Modd amodol

Oddi ar Wicipedia

Ffurff ferfol mewn llawer o ieithoedd yw'r modd amodol. Fe'i defnyddir i gyfeirio at weithred neu gyflwr sy'n ansicr, neu sy'n dibynnu ar i ryw weithred arall ddigwydd. Un o'r tair ffurf gryno sydd gan y rhan fwyaf o ferfau Cymraeg yw'r amodol. Rhoddir enghreifftiau o ffurfiau amodol isod. Defnyddir y ffurfiau hyn fel ffurfiau amodol yn yr iaith llafar. Yn yr iaith ysgrifenedig, defnyddir yr un ffurfiau neu ffurfiau tebyg i gyfleu'r amherffaith hefyd.

	canu	hoffi	gallu
1af unigol	canwn i	hoffwn i	gallwn i
2il unigol	canet ti	hoffet ti	gallet ti
3ydd unigol	canai (f)e / (f)o	hoffai (f)e / (f)o	gallai (f)e / (f)o
1af lluosog	canen ni	hoffen ni	gallen ni
2il lluosog	canech chi	hoffech chi	gallech chi
3ydd lluosog	canen nhw	hoffen nhw	gallen nhw

Nid oes gan y ferf dylai ond ffurfiau amodol (mi ddylwn i ond nid *mi ddylaf i neu mi ddylais i).

Ymysg yr ieithoedd eraill sydd â ffurfiau cryno i gyfleu ystyr amodol y mae'r rhan fwyaf o'r ieithoedd Romáwns, gan gynnwys Ffrangeg, Eidaleg a Sbaeneg. Yn yr ieithoedd Germanaidd, does dim ffurfiau amodol ar y ferf. Yn eu lle, defnyddir ymadrodd cwmpasog yn defnyddio berf gynorthwyol megis Saesneg would neu Almaeneg würde. Mae gan Rwsieg geiryn amodol by sy'n cyfleu'r un ystyr.