Hafiz Ibrahim ef. Maglajlić
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
Hadži hafiz Ibrahim ef. Maglajlić rođen je u Banja Luci 25. aprila 1861. godine, gdje je završio osnovno školovanje, te banjalučku medresu pred uglednim muderisom Smail ef. Skopljkom.
Prilikom austrougarske okupacije Bosne, priključio se snagama otpora, zbog čega je interniran u mjesto Olomouc u Čehoslovačkoj. Po povratku iz zatočeništva odlazi u Istanbul na studije, a u domovinu se vraća 1887. godine, kada biva postavljen za upravitelja Fevzije medrese u Banja Luci, a 1898. i za upravitelja ruždije. Na tom mjestu ostaje do 1914. godine, kada je postavljen za okružnog muftiju u Tuzli, gdje je dočekao i kraj rata i formiranje Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. Sa viđenijim muslimanima osnovao je 1919. političku stranku, jugoslovensku muslimansku organizaciju, i bio njen prvi predsjednik. Na izborima ze Ustvotvornu skupštinu 1920. izabran je za narodnog poslanika. Nakon rascjepa u stranci, on osniva novu političku organizaciju, ali ne osvaja nijedan politički mandat. Godine 1925. premješten je za muftiju u Banja Luku, a 1929. je penzionisan.
Za reisu-l-ulemu Islamske vjerske zajednice Kraljevine Jugoslavije postavljen je 12. juna 1930. godine. Svečano ustoličenje obavljeno je u Bajrakli džamiji u Beogradu 31. oktobra 1930. godine, kada je Vrhovno islamsko starješinstvo i sjedište reisu-l-uleme preneseno iz Sarajeva u Beograd. Penzionisan je 14. marta 1936. godine kada je došlo do promjene režima i kada je Vrhovno islamsko starješinstvo i sjedište reisu-l-uleme vraćeno u Sarajevo. Na ahiret je preselio nekoliko mjeseci kasnije, 16. septembra 1936. godine.
