Samuel Łaszcz
Z Wikipedii
Samuel Łaszcz herbu Prawdzic (ur. 1588 – zm. 1649), strażnik wielki koronny, znany warchoł i zagończyk XVII wieku.
Odznaczył się w walkach z Turkami w 1621 (Chocim) i 1633, ze Szwedami w 1626, Tatarami w 1624 (bitwa pod Martynowem) 1629, Kozakami w 1637-1638 (Kumejki) oraz podczas powstania Chmielnickiego. Własnym kosztem zorganizował kilka chorągwi awanturników utrzymujących się z rozboju. Osławiony szlachcic z czasów Rzeczypospolitej Obojga Narodów, starosta owrucki, żołnierz, banita i warchoł. Został 236 razy skazany na banicję oraz 37 obłożony infamią. Plotka głosi, iż niewykonanymi wyrokami sądowymi podbijał sobie delię płaszcza. Mógł to uczynić, ponieważ jako znakomity żołnierz przez długie lata znajdował się wyłącznie pod jurysdykcją hetmańską.
