Pałac Rudolfa Kellera
Z Wikipedii
Pałac Rudolfa Kellera nr rej. A/299 z 20.12.1983 |
|
Pałac (widok z 2006 roku) |
|
Miejsce | Łódź Polska |
Adres | ul. Gdańska 49/53 |
Styl architektoniczny | neorenesans |
Projekt | Hilary Majewski |
Rozpoczęcie budowy | 1890 |
Ukończenie budowy | 1892 |
Ważniejsze przebudowy | 1907 |
Pierwszy właściciel | Rudolf Keller |
Kolejni właściciele | Emil Eisert, "Spółka Akcyjna Emila Eisterta i Braci Schweikertów" |
Pałac Rudolfa Kellera z 1890 r. przy ul. Gdańskiej 49/53 (dawniej Długa) w Łodzi
Luksusowa willa wzniesiona została według projektu Hilarego Majewskiego, na zlecenie Rudolfa Kellera. Był to imigrant z terenów pruskich, który początkowo, w roku 1882, wzniósł na tej parceli zabudowania fabryki wstążek, tasiemek i koronek. W 1907 roku, wraz z przylegającą fabryką wstążek, tasiemek i koronek, pałac został sprzedany Emilowi Eisertowi, a od 1922 do wybuchu wojny był własnością "Spółki Akcyjnej Emila Eisterta i Braci Schweikertów".
Budynek zbudowany w stylu neorenesansu północnego z wpływem francuskiego, przez firmę Ottona Gehliga z Łodzi. Detal architektoniczny renesansowo - manierystyczny wzorowany był na przykładach francuskich i niderlandzkich. Sztukaterię i wnętrza wykonane przez N. Gunzela, ukończono w 1892 roku. W 1907 po zmianie właściciela nastąpiły również pewne zmiany w wystroju wnętrz i wówczas zamówiono w nieznanej wytwórni łódzkiej lub niemieckiej dwa witraże krajobrazowe o secesyjnej stylistyce do reprezentacyjnej klatki schodowej. Willa ta jest wolno stojąca, podpiwniczona z mansardowym poddaszem, na planie zbliżonym do kwadratu, w układzie trzytraktowym z reprezentacyjną klatką schodową w części południowo-zachodniej..
Elewacja frontowa jest najbardziej urozmaicona, w narożniku północno-zachodnim na parterze znajduje się murowana weranda z zejściem do ogrodu, a nad nią obszerny taras z kutą żelazną balustradą. Okna parteru zamknięte są łukiem odcinkowym, na piętrze zaś prostokątne ujęte w aedicule, flankowane półkolumnami. W narożniku północno-wschodnim znajduje się ukośnie dostawiona wieżyczka. Układ wnętrz jest amfiladowy z wielopoziomowym westybulem na parterze oraz obszernym korytarzem - hallem na pierwszym piętrze. We wnętrzach tych dominuje wystrój o motywach włoskiego renesansu i manieryzmu. Na szczególną uwagę zasługują unikalne na terenie Łodzi rozwiązania stropów sztukatorskich, występuje tzw. faseta podwinięta przysłaniająca częściowo strop, oraz zastosowanie łuku pięciolistnego pomiędzy pomieszczeniami w południowo - wschodniej części pierwszego piętra.