Njemački križarski rat 1096
From Wikipedia
Nemački krstaški rat iz 1096. je deo Prvog krstaškog rata, u kome su krstaši napadali Jevreje u Nemačkoj. Delomično su napadali da bi dobili novac za krstaški rat, a delomično zbog mržnje. Antisemitizam je bio prisutan vekovima u Evropi, ali to je bio prvi organizovani pogrom. U ponekim slučajevima vlasti su pokušale da zaštite Jevreje.
Sadržaj/Садржај |
[uredi - уреди] Uvod
| Prvi krstaški rat |
|---|
| Seljački krstaški rat – Nemački krstaški rat – Nikeja – Dorilej – Antiohija – Jerusalim– Askalon – Krstaški rat 1101. |
Propovedanje Prvog krstaškog rata potaklo je porast antisemitizma. Verovalo se da hrišćansko osvajanje Jerusalima i postavljanje hrišćanskog cara u Jerusalimu označava priližavanje kraja sveta, a na kraju sveta pretpostavljalo se da će Jevreji biti pokršteni u hrišćane. U delovima Francuske i Nemačke Jevreji su smatrani neprijateljima kao i Muslimani. Smatrali su ih odgovornim za raspeće Hrista. Osim toga tu su živeli i bili su vidljivi, za razliku od udaljenih muslimana.
Mnogi su smatrali da nije potrebno putovati hiljadama kilometara da bi se sukobili sa nevernicima, kad već imaju nevernike kod kuće.
[uredi - уреди] Pohlepa za jevrejskim novcem
Osim toga krstaši su bili motivisani i pohlepom i potrebama za novcem, a Jevreji oko Rajne su bili dosta bogati. Dok je hrišćšanima bilo verski zabranjeno da se bave pozajmljivanjem novca uz kamatu, jedino Jevrejima je bilo dozvoljeno da pozajmljuju uz kamatu. Na taj način su Jevreji postali mnogo bogatiji od svojih sugrađana.
Prvo nasilje prema Jevrejima izbija u Francuskoj. Francuski Jevreji su poslali pismo Jevrejima oko Rajne upozoravajuću ih na opasnost prolaska krstaša. Rajnski Jevreji su smatrali da nema potrebe da se plaše.
[uredi - уреди] Folkmar i Gotšalk
Inspirirani propovedanjem krstaškog rata, u proleće 1096. stvaraju se brojne male grupe vitezova i seljaka u raznim delovima Francuske i Nemačke. Krstaški rat sveštenika Folkmara protiv Jevreja počeo je u Saksoniji, napali su Jevreje u Magdenburgu, a kasnije u Pragu. Folkmarovi krstaši su se rascepili pre nego što su došli do Mađarske.
Drugi sveštenik Gotšalk poveo je krstaše iz Rajnske oblasti i Lorene prema Mađarskoj, usput napadajući Jevreje. Gotšalkovi uglavnom pijani krstaši su pljačkali po Mađarskoj, pa ih je Mađarska vojska napala i dotukla.
[uredi - уреди] Emihov pokolj nad Jevrejima U Mecu i Vormsu
Najveću vojsku krstaša protiv Jevreja predvodio je grof Emih. Krenuo je u rano leto 1096. sa vojskom od 10.000 muškaraca, žena i dece. Prošli su kroz Rajnsku oblast prema Majni i onda do Dunava. Pridružuju mu se i druge grupe iz Rajnske oblasti, Lorene, Flandrije i čak Engleske.
Car Svetog rimskog carstva je bio odsutan u severnoj Italiji, ali saznavši Emihove namere, naređuje da se zaštite Jevreji. Nakon ubistva Jevreja u Mecu u maju, biskup Spejera daje Jevrejima utočište. Biskup iz Vormsa je isto tako pokušao da zaštiti Jevreje, ali krstaši upadaju u biskupsku rezidenciju i ubijaju Jevreje 18. maja 1096.. Jevreji koji ne bi pristali da budu pokatoličeni bili bi ubijeni.
[uredi - уреди] Emihov pokolj nad Jevrejima u Majncu
Brzo su se širile vesti o Emihovim krstašima, tako da im biskup Rutard ne dozvoljava da uđu u Majnc 25. maja. Biskup Rutard je pokušao da zaštiti Jevreje sakrivajući ih u svojoj slabo utvrđenoj palati, ali Emihovi krstaši ulaze u palatu 27. maja i ubijaju Jevreje. Moguće je da je i Rutard bio umešan, jer je uzeo novac od Jevreja da bi ih zaštitio, pa je pobegao. Majnc je bio mesto najvećeg nasilja nad Jevrejima. Hiljade Jevreja je ubijeno u Majncu.
Emih je stigao do Kelna 29. maja, gde je većina Jevreja već pobegla ili su se sakrivali po hrišćanskim kućama. U Kelnu su izvukli mnogo novca od Jevreja. Posle toga je nastavio put prema Mađarskoj. Na putu im se pridružuju Bavarci. U Mađarskoj su imali problema sa mađarskim kraljem Kolomanom. Kod Niša su započeli svađe sa lokalnim stanovništvom, pa su bili potpuno poraženi od strane niškog garnizona vizantijske vojske. Deo se uspeo pridružiti glavnoj krstaškoj vojsci.
[uredi - уреди] Kasniji napadi na Jevreje
Kasnije te iste godine Gotfrid Bujonski prisiljava Jevreje u Majncu i Kelnu da isplate dosta veliku svotu novca za njegov krstaški pohod. Ovaj put nije bilo krvoprolića. Posle uspeha Prvog krstaškog rata Jevreji u Svetoj Zemlji su uglavnom bili proterani i zabranjeno im da se vrate u Jerusalim. U Jerusalimu su Jevreji bili i ubijani, ali to nije bilo sistematskog karaktera.
Prvi krstaški rat inicirao je dugu tradiciju organizovanog nasilja protiv Jevreja u Evropi. Jevrejski novac je korišćen u Francuskoj za finansiranje Drugog krstaškog rata. Jevreji su napadani mnogo puta, ali mnogo manje su stradali nego te 1096. godine. U Engleskoj Treći krstaški rat je bio povod za isterivanje Jevreja i zaplenu njihova novca. Tokom dva krstaška rata pastira tokom 1251. i 1320. bilo je napada na Jevreje u Francuskoj. Tokom 1320. Jevreji su ubijani u Aragonu.
[uredi - уреди] Jevrejske reakcije
Vesti o napadima su se raširile brzo i došle su do Jevreja u Jerusalimu mnogo pre dolaska krstaša. Iako su Jevreji ubijani u Jerusalimu, nije bilo sistematskog ubijanja, nego se više radilo o opštem neselektivnom nasilju krstaša.
Jevrejske hronike prikazuju Jevreje iz Majnca i Kelna kao mučenike, koji su se svesno žrtvovali bogu. Bili bi suočeni sa izborom ili da pređu na katoličanstvo ili da budu ubijeni. Oni su birali smrt.
