Αλφόνσο Φοντανέλλι
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Αλφόνσο Φοντανέλλι (Alfonso Fontanelli) (15 Φεβρουαρίου 1557 - 11 Φεβρουαρίου 1622) ήταν Ιταλός συνθέτης, συγγραφέας, διπλωμάτης, αριστοκράτης αυλικός της όψιμης Αναγέννησης. Ήταν μία από τις κορυφαίες προσωπικότητες της μουσικά προοδευτικής σχολής της Φερράρα στα τέλη του 16ου αιώνα, και ένας από τους πρώτους συνθέτες του στύλ "seconda practica" κατά τη μετάβαση στην εποχή του Μπαρόκ.
[Επεξεργασία] Ζωή
Ο Φοντανέλλι γεννηθηκε στη Reggio nell'Emilia και ήταν γιός του Κόμη Εμίλιο Φοντανέλλι. Η μουσική του παιδεία άρχισε με την καθοδήγηση του δασκάλου του και συνθέτη Γκασπάρο Πρατονέρι (Gasparo Pratoneri), και γρήγορα έκανε αισθητό το ταλέντο του ως μουσικός αλλά και ως λογοτέχνης (ορισμένα από τα λυρικά του ποιήματα υπάρχουν μέχρι σήμερα).
Παντρεύτηκε για πρώτη φορά το 1580, και το 1584 ξεκίνησε την καριέρα του ως αυλικός πολιτικός και μουσικός στην οικογένεια Este στη Φερράρα. Ενω εργαζόταν για την οικογένεια Este του δόθηκε για πρώτη φορά η ευκαιρία να επισκευτεί τη Ρώμη το 1586. Εκεί πιθανότατα συναντήθηκε με το φημησμένο μαδριγαλιστή Luca Marenzio, καθώς και με μέλη της Ρωμαϊκής Σχολής Σύνθεσης, πολλά στοιχεία της τεχνοτροποίας των οποίων διακρίνουμε και στη μουσική του ίδιου. Ηδιπλωματική του δραστηριότητα ενώ ήταν στη Ρώμη ενίσχυσε τη φήμη του σε μεγάλο βαθμό καθώς το 1588 έλαβε δύο τιμές: Πήρε τον τίτλο του "Μουσικού Συμβούλου" στην Accademia de Parteni της Φερράρα και πήρε ανώτατη θέση στην Αυλή της Φερράρα. Η επιρροή του αυξήθηκε σταθερά από τότε και μέχρι το 1597, όταν η ισχυρή οικογένεια Este αποσύρθηκε στη Μόντενα, και η περιοχή της Φερράρα απορροφήθηκε από την Παπική Ιδιοκτησία.
Ο Φοντανέλλι πιθανώς έγραψε τις περισσότερες σωζόμενες συνθέσεις κατα τη δεκαετία του 1590, και αμέσως μετά το 1600. Δεν δραστηριοποιούταν μόνο ως μουσικός στην Αυλή της Φερράρα κατά την διάρκεια του πρώτου μέρος αυτής της περιόδου, αλλά ήταν επίσης ενεργός ως διπλωμάτης και πολιτικός, ταξιδεύοντας στην Αυλή των Gonzaga στην Mantua και Medici στη Φλωρεντία, και ερχόμενος σε ανάμειξη με τοπικούς μουσικούς της εκάστοτε περιοχής. Το 1594 ταξίδεψε εκτενώς με τον Carlo Gesualdo, πηγαίνοντας στη Βενετία, στη Φλορεντία, στη Νάπολη και στη Βενόζα με τον περίφημο συνθέτη και δολοφόνο. Η αλληλογραφία που είχε με τον προστάτη του Alfonso II d' Este υπάρχει ακόμα και περιέχει πολλές πληροφορίες για την μουσική εκείνης της εποχής. Το 1591 η πρώτη σύζυγος του Φοντανέλλι πεθαίνει, και αυτός τότε παντρεύεται τη Maria Biacoli, ο γάμος με την οποία αποδείχθηκε προβληματικός.
Αφού η οικογένεια Este μετακόμισε στη Μόντενα, ο Φοντανέλλι τους ακολούθησε εκει, διατηρώντας την ιδιότητά του ως διπλωμάτης: tο 1600 και 1601 πήγε στη Ρώμη και τη Φλωρεντία για λογαριασμό τους. Το Νοέμβριο του 1601, ανακάλυψε ότι η γυναίκα του είχε κάποια άλλη σχέση και τότε αυτός δολοφόνησε τον εραστή της (σε αντίθεση με τον Gesualdo, ο οποίος σε παρόμοια περίπτωση δολοφόνησε και τους δύο, ο Φοντανέλλι γλίτωσε τη γυναίκα του). Ώς τιμωρία, του αφαιρέθηκαν τα υπάρχοντά του και εξορίστηκε από τη γή των Este. Βρήκε καταφύγιο στο πλούσιο Ρωμαϊκό νοικοκυριό του Καρδιναλίου Alessandro d'Este, του νεότερου αδερφού του Duke Cesare ο οποίος τον είχε εξορίσει από τη Μόντενα, και συνέχισε τη μουσική του πορεία στη Ρώμη. Το 1605, αφού είχε αποκαταστήσει τις σχέσεις του με τον Duke Cesare, έγινε ο επίσημος αντιπρόσωπος της οικογένειας Este στη Ρώμη. Το άν αυτό οφείλεται στη μετάνοιά του για τη δολοφονία ή στο ότι είχε εξαιρετικές δεξιότητες ώς διπλωμάτης, δεν είναι γνωστό.
Κατά τα επόμενα δέκα χρόνια ταξίδεψε πολύ, συμπεριλαμβανομένης και της διαμονής του στη Φλωρεντία για να προσπαθήσει να μεσολαβήσει στις συγκρούσεις μεταξύ των μουσικών της Αυλής των Medici, και τη διαμονή του στην Ισπανία μεταξύ 1611 και 1612 με την ιδιότητα του αντιπροσώπου της οικογένειας Este. Το έτος 1615 είχε πλέον σαφώς εγκατασταθεί στη Ρώμη όπου έγινε γνωστός για τη μουσική του ζωή εκεί. Ωστόσο, φαίνεται πως κανένα από τα έργα του που γράφτηκαν εκείνη την περίοδο δεν έχει σωθεί. Παρ'όλ'αυτά, πολλές επιστολές μεταξύ των μελών της ρωμαϊκής αριστοκρατίας και της εκκλησιαστικής ιεραρχίας έχουν σωθεί, οι οποίες παρέχουν πολλές λεπτομέρειες για τη μουσική ζωή εκεί αλλά και την εξέχουσα θέση που είχε ο Φοντανέλλι στο πλαίσιο αυτό. Ο Φοντανέλλι έγινε ιερέας το 1621, και πέθανε στις αρχές του 1622 από το δάγκωμα ενός εντόμου ενώ βρισκόταν στο Ορατόριο Chiesa Nuova.
