Lipa Piotrowska

Z Wikipedii

ubogie domy na rogu Pełczyńskiej i Kominiarskiej,
w tle za drzewami zamożne nowe wille

stacja kolejowa Wrocław-Osobowice w Lipie Piotrowskiej

Lipa Piotrowska - niewielkie osiedle w północno-zachodniej części Wrocławia, graniczące od południa z Różanką, od zachodu z Rędzinem i Osobowicami, od wschodu z Widawą i Poświętnem, od północy ze Świniarami.

Interesująca jest nazwa osiedla: na terenie dzisiejszej Lipy Piotrowskiej istniała wieś Leipe (Lipa) oraz niewielka kolonia/folwark Petersdorf (wieś Piotra), które po roku 1945 zostały połączone w jedną wieś. Następnie w 1973 roku Wrocław rozszerzył swoje granice o tę niewielką miejscowość. Mimo uzyskania statusu osiedla miejskiego Lipa Piotrowska niewiele się zmieniła przez ten czas ponad 30 lat, powstało kilkanaście domów jednorodzinnych, ale brak większych inwestycji na tym terenie. Ludność osiedla zmniejsza się, w 1973 roku liczyło ok. 800 mieszkańców, obecnie mieszka tu tylko 500 osób.

ul.Tymiankowa, w głębi dawna szkoła podstawowa nr 43

Lipa Piotrowska to spokojne osiedle, mimo iż przebiega przez nie trasa przelotowa (ul. Pełczyńska - fragment drogi wojewódzkiej 342 : Wrocław - Oborniki Śląskie - Pełczyn), przeważają pola i łąki, a także sady drzew owocowych, osiedle ma charakter raczej spokojnej i sennej wsi, niż miejskiego osiedla. Granice osiedla w większości przechodzą przez pola i łąki na północ, wschód i południe od osiedla, natomiast granicę na zachodzie (z Rędzinem i Osobowicami) wyznaczają ją tory kolejowe.

Do najważniejszych budynków należy niewielki, ale zadbany dworzec Osobowice, trudno jednak wytłumaczyć, dlaczego tej stacji nadano nazwę sąsiedniego osiedla. W sąsiedztwie stacji znajduje się wybudowany w 1890-1891 fort piechoty (Infanterie Stellung Nr 9), rozbudowany w 1912 i później znowu w 1944-1945, stanowiący wraz z polami minowymi założonymi pod koniec II wojny światowej fragment pasa fortyfikacji okalających Festung Breslau od północy.