Sachsen-Meiningen und Hildburghausen
Z Wikipedii
Księstwo Sachsen-Meiningen und Hildburghausen – księstwo powstałe z podziału ziem linii ernestyńskiej linii dynastii Wettinów. Stolicą było miasto Meiningen.
Spis treści |
[edytuj] Książęta (Herzöge)
- 1680-1706 – Bernard I (syn Ernesta I Pobożnego księcia von Sachsen-Gotha)
- 1706-1724 – Ernest Ludwik I (syn Bernarda I)
- 1724-1729 – Ernest Ludwik II (syn Ernesta Ludwika I)
- 1729-1743 – Karol Fryderyk (syn Ernesta Ludwika I)
- 1743-1746 – Fryderyk Wilhelm (syn Bernarda I)
- 1746-1763 – Antoni Ulryk (syn Bernarda I)
- 1763-1782 – Karol (syn Antoniego Ulryka)
- 1763-1803 – Jerzy I (syn Antoniego Ulryka, do 1775 wspólnie z bratem)
- 1803-1866 – Bernard II (syn Jerzego I)
- w 1826 książęta von Sachsen-Meiningen przejęli władzę nad księstwem von Sachsen-Hildburghausen i odtąd tytułowali się von Sachsen-Meiningen und Hildburghausen.
- 1866-1914 – Jerzy II (syn Bernarda II)
- 1914-1918 – Bernard III, (syn Jerzego II; zm. 1928)
- 1918 – obalenie monarchii
[edytuj] Tytularni książęta von Sachsen-Meiningen und Hildburghausen
- 1928-1946 – Jerzy III (bratanek Bernarda III, teść Ottona Habsburga, jako ostatni nosił oficjalnie tytuł Herzog)
- 1946-1984 – Bernard IV (brat Jerzego III, Prinz)
- 1984-2004 – Fryderyk (syn Bernarda IV, Prinz)
- od 2004 Fryderyk Konstanty (syn Fryderyka; ur. 1980, Prinz)
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Niemiecka mapa księstw turyńskich w 1914 r.
[edytuj] Genealogia
- uproszczona genealogia panujących z dynastii Wettynów: