Pracze Widawskie
Z Wikipedii
 |
|
Pracze Widawskie osiedle na północnym skraju Wrocławia, w dzielnicy Psie Pole. Dawna wieś owalnica (w obrębie dzisiejszych ulic Dekarskiej, Zduńskiej i Kaletniczej), służebna osada książęca z własną komorą celną, wzmiankowana w 1266 jako Pratche (w 1298 i 1348 - Pracz). Lokowana była na prawie niemieckim. W 1348 istniał tu już kościół pod wezwaniem św. Anny, ufundowany przez rycerza Henryka z Kałowa (wzmiankowanego po łacinie jako Henricus de Cal), a tutejsze sołectwo (oraz znajdujące się we wsi młyn, karczma i folwark) wzmiankowane było po raz pierwszy w 1353. W 1649 wybudowano tu dwór, rozbudowany w 1914 (nie zachował się po II wojnie światowej), a w latach 30. XIX wieku - cegielnię.
Położona nad rzeką Widawą (niem. Weide), występowała także pod nazwami Protch an der Weide, Protch Weide i Weide-West.
W roku 1795 w 35 domach mieszkało tu 189 osób, a w 1913 liczba mieszkańców wynosiła 550. W latach 20. XX wieku w Praczach Widawskich wybudowano szpital, funkcjonujący do dziś jako dom starców.
Wieś przyłączona do Wrocławia w 1973; obecnie osiedle Pracze Widawskie traktowane są - na potrzeby administracyjne - wspólnie z większym od nich osiedlem Widawa, liczą wspólnie ok. 1,3 tys. mieszkańców.
[edytuj] Linki zewnętrzne
[edytuj] Bibliografia
- Zygmunt Antkowiak, Kościoły Wrocławia, Wrocław 1991
- Encyklopedia Wrocławia, Wrocław 2000
Karłowice • Kleczków • Kłokoczyce • Kowale • Lesica • Ligota • Lipa Piotrowska • Miłostków/Marzanów • Mirowiec • Osobowice • Pawłowice • Polanka • Polanowice • Poświętne • Pracze Widawskie • Psie Pole • Rędzin • Różanka • Sołtysowice • Strachocin • Swojczyce • Świniary • Widawa • Wojnów • Zakrzów • Zgorzelisko
