Γαλλοπρωσικός Πόλεμος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Γαλλο-Πρωσικός πόλεμος (Ιούλιος 1870 - Μάιος 1871) ήταν μία ένοπλη σύγκρουση της Γαλλικής Αυτοκρατορίας με το Πρωσικό Βασίλειο για την επιρροή στα ανεξάρτητα Γερμανικά κρατίδια. Αφορμή στάθηκε η διαφωνία της Γαλλίας στην ανακήρυξη του γερμανού πρίγκιπα Λεοπόλδου στον θρόνο της Ισπανίας.
Οι Γάλλοι ηττήθηκαν σε αρκετές μάχες και στην μάχη του Σεντάν (Πόλη της Βορειοανατολικής Γαλλίας) ο αυτοκράτορας Ναπολέων ο 3ος μαζί με 100,000 στρατιώτες αιχμαλωτίστηκαν και η αυτοκρατορία κατέρρευσε, ωστόσο η Γαλλία συνέχισε τον πόλεμο μέχρι την μάχη του Μετς (Πόλη της Βορειοανατολικής Γαλλίας) όπου 180,000 Γάλλοι αιχμαλωτίστηκαν και υπογράφτηκε η συνθήκη των Βερσαλλιών τον Ιανουάριο του 1871 μεταξύ του Αδόλφου Τιέρ (Adolfe Thiers, Γάλλος πολιτικός 1797-1877) και του Όττο Φον Μπίσμαρκ (Otto von Bismarck, Γερμανός Καγκελάριος, 1815-1895) που επέβαλε στην Γαλλία την καταβολή ενός ή δύο δισεκατομμυρίων Φράγκων ως πολεμική αποζημίωση, καθώς και την προσάρτηση της Αλσατίας (Alsace) και της Λωρραίνης (Lorraine) (Ανατολικές επαρχίες της Γαλλίας) στην Γερμανία.
Ωστόσο η εθνοφρουρά και οι εργάτες του Παρισιού αντέδρασαν, παρά το γεγονός ότι ήταν υπό πολιορκία από τους Γερμανούς από τον Σεπτέμβριο του 1870 έως τον Ιανουάριο του 1871, και τον Μάρτιο του 1871 κατέλαβαν το Παρίσι οδηγώντας στην Παρισινή Κομμούνα, η οποία καταστάληκε βίαια από τα γαλλικά στρατεύματα που παρέμειναν πιστά στον Τιέρ, με την υποστήριξη των Πρώσων.
