Peter Mandelson

Z Wikipedii

Peter Mandelson

Peter Benjamin Mandelson (ur. 21 października 1953 w Londynie), brytyjski polityk, członek Partii Pracy, minister w pierwszym rządzie Tony'ego Blaira, komisarz Unii Europejskiej.

Urodził się w rodzinie o korzeniach żydowskich. Wykształcenie odebrał w Hendon County Grammar School. Początkowo był członkiem młodzieżówki laburzystów, ale wystąpił z niej w 1971 r. i przyłączył się do Ligi Młodych Komunistów. W latach 1973-1976 studiował filozofię, politologię i ekonomię na St Catherine's College w Oksfordzie. Po powrocie do Partii Pracy został pod koniec lat 70. dyrektorem Brytyjskiej Rady Młodych. We wrześniu 1979 r. został wybrany do rady okręgu Lambeth, ale zrezygnował z członkostwa w 1982 r. Następnie pracował jako producent telewizyjny w London Weekend Television, gdzie współtworzył program Weekend World. Z pracy w telewizji zrezygnował w 1990 r. W 1992 r. wygrał wybory do Izby Gmin w okręgu Hartlepool.

W parlamencie dał się poznać jako zwolennik intergracji europejskiej. W wyborach na lidera laburzystów w 1994 r. poparł Tony'ego Blaira. W 1997 r. prowadził zwycięską dla Partii Pracy kampanię wyborczą. Po wyborach Blair mianował Mandelsona ministrem bez teki w Urzędzie Gabinetu. Kilka miesięcy później zakres jego kompetencji poszerzono o sprawy związane z Millennium Dome.

W 1998 r. Mandelson został członkiem gabinetu jako minister handlu i przemysłu. Na tym dał sie poznać jako zwolennik współpracy ze związkami zawodowymi. W ministerstwie rządził tylko przez kilka miesięcy. Pod koniec roku, w związku z dymisją Rona Daviesa, były laburzystowski deputowany Matthew Parris, publicznie określił Mandelsona jako homoseksualistę. Mandelson nigdy nie krył się ze swoją orientacją seksualną, ale chciał na ten temat dyskutować. Po wypowiedzi Parrisa rozgorzała jednak debata na temat życia osobistego ministra. Sytuację Mandelsona pogorszyła jeszcze decyzja jego doradcy politycznej, Anne Sloman, aby cenzurować wszystkie wypowiedzi dotyczące ministra na antenie BBC.

Upadek Mandelsona nastąpił w grudniu 1998 r., kiedy wyszło na jaw, że w 1996 r. kupił dom w Notting Hill za nieoprocentowaną pożyczkę udzieloną mu przez związanego z Partią Pracy milionera, Geoffreya Robinsona. Mandelson przyznał się do błędu i 23 grudnia podał się do dymisji. Poza rządem pozostawał przez 10 miesięcy. W październiku 1999 r. otrzymał stanowisko ministra ds. Irlandii Północnej. Już w swoim pierwszym przemówieniu podczas sprawowania urzędu popełnił gafę, nazywając siebie ministrem ds. Irlandii.

W styczniu 2001 r. pojawiły się pogłoski, że Mandelson telefonował do ministra w Home Office, Mike'a O'Biena, w sprawie Srichanda Hinduji, hinduskiego biznesmena, który ubiegał się o brytyjskie obywatelstwo. Rodzina Hinduji była głównym sponsorem "Faith Zone" w Millennium Dome. W tym czasie Hinduja i jego bracia byli zamieszani w korupcyjny "skandla Boforsa" a w Indiach toczyło się śledztwo w ich sprawie. 24 stycznia Mandelson został usunięty z rządu, chociaż on sam zapewniał o swej niewinności. Po wyborach 2001 r. Mandelson został przewodniczącym Policy Netword oraz brytyjsko-japońskiej Grupy XXI wieku.

Mandelson zrezygnował z miejsca w Izbie Gmin 8 września 2004 r. 22 listopada otrzymał nominację na komisarza Unii Europejskiej ds. handlu. Latem 2005 r. odebrał istotną rolę w negocjacjach między Unią a Chinami w sprawie importu tekstyliów.