Επαρχία Τεμένους

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η επαρχία Τεμένους περιλαμβάνει μία στενόμακρη λωρίδα γης από βορρά προς νότο. Ανατολικά ορίζεται από την επαρχία Πεδιάδας, δυτικά από την επαρχία Μαλεβιζίου, στα νότια από την επαρχία Μονοφατσίου και από βορρά από τον κόλπο του Ηρακλείου. Βρίσκεται γύρω από την πόλη του Ηρακλείου , ο οποίος αναφέρεται Paracandia και ανήκε στο βενετικό κράτος, χωρίς να έχει μοιραστεί στους αποίκους Αποτελείται από γηλόφους οι οποίοι είναι από αμπελώνες και ελαιώνες. Στο κέντρο δεσπόζει το ιερό βουνό του Δία, ο Γιούχτας. Η επαρχία εκκλησιαστικώς υπάγεται στη Μητρόπολη Κρήτης.

[Επεξεργασία] Ιστορικά στοιχεία

Το όνομα της επαρχίας οφείλεται σε φρούριο, το οποίο έκτισε ο Νικηφόρος Φωκάς στο ύψωμα Ρόκκα, κοντά στο σημερινό χωριό Κανλί Καστέλι έπειτα από την καταστροφή του αραβικού Χάνδακα το 961. Το βυζαντινό φρούριο ανακαινίστηκε από τους Ενετούς και αποτέλεσε καταφύγιο για τον πρώτο Βενετό Δούκα της Κρήτης, Ιάκωβο Τιέπολο, κατά την επανάσταση των Αγιοσταφανιτών. Ο Τιέπολο έφυγε μεταμφιεσμένος σε γυναίκα από το Χάνδακα και στη συνέχεια κήρυξε πόλεμο εναντίον του Μάρκου Σανούδου, Δούκα της Νάξου, μέχρι πρότινος συμμάχου του. Πολλά ερείπια του φρουρίου σώζονται σήμερα. Οι Βενετοί διατήρησαν το όνομα του φρουρίου και έπειτα από την Άλωση της Κρήτης από τους Τούρκους ονομάστηκε Κανλί Καστέλι, που σημαίνει αιματοβαμμένο φρούριο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι κατά την έφοδο του 1647 για την κατάληψη του φρουρίου υπέστησαν πανωλεθρία, χωρίς να μπορέσουν να το καταλάβουν.

[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία

• Το Ηράκλειον και ο Νομός του, εκδ. Νομ. Ηρακλείου.

Επαρχίες του Νομού Ηρακλείου
Βιάννου | Καινούργιου | Μαλεβιζίου | Μονοφατσίου | Πεδιάδας | Πυργιωτίσσης | Τεμένους