Manuel Vázquez Montalbán
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
Manuel Vázquez Montalbán rodio se u junu 1939-e godine u Barceloni kao sin Evarista i Rose, roditelja koji su se iz različitih krajeva Španije nastanili u Barceloni. Njegovo rođenje su obilježile drame kakve je donijela historija i njen mehanizam, a to su građanski rat-vojni puč, kraj toga rata, pad Barcelone i hapšenje njegovog oca Evarista. Njegov otac je već bio izvan Španije i trebao je da izbjegne u Meksiko iz Francuske, iz Bordeaux-a kada se u Barceloni rodio Manuel Vazquez Montalban. Prilikom povratka u povodu rođenja sina,prepoznao ga je pripadnik pete kolone i tako je uhapšen otac Manuel Vazquez Montalbana. Nakon što je proveo pet godina u zatvoru samo zbog republikanske pripadnosti, vratio se kada je Manuel već imao pet godina. Majka je izdržavala porodicu koja je živjela u ulici Botella u ekscentričnoj četvrti Bario Chino ili Kineska Četvrt.
Nakon studija je mladi Manuel zatvoren u zatvor Lerrida zbog toga što je prosjedovao na ulici ali je srećom pomilovan kada je umro papa. U zatvoru je pisao poeziju i njegov veliki uzor bio je T.S. Eliot značajni Engleski pjesnik. Značaj Manuel Vazquez Montalbana je ogroman u književnosti druge polovice 20. vijeka u Španiji jer je njegova književnost zasnovana na višeznačnom stilu nevezanom nikada za jedan zadat ideološki koncept. Tu višeznačnost i polisemiju je koristio u svom crnom romanu-la novela negra-pomoću svoga detektiva, glavnoga junaka ne samo konkrektnih epizoda nego glavnoga junaka jednog književnog otkrića ogromne vrjednosti, a to je ogromna Montalbanovska polisemija i pasivan promatrački odnos prema svijetu začinjen melankolijom, humorom, sarkazmom, cinizmom i hedonizmom. Sve su prilike da je Manuel Vazquez Montalban prepoznat prvenstveno kao izumitelj privatnoga detektiva Carvalha iako je on tvorac ogromnog broja tekstova o književnosti i politici koji su odlična klasična građa i primjer nesvakidašnje borbe na intelektualnom planu.U jednom istraživanju o literaturi Montalbana koju je objavio Oxford University Press za Univerzitet St Andrews u časopisu Forum iz Januara 2004 se objašnjava koliko multiplikacija izmjena i promjena u gradu odnosno četvrti koju nastanjuje junak,detektiv Pepe Carvalho utiće na prekid kontinuiteta prirodnog i urođenog koji se prekida realnim uništenjem predhodnih četvrti u kojima je detektiv proveo jednu fazu života a sada je svjedok kako se prošlost pretvara u novi svijet odnosno novi prostor i zbog njegove izgradnje i nadogradnje su pometeni ranije upoznati bliski prostori.Brza metamorfoza grada ostavlja usamljenog čovjeka bez kontinuiteta i koji je potpuno usamljeni nosilac svoga pamćenja onih dijelova grada koji su nestali zarad lukrativne izgradnje novih u jeku industrijalizacije i nove tehnologije.Pomoću detektiva Pepe Carvalha vidimo Barcelonu i njene unutrašnje metamorfoze koje su u literaturi Montalbanovoj toliko univerzalne te je on tako u nekim svojim intervjuima,tekstovima i novelama napravio igru u kojoj su svi industrijalizovani prostori na svijetu toliko nalik jedni drugima pa se ime jednog mjesta može primijeniti na bilo koje.Pepeova Barcelona postaje predstava svijetske uniformizacije i shvatamo koliko je neki grad kao bilo koji drugi grad besmisleno sličan pa se tako igrajući u jednom kultnom romanu Montalbanovom govor o Barceloni prikazuje kao govor o Bostonu.
