Szachowy boks

Z Wikipedii

Szachowy boks, szachoboks (ang. chess boxing) – dyscyplina sportowa, będąca połączeniem walki bokserskiej z partią szachową.

W pojedynku szachowego boksu zawodnicy rozgrywają 11 rund: 6 grając w szachy, zaś 5 boksując. W rundach nieparzystych rozgrywane są pojedynki szachowe, a w parzystych – bokserskie. Jedna runda szachowa trwa 4, natomiast bokserska 3 minuty. Obaj zawodnicy mają do dyspozycji po 12 minut na swoich szachowych zegarach. Pomiędzy rundami następują 1-minutowe przerwy, w których uczestnicy pojedynku zakładają (bądź zdejmują) rękawice bokserskie, a na ring wstawiany (bądź zdejmowany) jest stolik z szachownicą.

Pojedynek zakończyć się może poprzez: zamatowanie przeciwnika (szachy), przekroczenie dopuszczalnego czasu gry (szachy), poddanie się (boks lub szachy), nokaut (boks) bądź decyzję sędziego (boks). Jeśli partia szachowa zakończy się patem, wygrywa zawodnik, który uzbiera więcej punktów w boksie, jeśli zaś w tej dyscyplinie sędziowie wskażą remis, zwycięzcą zostaje gracz posiadający w partii szachowej czarne bierki.

Koncepcja szachowego boksu narodziła się w roku 1992 w umyśle Enki Bilala, francuskiego twórcy komiksów, który wykorzystał ją w swojej graficznej powieści pt. Froid-Équateur. W roku 2003 powstała Światowa Organizacja Szachowego Boksu (ang. World Chess Boxing Organisation, WCBO), której motto brzmi "Walki toczą się na ringu, wojny toczą się na planszy" (ang. Fighting is done in the ring and wars are waged on the board). Rozegrane w tym samym roku pierwsze mistrzostwa świata przyniosły zwycięstwo Holendrowi Iepe Rubinghowi, jednemu z założycieli WCBO^[1]. W roku 2005 odbyły się pierwsze mistrzostwa Europy, w których zwyciężył Tichomir Ticzko z Bułgarii^[2], natomiast dwa lata później rozegrano kolejne mistrzostwa świata, zakończone triumfem Niemca Franka Stoldta, który swojego przeciwnika (Amerykanina Davida Depto) zamatował w VII rundzie^[3]. Do najlepszych polskich zawodników szachoboksu należy Paweł Dziubiński, który w roku 2006 pokonał w Nantes Franka Stoldta, ale pomimo tego nie został zaproszony do rozegranych w roku 2007 mistrzostw świata^[4].