กาพย์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
 |
| ฉันทลักษณ์ไทย |
|---|
| กาพย์ |
| กลอน |
| โคลง |
| ฉันท์ |
| ร่าย |
| ร้อยกรองไทย รูปแบบใหม่ |
| กลวิธีประพันธ์ |
| กลบท |
| กลอักษร |
กาพย์ หรือ คำกาพย์ หมายถึง คำประพันธ์ หรือบทร้อยกรองประเภทหนึ่ง มีลักษณะวรรคที่ค่อนข้างเคร่งครัด คล้ายกับฉันท์ แต่ไม่บังคับครุ ลหุ วรรคหนึ่งมีคำค่อนข้างน้อย (4-6 คำ) นิยมใช้แต่งร่วมกับกาพย์ชนิดอื่นๆ หรือแต่งร่วมกับฉันท์ก็ได้
กาพย์เป็นคำประพันธ์ที่ปรากฏมาตั้งแต่ในสมัยอยุธยา มีทั้งที่แต่งเป็นหนังสืออ่านเล่น แต่งเป็นหนังสือสวด หรือเป็นนิทาน กระทั่งเป็นตำราสอนก็มี
กาพย์มีด้วยกันหลายชนิด แต่ละชนิดมีลักษณะเฉพาะแตกต่างกัน โปรดดูรายละเอียดของแต่ละชนิด ตามหัวข้อต่อไปนี้
- กาพย์ฉบัง ๑๖
- กาพย์ฉบังนาคบริพันธ์ ๑๖
- กาพย์ยานี ๑๑
- กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘
- กาพย์สุรางคนางค์พิเศษ (กากคติ)
- กาพย์สุรางคนางค์ ๓๒
- กาพย์สุรางคนางค์ ๓๖ (กาพย์ขับไม้)
