Ulrich von Jungingen
Z Wikipedii
Ulrich von Jungingen (zwany też Urlykiem von Jungingenem) (ur. 1360, zm. 15 lipca 1410) – wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1407-1410.
Brat poprzedniego wielkiego mistrza Konrada. Rezydował w Człuchowie, w latach 1396-1404 był komturem Bałgi, a później wielkim marszałkiem i komturem Królewca. Od 1407 r. pełnił funkcję wielkiego mistrza Zakonu Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie (zakonu krzyżackiego).
W obliczu groźby konfliktu z Polską, poczynił szereg posunięć wzmacniających państwo na wypadek wojny. Jednym z nich była rezygnacja z dalekosiężnych planów brata Konrada w sferze dominacji nad Bałtykiem. W 1409 r. doszło do sprzedaży Gotlandii królowej Szwecji, Danii i Norwegii Małgorzacie, za cenę niższą od tej jaką Krzyżacy zapłacili władcy Meklemburgii za zrzeczenie się praw do wyspy. Ulrich zdecydował się na ten krok w celu skoncentrowania sił zakonu na odcinku lądowym, mimo że państwa skandynawskie, połączone od 1397 r. unią kalmarską przeżywały wewnętrzne trudności, i mimo wielkich sum włożonych w fortyfikację wyspy.
W 1409 roku utracił Żmudź. W tym samym roku uderzył na ziemię dobrzyńską, rozpoczynając wojnę polsko-krzyżacką. Zginął w bitwie pod Grunwaldem w 1410 r. dowodząc wojskami krzyżackimi. Ulricha von Jungingen zabił prawdopodobnie przedchorągiewny królewskiej chorągwi nadwornej Mszczuj ze Skrzyńska. Został pochowany na zamku krzyżackim w Ostródzie.
Poprzednik Konrad V von Jungingen |
Wielki mistrz zakonu krzyżackiego 1407-1410 |
Następca Heinrich V von Plauen |