Układowe zapalenia naczyń
Z Wikipedii
Układowe zapalenia naczyń (łac. vasculitis systematica, ang. systemic vasculitis) – heterogenna grupa schorzeń zaliczanych do układowych chorób tkanki łącznej, w których dochodzi do uszkodzenia ścian naczyń krwionośnych przez proces zapalny. Uszkodzenie ścian naczyń może prowadzić do krwawień albo do zaburzeń zakrzepowo-zatorowych. Uważa się, że w powstawaniu pierwotnych układowych zapaleń naczyń biorą udział procesy autoimmunologiczne.
[edytuj] Podział
- pierwotne układowe zapalenia naczyń – przyczyna choroby jest nieznana
- wtórne układowe zapalenia naczyń – zmiany w naczyniach występują w przebiegu innych chorób lub są wywołane przez leki
[edytuj] Zapalenia pierwotne
- ziarniniakowatość Wegenera
- mikroskopowe zapalenie naczyń
- zespół Churga i Strauss
- choroba Goodpasture'a
- zapalenie małych naczyń skóry
- plamica Schönleina i Henocha
- pokrzywkowe zapalenie naczyń
- zapalenie naczyń w przebiegu krioglobulinemii mieszanej
- guzkowe zapalenie tętnic
- choroba Kawasakiego
- choroba Behçeta
- choroba Takayasu
- choroba Hortona (olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic)
[edytuj] Zapalenia wtórne
Występują w przebiegu:
- reumatoidalnego zapalenia stawów
- tocznia układowego
- twardziny układowej
- zapalenia wielomięśniowego
- zapalenia skórnomięśniowego
- zespołu Sjögrena
- wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
- choroby Leśniowskiego-Crohna
- chorób nowotworowych
- po lekach
[edytuj] Bibliografia
- Andrzej Szczeklik (red.), Choroby wewnętrzne, Medycyna Praktyczna, Kraków, 2005, ISBN 83-7430-031-0
