Kičmena moždina
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
Kičmena moždina (lat. Medula spinalis) pruža od prvog kičmenog pršljena, atlasa do donjeg ruba drugog lumbalnog pršljena.
Sadržaj |
[uredi] Građa
Na njoj postoje dva zadebljanja i to u vratnom i lumbalnom dijelu. Iz kičmene moždine cijelom dužiom izlaže Nervi. Kičmena moždina se dijeli na na nekoliko dijelova, ovisno o živcima koji iz nje izlaze. Građa kičmene moždine je drugačija od građe mozga jer je siva masa smještena centralno, a bijela na površini. Siva masa na poprečnom presjeku daje oblik latiničnog slova H. Na svakom segmentu kičmene moždine izlazi (tj. ulazi) po jedan par senzibilnih snopova (senzibilni korijen) i izlazi jedan par motoričkih snopova (motorički korijen), koji se na svakoj strani ujedinjuju u spinalni nerv. Tako postoji 31 par spinalnih nerava. Snopovi aksona u bijeloj tvari prenose senzibline informacije u mozak i donose motoričke naredbe iz mozga.
[uredi] Oboljenja
Uslučaju povrede kičmene moždine dolazi do oštećenja osjetnih i motornih puteva ispod mejsta lezije.
[uredi] Funkcija
U kičmenoj moždini su smješteni razni centri. Posebno važni su:
- centar za regulaciju mokrenja
- centar za regulaciju defekacije (stolice)
- vegetativni centri
- centri spinalnih refleksa
[uredi] Vanjski linkovi
| Nervni sistem |
|
Centralni nervni sistem (Mozak, Kičmena moždina) • Periferni nervni sistem • Somatski nervni sistem • Autonomni nervni sistem (Simpatički nervni sistem, Parasimpatički nervni sistem) • Crijevni nervni sistem • Čulni sistem |
