Skanda

Z Wikipedii

Skanda
Jezioro Skanda jesienią
Kontynent	Europa
Państwa	Polska
Powierzchnia	51,5 km²
Głębokość • średnia • maksymalna	5,8 m 12 m
Miejscowości nadbrzeżne	Olsztyn
Jeziora Polski
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Jezioro Skanda, widok od strony południowo-zachodniej

Skanda – jezioro (które niepoprawnie nazywane jest także: Szkanda, Skonda, Skandynawskie) położone na południowo-wschodnich obrzeżach Olsztyna na terenie osiedla Mazurskiego, na północ od drogi krajowej Olsztyn–Szczytno, w dorzeczu Łyny-Pregoły. Nad Skandą znajdują się dwie duże plaże (jedna piaszczysta, druga trawiasta) i kilkadziesiąt małych. Większość z nich znajduje się po drugiej stronie jeziora niż te największe.

Na jeziorze znajduje się wyspa o powierzchni ok. 13 arów.

Konfiguracja brzegu jest urozmaicona, przeważają brzegi wysokie (strona południowa i zachodnia jeziora). Od strony wschodniej i północno-wschodniej brzegi jeziora są płaskie lub łagodnie wzniesione.

Skandę otaczają wzgórza morenowe porośnięte lasem. Jezioro otoczone jest w części zachodniej borem mieszanym świeżym, a w pozostałej zadrzewieniami łęgowymi i fragmentem olsu jesionowego, za którymi znajdują się tereny użytkowane rolniczo.

Około 2 km od plaży znajduje się pole zapieczewskie, na którym codziennie można zobaczyć wielu spacerowiczów. Na polu znajdują się dwa stawy. Tego większego głębokości nie znamy, tego mniejszego głębokość wynosi 48 cm.

Zlewnia Skandy ma charakter rolniczo-leśny, powierzchnia zlewni całkowitej wynosi 154,5 ha, a zlewni bezpośredniej 71,8 ha.

Spis treści

1 Warunki środowiskowe i stan troficzny jeziora
- 1.1 Ocena podatności na degradację
- 1.2 Zagrożenia
2 Bibliografia
3 Linki zewnętrzne

[edytuj] Warunki środowiskowe i stan troficzny jeziora

Mimo niewielkiej głębokości Skanda charakteryzuje się występowaniem typowych dla okresu letniego pięter termicznych. Epilimnion sięga 4-6 m, poniżej występuje termoklina, która oddziela mieszające się w czasie lata wody epilimnionu od szczątkowego (2-3 metrowej miąższości) hypolimionu.

Ze względu na warunki tlenowe w jeziorze, a zwłaszcza silne deficyty w warstwach naddennych, dużą ilość chlorofilu "a", substancji organicznych i związków biogennych jezioro Skanda należy zaliczyć do zbiorników silnie zeutrofizowanych. Jezioro Skanda już w latach 80. XX wieku osiągnęło poziom zanieczyszczenia, powodujący uruchomienie wewnętrznego źródła zasilania. Dlatego mimo wyraźnego zmniejszenia ilości związków biogennych pochodzących ze zlewni, jakość wód utrzymuje się na tym samym, niskim poziomie.

[edytuj] Ocena podatności na degradację

Jezioro Skanda wykazuje przeciętną podatność na degradację (II kategoria). Czynnikami najbardziej niekorzystnymi są: mała pojemność jeziora w porównaniu z długością linii brzegowej i niski procent wód zajmowanych przez hypolimion. Naturalną odporność na degradację zwiększają natomiast: mała powierzchnia zlewni i niski procent wymiany wód.

[edytuj] Zagrożenia

Brak zorganizowanego kąpieliska powoduje dewastację zalesionych obrzeży i zwiększoną erozję z pozbawionych roślinności skarp. Niekorzystne skutki rekreacji zmniejszyłoby właściwe zagospodarowanie "dzikich" kąpielisk, a przynajmniej zorganizowanie zaplecza sanitarnego. Wykorzystywanie lasu jako nielegalnego wysypiska śmieci powoduje dewastacje otuliny leśnej i zwiększenie ilości zanieczyszczeń trafiających do jeziora.