Polska Partia Pracy
Z Wikipedii
| Polska Partia Pracy | |
| Lider | Bogusław Ziętek |
| Data założenia | 11 listopada 2001 |
| Adres siedziby | Al. Wyzwolenia 18, 00-570 Warszawa |
| Ideologia polityczna | socjaldemokracja, socjalizm, syndykalizm, alterglobalizm, antynazizm |
| Liczba członków | brak danych |
| Członkostwo międzynarodowe |
brak |
| Europejska Grupa Parlamentarna | brak, kontakty z GUE/NGL |
| Młodzieżówka | Młodzieżówka Polskiej Partii Pracy |
| Barwy | czerwień |
| Obecni posłowie (%) | 0 (0%) |
| Obecni senatorowie (%) | 0 (0%) |
| http://www.partiapracy.pl/ | |
 Ten artykuł jest częścią serii Polityka Polski |
| Prawo |
|---|
| Konstytucja Polskie prawo |
| Władza wykonawcza |
| Prezydent Lech Kaczyński Prezes Rady Ministrów Donald Tusk Rada Ministrów |
| Władza ustawodawcza |
| Sejm Senat Zgromadzenie Narodowe |
| Władza sądownicza |
| Sąd Najwyższy Trybunał Konstytucyjny Trybunał Stanu Naczelny Sąd Administracyjny |
| Samorząd terytorialny |
| Samorząd w Polsce Samorząd gminny Samorząd powiatowy Samorząd województwa |
| Kluby parlamentarne |
| PO PiS Lewica PSL |
| Wybory |
| Wybory w Polsce (od 1989):
prezydenckie: |
Polska Partia Pracy (PPP, dawniej pod nazwą Alternatywa – Partia Pracy) – polska partia polityczna powstała 11 listopada 2001 na bazie koalicji wyborczej Alternatywa Ruch Społeczny, którą tworzyli działacze Wolnego Związku Zawodowego "Sierpień 80", Konfederacji Polski Niepodległej - Ojczyzna, Narodowego Odrodzenia Polski oraz nieliczni politycy Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, a wśród 47 sygnatariuszy były m. in.: Polska Partia Ekologiczna - Zielonych, Krajowe Porozumienie Emerytów i Rencistów Rzeczypospolitej Polskiej.
Od 2004 roku ugrupowanie używa nazwy Polska Partia Pracy.
Polska Partia Pracy jest związana z Wolnym Związkiem Zawodowym "Sierpień 80" - Konfederacja, gromadzi także osoby dawniej związane z Akcją Wyborczą Solidarność. Przewodniczącym i kandydatem partii w wyborach prezydenckich w 2005 roku był Daniel Podrzycki, który zginął w wypadku samochodowym na dwa tygodnie przed tymi wyborami. Od 30 października 2005 przewodniczącym partii jest przyjaciel i długoletni współpracowik Podrzyckiego, Bogusław Ziętek. W lutym 2007 powstała Rada Programowa Polskiej Partii Pracy przy przewodniczącym tej partii, której zadaniem będzie przygotowanie koncepcji programowych PPP. W skład rady wchodzą m.in.: Bogusław Ziętek, Zbigniew Marcin Kowalewski, Florian Nowicki, Paul Newberry, Dariusz Zalega, Katarzyna Bratkowska, Szymon Martys, Ewa Groszewska, Piotr Lewandowski, Paweł Szelegieniec, Jarosław Augustyniak, Michał Radziechowski, Patryk Kosela i Kacper Pluta.
[edytuj] Program polityczny
PPP określa się jako ugrupowanie socjaldemokratyczne. Wśród jej postulatów dominują hasła antyliberalne i antykapitalistyczne.
Partia domaga się wstrzymania prywatyzacji, odrzuca neoliberalne reformy dokonane w III Rzeczypospolitej. Opowiada się za szerszą współpracą ze wschodnimi sąsiadami Polski, bezpłatną edukacją i służbą zdrowia, za wyprowadzeniem wojsk polskich z Iraku, państwem opiekuńczym, zniesieniem poboru i wprowadzeniem armii zawodowej, 35-godzinnym tygodniem pracy i płacą minimalną na poziomie 68% średniej krajowej oraz likwidacją powiatów. Jest także za neutralnością światopoglądową państwa, zniesieniem immunitetu poselskiego i ograniczeniem uposażeń poselskich.
Sprzeciwia się wprowadzeniu podatku liniowego, przywróceniu kary śmierci oraz polityce proamerykańskiej.
Polska Partia Pracy odwołuje się do tradycji polskiego ruchu robotniczego. Opowiada się za bezpieczeństwem socjalnym obywateli.
[edytuj] Działacze
Przewodniczącym PPP jest Bogusław Ziętek, który w 2005 roku zastąpił tragicznie zmarłego Daniela Podrzyckiego.
Sekretarzem generalnym partii jest Michał Janiszewski - poseł na Sejm RP I i III kadencji (1991-1993 oraz 1997-2001), wybrany z listy Akcji Wyborczej Solidarność (z rekomendacji Konfederacji Polski Niepodległej - Obóz Patriotyczny).
Jednym z wiceprzewodniczących partii jest Mariusz Olszewski - poseł na Sejm RP III kadencji z listy Akcji Wyborczej Solidarność (z rekomendacji Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego).
[edytuj] Wybory
Partia startowała w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 roku. Uzyskała 32.807 głosów co dało 0,54% poparcia w skali kraju.
24 lipca 2005 PPP podpisała porozumienie wyborcze z partiami lewicy pozaparlamentarnej: APP RACJA, Komunistyczną Partią Polski, Polską Partią Ekologiczną - Zielonych i Polską Partią Socjalistyczną.
W wyborach parlamentarnych w 2005 roku wystartowała w ramach Komitetu Wyborczego Polskiej Partii Pracy wspólnie z APP RACJA, Polską Partią Ekologiczną - Zielonych, Komunistyczną Partią Polski i Polską Partią Socjalistyczną. Na pierwszym miejscu warszawskiej listy wyborczej Polskiej Partii Pracy znalazła się prof. Maria Szyszkowska. Komitet zdobył 91.266 głosów (0,77% poparcia w skali kraju). Natomiast sama PPP uzyskała 38.276 głosów co dało 0,32% poparcia w skali kraju.
W wyborach samorządowych w 2006 roku PPP startowała w ramach własnego komitetu, który uzyskał w wyborach do sejmików wojewódzkich prawie 140 tysięcy głosów, co daje 0,98% poparcia w skali kraju. Na jej listach znaleźli się przedstawiciele różnych ugrupowań i organizacji. Najważniejsi kandydaci w wyborach na prezydentów miast to Wanda Nowicka w Warszawie, która uzyskała 0,28% poparcia i Mariusz Olszewski w Kielcach, który uzyskał 7,38%.
Pod koniec 2006 roku tworzący zaplecze PPP Wolny Związek Zawodowy Sierpień 80 rozpoczął wydawanie lewicowego czasopisma pod tytułem Trybuna Robotnicza, który jest organem prasowym partii i związku. Gazeta ma zasięg ogólnopolski, choć w swojej tematyce szczególny nacisk kładzie na sprawy Śląska.
W wyborach parlamentarnych w 2007 roku PPP zarejestrowała listy we wszystkich okręgach wyborczych i zdobyła 160 476 głosów [1] (0,99% poparcia w skali kraju).
