Inguschische Sprache
aus Wikipedia, der freien Enzyklopädie
Inguschisch | ||
---|---|---|
Gesprochen in |
Inguschetien (Russische Föderation) | |
Sprecher | ca. 240.000 | |
Linguistische Klassifikation |
|
|
Offizieller Status | ||
Amtssprache von | Inguschetien (neben Russisch) | |
Sprachcodes | ||
SIL/ISO 639-3: |
inh |
Die inguschische Sprache (Eigenbezeichnung гIалгIай мотт [ġalġaj mott]) wird von fast 240.000 Menschen gesprochen, vor allem in der autonomen Republik Inguschetien (Russische Föderation). Sie ist eng mit dem Tschetschenischen verwandt, so dass sich die Sprecher beider Sprachen in gewissem Maße untereinander verstehen können. Beide Sprachen bilden die Untergruppe der veinachischen Sprachen innerhalb der nachischen Sprachgruppe. Die Sprache wird seit 1938 mit dem kyrillischen Alphabet geschrieben.
Inhaltsverzeichnis |
[Bearbeiten] Sprachliche Charakteristiken
Das Inguschische ist durch eine große Zahl an Vokalen und Konsonanten charakterisiert. Unter den Konsonanten gibt es neben Ejektiven auch Uvulare und Pharyngale.
Es handelt sich um eine Ergativsprache mit insgesamt 8 Kasus, außerdem verfügt die Sprache über ein System von 6 Nominalklassen.
Am Verb werden die grammatikalischen Kategorien Tempus, Aspekt, Modus, Numerus und Klasse markiert, jedoch keine Person.
[Bearbeiten] Wortschatz
Im inguschischen Wortschatz gibt es viele Entlehnungen aus dem Russischen, aber auch aus dem Arabischen, Persischen und Türkischen u.a.
[Bearbeiten] Textprobe
ЮСТАРА ЛАТТА БОКЪО ЯЦ (наьна мотт дегIабоалабира наькъех)
У. ДУДАРОВ
Тахан, вайна ма харра, гIалгIай школашка дешар хьехалга эрсий меттала оттадаь, дIахьош да. ГIалгIай меттала алхха ГIалгIай мотти, литературеи, дына бовхамаши мара хьехац. Таханарча гIалгIай халкъа а метта а хьалага, цар хьашташка диллача из нийса да, кхоачам болаш да. Вай кхетаде деза гIалгIай алфавит эрсий графика ларда тIа хилар дешархошта дикка аьттув луш долга. Цул совгIа, вай вIаштIехьдоал гIалгIай меттала даь йоазош, кхолламаш Россе моллагIча миIинге кепадетта. [...]
(aus der Zeitung Serdalo auf www.ingushetiya.ru, 3. September 2002)
[Bearbeiten] Literatur
- Bol'šaja Sovetskaja Ėnciklopedija (Große Sowjetische Enzyklopädie), 3. Aufl.
- Dolakova, R. I. 1967. "Ingušskij jazyk". In: Jazyki narodov SSSR, Bd. 4. Moskau. (auf Russisch)
- Guerin, Françoise. 2001. Description de l'ingouche: parler du centre nord du Caucase. München: LINCOM Europa. (auf Französisch)
- Mal'sagov, Zaurbek K. 1963. Grammatika ingušskogo jazyka. Groznyj: Čečeno-ingušskoe knižnoe izdatel'stvo. (auf Russisch)
- Nichols, Johanna. 1994. "Ingush". In: The Indigenous Languages of the Caucasus, Bd. 4., hrsg. v. Rieks Smeets. Delmar/New York: Caravan Books. S. 79–145. (auf Englisch)
Siehe auch:
- Der Fischer Weltalmanach 2007, S. 399
[Bearbeiten] Weblinks
- Ethnologue: Languages of the World, Ingush
- http://ingush.narod.ru/lang (russischsprachige Website zum Inguschischen)
- The Ingush language (University of Berkeley)
- Inguschisches Alphabet