Grondwater

vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.

Grondwater is water wat onder die oppervlak van die aarde versamel. As reën die aarde se oppervlak bereik, loop 'n deel daarvan oor die oppervlak weg of val direk en mere, riviere en die oseaan. Die meeste van die reën wat oor land val, trek in die grond in.

Die aarde bestaan uit verskillende soorte rots. Party van dié roste is poreus, wat beteken dat water daardeur kan loop of sypel. Sandsteen en kalksteen is voorbeelde van poreuse rotse. Ander rotse is sypeldig of ondeurlatend, wat beteken dat water nie deur hulle kan dring of sypel nie. Skalie is 'n voorbeeld van ondeurlatende rots. As reënwater in rotse intrek, sypel dit deur die poreuse rots tot dit 'n onderlatende laag bereik. Dit vul dan die poreuse rots. Die boonste laag deurweekte rots word die watertafel genoem. Die vlak van die watertafel wissel na gelang van die seisoen. In die reënseisoen is dit nader aan die oppervlak as in die droë seisoen. Soms is dit op die oppervlak en kry ons staande water. Lae poreuse rots wat grondwater bevat, saan bekend as waterklip of waterdraers. As mens 'n boorgat in waterklip maak, sal mens water na die oppervlak kan bring met 'n windpomp of dieselpomp. Grondwater bevat dikwels soute wat dit ongeskik vir menslike gebruik maak. Maar dit is wel drinkbaar vir beeste.