Teofil Simchowicz
Z Wikipedii
Teofil Simchowicz (ur. 8 czerwca 1879 w Ciechanowie, zm. 31 grudnia 1957) – polski lekarz neurolog i neuropatolog.
W 1904 roku rozpoczął pracę jako wolontariusz w Szpitalu na Czystem w Warszawie.
Od 1907 do 1910 pracował w laboratorium anatomopatologicznym pod kierunkiem Alzheimera nad otępieniem starczym. W 1911 roku, pracując w Pracowni Neurologicznej Edwarda Flataua, opisał tzw. zwyrodnienie ziarnisto-wodniczkowe, rodzaj zmiany patologicznej o niejasnym znaczeniu[1].
W późniejszym okresie pracował w Instytucie Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego, gdzie badał zmiany w układzie nerwowym w nadczynności i niedoczynności tarczycy.
Opublikował około 20 artykułów naukowych. Od 1949 roku dotknięty był chorobą Parkinsona. Umarł w Tel Awiwie.
[edytuj] Prace
- Simchowicz T. Histologische Studien über die senile Demenz. [w:] Nissl F, Alzheimer A (red.). Histologische und histopathologische arbeiten uber die grosshirnrinde mit besonderer berucksichtigung der pathologischen anatomie der geistekrankheiten. Jena: Fischer. p 267–444. 1911
- Simchowicz T. La Maladie d'Alzheimer et son Rapport avec la Démence Sénile. L'Encéphale 9 (1), 218–31. 1914.
- Simchowicz T. Über die Alzheimersche Krankheit und ihre Beziehungen zur senilen Demenz. Gazeta Lekarska 40, 1009, 1047, 1913.
- Simchowicz T. O odruchu nosowo-ocznym i nosowo-podbródkowym. 1922 [1]
- Simchowicz T. Etudes expérimentales sur les alterations dans le système nerveux, dépendant des glandes à sécrétion interne. Résumé. Spr. R. V, 1912
- Simchowicz T. Nowotwór móżdżku. Neurol. Pol. 1929, t. 12, s. 138.
Przypisy
- ↑ Simchowicz T. 1911. Histologic studien uber die senile demenz. [w:] Nissl F, Alzheimer A (red.). Histologische und histopathologische arbeiten uber die grosshirnrinde mit besonderer berucksichtigung der pathologischen anatomie der geistekrankheiten. Jena: Fischer. p 267–444.
