Owca śnieżna
Z Wikipedii
| Owca śnieżna | |||||||||||||||||||||||||||||
| Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
| Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
| Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
| Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gromada | ssaki | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podgromada | ssaki żyworodne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Szczep | łożyskowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rząd | parzystokopytne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzina | krętorogie | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzaj | Ovis | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gatunek | owca śnieżna | ||||||||||||||||||||||||||||
| Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
| Ovis nivicola | |||||||||||||||||||||||||||||
| Eschscholtz, 1829 | |||||||||||||||||||||||||||||
| Podgatunki | |||||||||||||||||||||||||||||
| zobacz opis w tekście | |||||||||||||||||||||||||||||
| Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
.gif/240px-Horizontal_rule_line_(black-blue).gif){kind=small}
Owca śnieżna, owca kamczacka (Ovis nivicola) - ssak z rodziny krętorogich blisko spokrewniony z północnoamerykańskimi dzikimi owcami Dalla i kanadyjską. Przez część systematyków owca śnieżna uważana jest za podgatunek owcy Dalla lub kanadyjskiej, w polskiej literaturze zoologicznej również opisywana była pod nazwą Ovis dalli[1] lub Ovis canadensis nivicola[2] .
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
Długość ciała 140-175 cm, długość ogona do 15 cm, wysokość w kłębie ok. 100 cm, waga do 100 kg. Ubarwienie szarożółte lub ciemnobrunatne, spód biały lub kremowy. Masywne, ślimakowe rogi, u samców o długości do 89 cm, u samic cieńsze i krótsze. Owce śnieżne zamieszkują otwarte tereny górskie. Występują w środkowej, północnej i wschodniej Syberii.
[edytuj] Podgatunki
Caprinae Specialist Group wyróżnia cztery podgatunki owcy śnieżnej (w nawiasie podano kategorię zagrożenia każdego z nich):
- Ovis nivicola nivicola Eschcholtz, 1829 (NT)
- Ovis nivicola lydekkeri Kowarzik, 1913 (LC)
- Ovis nivicola alleni Matschie, 1907 (LC)
- Ovis nivicola borealis Severtzov, 1973 (VU)
Wilson i Reeder wyróżniają jeszcze:
- Ovis nivicola kodarensis Medvedev, 1994
- Ovis nivicola koriakorum Chernyavskii, 1962
[edytuj] Przypisy
- ↑ Kowalski Kazimierz: Ssaki, zarys teriologii. Warszawa: PWN, 1971.
- ↑ Komosińska Halina, Podsiadło Elżbieta: Ssaki kopytne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.
[edytuj] Bibliografia
- Caprinae Specialist Group: Ovis nivicola (en). 2007 IUCN Red List of Threatened, 1996. [dostęp 29 grudnia 2007].
- Huffman Brent: Ovis nivicola, Snow sheep, Siberian bighorn sheep (en). www.ultimateungulate.com. [dostęp 29 grudnia 2007].
- Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.): Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) (en). Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 29 grudnia 2007].
