Арнольд Владимир Игоревич
Википедири материал
Влади́мир И́горевич Арнóльд (çĕртме, 12 1937, Одессăра çуралнă) — чаплă раççей математикĕ.
Мускав университечĕн Никама пăхăнман попечитель канашĕн ертӳçи, Раççей ăслăлăх академийĕн В. А. Стеклов ячĕллĕ математика институчĕн ăслăлăх тĕп ĕçтĕшĕ, Париж-Дофин университечĕн профессорĕ.
АПШ Наци ăслăлăх академийĕн, Франци Ăслăлăх Академийĕн ют çĕр юлташĕ, Лондонри патшалăх пĕрлĕшĕвĕн хисеплĕ юлташĕ. Пьерпа Мари Кюри Университечĕн (Париж), Варвик Университечĕн (Ковентри), Утрехт Университечĕн, Болонья Университечĕн, Торонто Университечĕн, Complutense (Мадрид) Университечĕн хисеплĕ тухтарĕ. ММО президенчĕ (1996).
1995—1998 çç. Тĕнчери математика пĕрлешĕвĕн президенчĕн çумĕ, халĕ ĕç тăвакан комитечĕн юлташĕ.
Тупмалли |
[тӳрлет] Кун-çулĕпе ĕçĕ-хĕлĕ
Мускав патшалăх университечĕн (МПУ) механикă-математика факультетĕнче пĕлӳ илнĕ.
А. Н. Колмогоров патĕнче вĕреннĕ. [1]. Физикă-математика ăслăлăхĕсен тухтăрĕ (1963). 1965—1986 çулсенче — МПУ профессорĕ. СССР ĂА академикĕ (1990).
[тӳрлет] Ĕçĕсем
Топологи, дифференциаллă танлаштарусен теорийĕ, сехметсен теорийĕ (математика) тата теориллĕ механика.
[тӳрлет] Хисепĕсем
- 1958 — Московского математика пĕрлешĕвĕн премийĕ (ММП)
- 1965 — Ленин премийĕ ( академик А. Н. Колмогоровпа пĕрле)
- 1982 — (Crafoord Prize) Крафоорд Швеци Патшалăх ĂА премийĕ (Луис Ниренбергпа пĕрле)
- 1992 — РĂА Лобачевский премийĕ
- 1994 — Харви (Harvey Prize) премийĕ, Технион (Хайфа)
- 2001 — Вольф премийĕ (Wolf Prize)
- 2001 — Америка физика институчĕн премийĕ
- ? — Д. Хайнеман премийĕ, математикăллă физикăпа
- Тĕнчери астрономи пĕрлĕхĕ кĕçĕн планетăна «Владарнольдо» ят панă.
[тӳрлет] Каçăсем
- Харпăр сайчĕ
- В.И. Арнольд статьисем
- Речь академика В.И. Арнольда на парламентских слушаниях в Государственной думе
- Владимир Игоревич Арнольдăн статьйисем:
- Статьи В.И. Арнольда в журнале Квант (1986—1998).
- Книги Владимира Игоревича Арнольда распространяемые МЦНМО
- «Гюйгенс и Барроу, Ньютон и Гук». М., Наука, 1989 г., 96 с.
- «Теория катастроф». Издание третье, дополненное. М., Наука, 1990 г., 128 с
- «Цепные дроби». М.: МЦМНО, 2001 г., 40 с ISBN 5-94057-014-3
- «Геометрия комплексных чисел, кватернионов и спинов», М.: МЦНМО, 2002, 40 с ISBN 5-94057-025-9
- «Задачи для детей от 5 до 15 лет». М.: МЦНМО, 2004, 16 с ISBN 5-94057-183-2
- «О некоторых задачах псевдопериодической топологии», Сборник Математическое Просвещение, Третья серия, Выпуск 1 (1997 год).
