Rząd Bolesława Bieruta

Z Wikipedii

Rząd Bolesława Bieruta – rząd pod kierownictwem premiera Bolesława Bieruta (dotychczasowego Prezydenta RP i przewodniczącego KC PZPR), desygnowanego na Prezesa Rady Ministrów 20 listopada 1952 r. przez Sejm PRL I kadencji, po ustąpieniu dotychczasowego rządu Józefa Cyrankiewicza. 21 listopada 1952 r. Sejm powołał rząd w składzie zaproponowanym przez Bieruta. W skład Rady Ministrów weszło 39 członków: premier, 8 wicepremierów i 30 ministrów. Cztery ministerstwa pozostały nieobsadzone.

W 1954 roku Bierut został odwołany ze stanowiska prezesa Rady Ministrów, a zastąpił go dotychczasowy wicepremier Józef Cyrankiewicz.

Rząd istniał do 20 lutego 1957 r., kiedy premier Cyrankiewicz złożył dymisję gabinetu Sejmowi II kadencji. W składzie Rady Ministrów następowały duże zmiany: spowodowane odwołaniem Bieruta w 1954 r. oraz wydarzeniami Października 1956 r.

[edytuj] Skład rządu

Bolesław Bierut (PZPR) – prezes Rady Ministrów
Józef Cyrankiewicz (PZPR) – wiceprezes Rady Ministrów
Władysław Dworakowski (PZPR) – wiceprezes Rady Ministrów
Tadeusz Gede (PZPR) – wiceprezes Rady Ministrów
Piotr Jaroszewicz (PZPR) – wiceprezes Rady Ministrów
Stefan Jędrychowski (PZPR – wiceprezes Rady Ministrów
Hilary Minc (PZPR) – wiceprezes Rady Ministrów
Zenon Nowak (PZPR) – wiceprezes Rady Ministrów
marszałek Polski Konstanty Rokossowski (PZPR) – wiceprezes Rady Ministrów i minister obrony narodowej
gen. dyw. Stanisław Radkiewicz (PZPR) – minister bezpieczeństwa publicznego
Roman Piotrowski (PZPR) – minister budownictwa miast i osiedli
Czesław Bąbiński (PZPR) – minister budownictwa przemysłowego
Bolesław Jaszczuk (PZPR) – minister energetyki
Tadeusz Dietrich (PZPR) – minister finansów
Feliks Baranowski (PZPR) – minister gospodarki komunalnej
Ryszard Nieszporek (PZPR) – minister górnictwa
Marian Minor (PZPR – minister handlu wewnętrznego
Konstanty Dąbrowski (PZPR) – minister handlu zagranicznego
Kiejstut Żemaitis (PZPR) – minister hutnictwa
Ryszard Strzelecki (PZPR) – minister kolei
gen. dyw. Franciszek Jóźwiak (PZPR) – minister kontroli państwowej
Włodzimierz Sokorski (PZPR) – minister kultury i sztuki
Bolesław Podedworny (ZSL) – minister leśnictwa
Witold Jarosiński (PZPR) – minister oświaty
Hilary Chełchowski (PZPR) – minister państwowych gospodarstw rolnych
prof. Wacław Szymanowski (ZSL) – minister poczt i telegrafów
minister pracy i opieki społecznej – vacat – kierownik ministerstwa Stanisław Zawadzki (PZPR) od 21 listopada 1952
Bolesław Rumiński (PZPR – minister przemysłu chemicznego
Adam Żebrowski (PZPR) – minister przemysłu drobnego i rzemiosła
minister przemysłu drzewnego i papierniczego – vacat – kierownik ministerstwa Jerzy Knapik (PZPR) od 12 lutego 1953
Eugeniusz Stawiński (PZPR) – minister przemysłu lekkiego
Julian Tokarski (PZPR) – minister przemysłu maszynowego
minister przemysłu materiałów budowlanych – vacat – kierownik ministerstwa Jerzy Grzymek (PZPR) od 31 stycznia 1953
minister przemysłu mięsnego i mleczarskiego – vacat – kierownik ministerstwa Czesław Rydalski (PZPR) – od 21 listopada 1952
Mieczysław Hoffman (PZPR) – minister przemysłu rolnego i spożywczego
Jan Dąb-Kocioł (ZSL) – minister rolnictwa
Stanisław Skrzeszewski (PZPR) – minister spraw zagranicznych
prof. Henryk Świątkowski (PZPR) – minister sprawiedliwości
Adam Rapacki (PZPR) – minister szkolnictwa wyższego
Jan Rustecki (PZPR) – minister transportu drogowego i lotniczego
Jerzy Sztachelski (PZPR) – minister zdrowia
Mieczysław Popiel (PZPR) – minister żeglugi
Jakub Berman (PZPR) - podsekretarz stanu w Prezydium Rady Ministrów
Kazimierz Mijal (PZPR) – minister-szef Urzędu Rady Ministrów

[edytuj] Zmiany rządzie

Zobacz więcej w osobnym artykule: Kalendarium rządu Bolesława Bieruta.

25 marca 1953 r.:
- utworzenie Ministerstwa Skupu.
9 kwietnia 1953 r.:
- nominacja – Antoni Mierzwiński (PZPR) – minister skupu.
18 marca 1954 r.:
- odwołania: Bolesław Bierut ze stanowiska prezesa Rady Ministrów, Władysław Dworakowski ze stanowiska wicepremiera, Hilary Minc ze stanowiska przewodniczącego PKPG, Bolesław Podedworny ze stanowiska ministra leśnictwa i Jan Dąb-Kocioł ze stanowiska ministra rolnictwa.
- mianowania: Józef Cyrankiewicz – prezes Rady Ministrów (dotychczasowy wiceprezes RM),Hilary Minc – I zastępca prezesa Rady Ministrów (dotychczas wiceprezes RM i przewodniczący PKPG); Zenon Nowak – II zastępca prezesa Rady Ministrów (dotąd wiceprezes RM); Jakub Berman (PZPR) – wiceprezes Rady Ministrów; Eugeniusz Szyr (PZPR) – przewodniczący PKPG; Jan Dąb-Kocioł (ZSL) – minister leśnictwa (dot. minister rolnictwa); Edmund Pszczółkowski (PZPR) – minister rolnictwa.
14 maja 1954 r.:
- odwołanie – Ryszard Nieszporek ze stanowiska ministra górnictwa.
- powołania: Stanisław Łapot (PZPR) – wiceprezes Rady Ministrów; Piotr Jaroszewicz (PZPR) – minister górnictwa.
20 września 1954 r.:
- Adam Żebrowski został odwołany ze stanowiska ministra przemysłu drobnego i rzemiosła, a obowiązki kierownika ministerstwa przejął Mikołaj Olszewski (PZPR), dot. sekretarz stanu.
7 grudnia 1954 r.:
- likwidacja Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego oraz utworzenie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Komitetu do Spraw Bezpieczeństwa Publicznego przy Radzie Ministrów.
- odwołanie Hilarego Chełchowskiego ze stanowiska ministra państwowych gospodarstw rolnych,
- powołania: Stanisław Radkiewicz – minister państwowych gospodarstw rolnych (dot. minister bezpieczeństwa publicznego); Władysław Wicha (PZPR) – minister spraw wewnętrznych (dot. podsekretarz stanu w Ministerstwie Kontroli Państwowej); Władysław Dworakowski (PZPR) – przewodniczący Komitetu ds. Bezpieczeństwa Publicznego.
1 marca 1955 r.:
- nominacja: Stefan Pietrusiewicz (PZPR) – minister przemysłu materiałów budowlanych.
11 marca 1955 r.:
- przekształcenie Ministerstwa Poczt i Telegrafów w Ministerstwo Łączności.
16 kwietnia 1955 r.:
- utworzenie Ministerstwa Przemysłu Motoryzacyjnego; minister – Julian Tokarski dot. minister przemysłu maszynowego.
- Franciszek Jóźwiak odwołany z funkcji ministra kontroli państwowej i mianowany wiceprezesem Rady Ministrów.
- inne nominacje: Roman Zambrowski (PZPR) – minister kontroli państwowej; Roman Fidelski (PZPR) – minister przemysłu maszynowego.
18 kwietnia 1955 r.:
- przekształcenie Ministerstwa Górnictwa w Ministerstwo Górnictwa Węglowego; minister bez zmiany.
1 lutego 1956 r.:
- odwołania: Feliks Baranowski ze stanowiska ministra gospodarki komunalnej i Kazimierz Mijal ze stanowiska ministra-szefa Urzędu Rady Ministrów.
- powołanie – Kazimierz Mijal – minister gospodarki komunalnej.
23 marca 1956 r.:
- odwołanie – Piotr Jaroszewicz z funkcji ministra górnictwa węglowego (dalej był wicepremierem).
- powołania: Franciszek Waniołka (PZPR) – minister górnictwa węglowego; Stanisław Zawadzki (PZPR) – minister pracy i opieki społecznej.
30 marca 1956 r.:
- odwołania: Edmund Pszczółkowski z funkcji ministra rolnictwa i Dworakowski z funkcji przew. Komitetu ds. Bezpieczeństwa Publicznego.
- powołania: Antoni Kuligowski (PZPR) – minister rolnictwa; Edmund Pszczółkowski – przewodniczący Komitetu ds. Bezpieczeństwa Publicznego.
19 kwietnia 1956 r.:
- Stanisław Radkiewicz odwołany ze stanowiska ministra państwowych gospodarstw rolnych i powołany Mieczysław Moczar (PZPR); Włodzimierz Sokorski odwołany ze stanowiska ministra kultury i sztuki, a zastąpił go Karol Kuryluk (PZPR).
21 kwietnia 1956 r.:
- Henryk Świątkowski odwołany ze stanowiska ministra sprawiedliwości.
27 kwietnia 1956 r.:
- odwołania: Adam Rapacki ze stanowiska ministra szkolnictwa wyższego i Stanisław Skrzeszewski ze stanowiska ministra spraw zagranicznych.
- powołania: Adam Rapacki (PZPR) – minister spraw zagranicznych; Zofia Wasilkowska (PZPR) – minister sprawiedliwości; prof. Stefan Żółkiewski – minister szkolnictwa wyższego.
4 maja 1956 r.:
- na stanowisku wiceprezesa Rady Ministrów Bermana zastąpił minister przemysłu lekkiego Eugeniusz Stawiński.
13 czerwca 1956 r.:
- prof. Wacław Szymanowski odwołany ze stanowiska ministra łączności a zastąpił go Jan Rabanowski (SD).
5 lipca 1956 r.:
- połączenie urzędu ministra budownictwa przemysłowego oraz ministra budownictwa miast i osiedli w urząd ministra budownictwa.
7 lipca 1956 r.:
- odwołania: Roman Fidelski ze stanowiska ministra przemysłu maszynowego; Bolesław Jaszczuk ze stanowiska ministra energetyki i Julian Tokarski ze stanowiska ministra przemysłu motoryzacyjnego.
- powołania: Bolesław Jaszczuk – minister przemysłu maszynowego; Eugeniusz Zadrzyński (PZPR) – tymczasowy kierownik Ministerstwa Energetyki.
11 lipca 1956 r.:
- połączenie urzędu ministra przemysłu rolnego i spożywczego z urzędem ministra przemysłu mięsnego i mleczarskiego w urząd ministra przemysłu spożywczego; połączenie urzędu ministra leśnictwa z urzędem ministra przemysłu drzewnego i papierniczego w urząd ministra leśnictwa i przemysłu drzewnego.
- odwołania: Eugeniusza Szyra ze stanowiska przew. PKPG, Czesława Bąbińskiego ze stanowiska ministra budownictwa przemysłowego oraz Romana Piotrowskiego z funkcji ministra miast i osiedli.
- powołania: Stefan Jędrychowski (PZPR) – przewodniczący PKPG; Eugeniusz Szyr (PZPR) – minister budownictwa.
13 lipca 1956 r.:
- powołanie – Zygmunt Moskwa (SD) – minister przemysłu drobnego i rzemiosła.
16 lipca 1956 r.:
- powołania: Jan Dąb-Kocioł (ZSL) – minister leśnictwa i przemysłu drzewnego; Mieczysław Hoffman (PZPR) – minister przemysłu spożywczego.
4 sierpnia 1956 r.:
- Witold Jarosiński odwołany ze stanowiska ministra oświaty.
11 września 1956 r.:
- powołanie – Feliks Baranowski (PZPR) – minister oświaty.
10 października 1956 r.:
- Hilary Minc odwołany ze stanowiska I zastępcy prezesa Rady Ministrów.
24 października 1956 r.:
- odwołania: Zenon Nowak, Tadeusz Gede, Stefan Jędrychowski, Franciszek Jóźwiak, Stanisław Łapot, Eugeniusz Stawiński, Roman Zambrowski.
- powołania: Zenon Nowak – wiceprezes Rady Ministrów; prof. Stefan Ignar (ZSL) – wiceprezes Rady Ministrów; gen. bryg. Jan Górecki (PZPR) – kierownik Ministerstwa Kontroli Państwowej.
13 listopada 1956 r.:
- odwołania: Konstanty Rokossowski, Feliks Baranowski, Mieczysław Popiel, Jerzy Sztachelski, Eugeniusz Szyr.
- powołania: gen. dyw. Marian Spychalski (PZPR) – minister obrony narodowej; Władysław Bieńkowski (PZPR) – minister oświaty; prof. Rajmund Barański (bezp.) – minister zdrowia; prof. Stanisław Darski (bezp.) – minister żeglugi; Jerzy Sztachelski (PZPR) – minister bez teki, pełnomocnik rządu do spraw stosunków z Kościołem; Władysław Kopeć (PZPR) – kierownik Ministerstwa Budownictwa.
15 listopada 1956 r.;
- zniesienie Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i utworzenie Komisji Planowania przy Radzie Ministrów.
9 grudnia 1956 r.:
- Minister handlu zagranicznego Konstanty Dąbrowski został zastąpiony prof. Witoldem Trąmpczyńskim (PZPR).
31 grudnia 1956 r.:
- Stefan Jędrychowski mianowany przewodniczącym Komisji Planowania (dot. przewodniczący PKPG).
10 stycznia 1957 r.:
- Minister rolnictwa Antoni Kuligowski został zastąpiony przez Edwarda Ochaba (PZPR).

Poprzednik
pierwszy rząd Józefa Cyrankiewicza

rządy w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
1952-1957

Następca
drugi rząd Józefa Cyrankiewicza

p • d • e

Rząd Bolesława Bieruta

W dniu zaprzysiężenia	Bolesław Bierut • Józef Cyrankiewicz • Władysław Dworakowski • Tadeusz Gede • Piotr Jaroszewicz • Stefan Jędrychowski • Hilary Minc • Zenon Nowak • Konstanty Rokossowski • Feliks Baranowski • Czesław Bąbiński • Jakub Berman • Hilary Chełchowski • Jan Dąb-Kocioł • Konstanty Dąbrowski • Tadeusz Dietrich • Mieczysław Hoffman • Witold Jarosiński • Bolesław Jaszczuk • Franciszek Jóźwiak • Kazimierz Mijal • Marian Minor • Ryszard Nieszporek • Roman Piotrowski • Bolesław Podedworny • Mieczysław Popiel • Stanisław Radkiewicz • Adam Rapacki • Bolesław Rumiński • Jan Rustecki • Czesław Rydalski p.o. • Stanisław Skrzeszewski • Włodzimierz Sokorski • Eugeniusz Stawiński • Ryszard Strzelecki • Jerzy Sztachelski • Wacław Szymanowski • Henryk Świątkowski • Julian Tokarski • Stanisław Zawadzki • Adam Żebrowski • Kiejstut Żemaitis
Późniejsi członkowie rządu	Rajmund Barański • Władysław Bieńkowski • Stanisław Darski • Roman Fidelski • Jan Górecki p.o. • Jerzy Grzymek p.o. • Stefan Ignar • Jerzy Knapik p.o. • Władysław Kopeć p.o. • Antoni Kuligowski • Karol Kuryluk • Stanisław Łapot • Antoni Mierzwiński • Mieczysław Moczar • Zygmunt Moskwa • Edward Ochab • Mikołaj Olszewski • Stefan Pietrusiewicz • Edmund Pszczółkowski • Jan Rabanowski • Marian Spychalski • Eugeniusz Szyr • Witold Trąmpczyński • Franciszek Waniołka • Zofia Wasilkowska • Władysław Wicha • Eugeniusz Zadrzyński • Roman Zambrowski • Stefan Żółkiewski