τηλεοπτικές υπηρεσίες άρχισαν σχεδόν 20 χρόνια μετά). Ο σημερινός τηλεοπτικός σταθμός ονομάζεταιTvZ.
Το 2004 απαγορεύτηκε με νόμο στη Ζανζιβάρη η ομοφυλοφιλία σε άνδρες και γυναίκες [1] [2].
[Επεξεργασία] Παραπομπές
[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία
- Memoirs of an Arabian Princess from Zanzibar, Emily Ruete, 1888. (πολλές ανατυπώσεις).
- Banani: the Transition from Slavery to Freedom in Zanzibar and Pemba, H. S. Newman, (Λονδίνο, 1898)
- Travels in the Coastlands of British East Africa, W. W. A. FitzGerald, (Λονδίνο, 1898)
- Zanzibar in Contemporary Times, R. N. Lyne, (Λονδίνο, 1905)
- Pemba: The Spice Island of Zanzibar, J. E. E. Craster, (Λονδίνο, 1913)
- Hatice Uğur, Osmanlı Afrikası'nda Bir Sultanlık: Zengibar (Zanzibar as a Sultanate in the Ottoman Africa), İstanbul: Küre Yayınları, 2005. http://www.kureyayinlari.com/Icindekiler.aspx?KID=23. Για την αγγλική έκδοση, βλέπε http://seyhan.library.boun.edu.tr:80/record=b1268198
[Επεξεργασία] Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Το περιεχόμενο του άρθρου βασίζεται στο αντίστοιχο άρθρο της Αγγλόγλωσσης Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL. (ιστορικό/συντάκτες). |