Uriel Górka
Z Wikipedii
| Uriel Górka | |
| Herb | |
 |
|
| Data wyboru | 1479 |
| Urodzony | ok. 1435 |
| Zmarł | 1498 Karlovy Vary |
Uriel Górka herbu Łodzia (ur. ok. 1435 - zm. 21 stycznia 1498 w Karlovych Varach), biskup poznański, kanclerz koronny.
Syn Łukasza I i Katarzyny Szamotulskiej. Już jako dziecko został przeznaczony do stanu duchownego. Pomimo słabego zdrowia do 1453 studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie we Włoszech i Niemczech, aby ponownie podjąć studia w Bolonii (w 1463). Ojciec postarał się dla niego o liczne prebendy kościelne: w 1449 został kanonikiem poznańskim, w 1453 gnieźnieńskim i łęczyckim, w 1467 płockim, sandomierskim i krakowskim. W 1454 otrzymał prepozyturę poznańską, a w 1468 gnieźnieńską. Taka kumulacja godności w ręku jednej osoby wymagała specjalnego zezwolenia Kurii Rzymskiej.
W 1473 r. dzięki poparciu ojca otrzymał kanclerstwo koronne, pomimo że dotychczas nie pracował w królewskiej kancelarii. W 1478 przebywał w Rzymie jako poseł królewski. Podczas tego pobytu uzyskał od papieża urząd kolektora opłat papieskich na archidiecezję gnieźnieńską, który sprawował prawdopodobnie do 1486. W tym okresie nawiązał liczne stosunki z domami bankierskimi Europy Zachodniej, a zwłaszcza norymberskimi, oraz mieszczaństwem polskim i włoskim w polskich miastach. W latach 1473 - 1474 był administratorem archidiecezji gnieźnieńskiej i sprawując tę funkcję na żądanie króla zwołał do Łęczycy synod prowincjonalny, który ustalił powinności płatnicze kleru wobec państwa.
Po śmierci w 1479 Andrzeja Bnińskiego objął obiecane mu biskupstwo poznańskie, rezygnując jednocześnie z urzędu kanclerza koronnego. Okres jego urzędowania na tronie biskupim w Poznaniu jest słabo udokumentowany, wiadomo jednak, że sprawował mecenat nad artystami. Sprowadził również płyty z zakładu Vischera na groby swój i ojca. Zamówił też serwis w zakładzie Albrechta Dürera. W swoich dobrach próbował hodowli winorośli. Jego jedynym spadkobiercą był bratanek, Łukasz II Górka. Zmarł podczas pobytu kuracyjnego w Karlovych Varach w dniu 21 stycznia 1498.
[edytuj] Zobacz też:
[edytuj] Bibliografia
- Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski (red.) Wielkopolski Słownik Biograficzny, Warszawa-Poznań 1983, PWN ISBN 83-01-02722-3
| Poprzednik Andrzej Bniński |
 |
Biskup poznański 1479-1498 |
|
Następca Jan Lubrański |
Klemens • Jarost • Stanisław z Krakowa • Franciszek z Krakowa • Zbigniew z Szczyrzyca • Janusz Suchywilk • Zawisza Kurozwęcki • Jan Radlica • Zaklika z Miedzygorza • Mikołaj Kurowski • Wojciech Jastrzębiec • Jan Szafraniec • Jan Taszka Koniecpolski • Jan Gruszczyński • Jakub Dembiński • Uriel Górka • Stanisław Kurozwęcki • Krzesław Kurozwęcki • Jan Łaski • Maciej Drzewicki • Krzysztof Szydłowiecki • Jan Chojeński • Paweł Dunin-Wolski • Tomasz Sobocki • Samuel Maciejowski • Jan Ocieski • Walenty Dembiński • Piotr Dunin-Wolski • Jan Zamoyski • Maciej Pstrokoński • Wawrzyniec Gembicki • Feliks Kryski • Stanisław Żółkiewski • Andrzej Lipski • Wacław Leszczyński • Jakub Zadzik • Tomasz Zamoyski • Piotr Gembicki • Jerzy Ossoliński • Andrzej Leszczyński • Stefan Koryciński • Mikołaj Prażmowski • Jan Leszczyński • Jan Stefan Wydżga • Jan Wielopolski • Jerzy Albrecht Denhoff • Karol Tarło • Andrzej Chryzostom Załuski • Jan Stanisław Jabłonowski • Jan Szembek (kanclerz) • Andrzej Stanisław Załuski • Jan Małachowski • Andrzej Zamoyski • Andrzej Stanisław Młodziejowski • Jan Jędrzej Borch • Antoni Onufry Okęcki • Jacek Małachowski • Antoni Sułkowski
