Επαρχία Πεδιάδος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η επαρχία Πεδιάδος κατέχει το βορειοανατολικό τμήμα του νομού Ηρακλείου. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη σε έκταση και πληθυσμό επαρχία της Κρήτης. Ανατολικά συνορεύει με την επαρχία Μιραμπέλου και με την επαρχία Λασιθίου, στα δυτικά με την επαρχία Τεμένους, στα νότια με την επαρχία Μονοφατσίου και την επαρχία Βιάννου. Στα βόρεια βρέχεται από το Κρητικό Πέλαγος. Τα κύρια προϊόντα που παράγει είναι λάδι, κρασί, σταφίδα και κηπευτικά . Η ονομασία της προέρχεται από το πεδινό της έδαφος και ειδικότερα από την πεδιάδα του Καστελίου. Υπάγεται εκκλησιαστικώς στη Μητρόπολη Κρήτης.

[Επεξεργασία] Ιστορικά στοιχεία

Η επαρχία αναφέρεται το 1271 σε έγγραφο με την ονομασία Castro di Pediada και όχι Castello, όπως όλα τα άλλα. Από αυτό μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι στη θέση του castello di Pediada κτίστηκε από τους Βυζαντινούς φρούριο, καθώς οι Βυζαντινοί ονόμαζαν τα φρούρια κάστρα. Ανακαινίστηκε από τους Βενετούς και αποτέλεσε έδρα του castellano της castellania di Pediada και αργότερα ως χώρος αποθήκευσης των σιτηρών του Λασιθίου. Σήμερα δε σώζεται τίποτε. Στη θέση του κάστρου αυτού περίπου είναι η θέση του σημερινού Γυμνασίου στο Καστέλλι. Διασώθηκε μόνο το όνομα του χωριού. Το 1821 δόθηκε η ονομασία Χερρόνησος στην επαρχία, ωστόσο δεν επικράτησε.

[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία

• Το Ηράκλειον και ο Νομός του, εκδ. Νομ. Ηρακλείου.

Επαρχίες του Νομού Ηρακλείου
Βιάννου | Καινούργιου | Μαλεβιζίου | Μονοφατσίου | Πεδιάδας | Πυργιωτίσσης | Τεμένους