Wudi
Z Wikipedii
Wudi (wym. łu-ti; dosł. Cesarz Waleczny; chin.upr. 汉武帝 chin.trad. 漢武帝 pinyin Hàn Wǔdì) (156-87 p.n.e.) - cesarz chiński z dynastii Han panujący w okresie 141-87 p.n.e..
Za swego panowania, w celu ograniczenia wpływów rodów arystokratycznych, wprowadził w roku 127 p.n.e. zasadę podziału ziem wśród wszystkich synów. Wprowadził również nowe podatki handlowe i państwowy monopol na sól, żelazo, bicie monet miedzianych i alkohol (98 p.n.e.).
Wprowadził zasadę niánhào nazywania er przez cesarzy. Od tej pory lata były oznaczane kolejnym rokiem panowania danego cesarza. Dodatkowo cesarz mógł nadawać nazwy poszczególnym okresom swojego panowania. Wudi w okresie swojego panowania nadał nazwy jedenastu erom.
Prowadził ekspansywną politykę zewnętrzną - zajął Mandżurię w roku 128 p.n.e. oraz królestwa północnej i środkowej Korei (109-106 p.n.e.).
[edytuj] Bibliografia
- Praca zbiorowa pod redakcja Aleksandra Krawczuka, 2005, Wielka Historia Świata Tom 3 Świat okresu cywilizacji klasycznych, str. 626, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ISBN 83-85719-84-9.
- Jacques Pimpaneau Chiny. Kultura i tradycje, Dialog, Warszawa 2001, ISBN 83-88238-77-9
| Poprzednik Jing Di |
Cesarz Chin 140 p.n.e. - 87 p.n.e. |
Następca Zhao Di |
