Ogólne równanie całkowe (adsorpcja)

Z Wikipedii

Ogólne równanie całkowe opisuje w ogólny sposób adsorpcję na energetycznie niejednorodnych (heterogenicznych) powierzchniach ciał stałych. Po raz pierwszy zostało podane (w postaci dyskretnej a nie ciągłej) przez Langmuira w 1918 r.

Inne określenia ogólnego równania całkowego to:

całkowe równanie adsorpcji
całkowa izoterma adsorpcji
uogólnione całkowe równanie adsorpcji
globalne równanie całkowe
globalne całkowe równanie adsorpcji
globalne równanie izotermy adsorpcji (nie mylić z izotermą globalną jako konkretna izotermą adsorpcji, w tym eksperymentalną.

$\theta_{t}(p) = \int\limits_{E_{min}}^{E_{max}} \chi(E) \theta_{l}(p,E) dE$

lub

$a_{t}(p) = a_{m} \int\limits_{E_{min}}^{E_{max}} \chi(E) \theta_{l}(p,E) dE$

gdzie:

a - wartość adsorpcji (ilość zaadsorbowana), np. dostępna z pomiaru
p - ciśnienie adsorbatu
a_m - pojemność monowarstwy adsorpcyjnej
θ - tzw. względne pokrycie powierzchni (adsorpcja względna), lub po prostu pokrycie powierzchni, θ = a /a_m,
- θ_t(p) - globalne pokrycie powierzchni (średnia dla całej powierzchni), zależne tylko od ciśnienia, p.
- θ_l(p,E) - lokalne pokrycie powierzchni - zależne od energii adsorpcji danego miejsca adsorpcyjnego, E,
χ(E) - normalizowana do jedności funkcja rozkładu energii adsorpcji (gęstość prawdopodobieństwa) - charakterystyczna dla adsorbentu i adsorbatu.

θ_t(p) oraz a(p) - izoterma globalna, oraz θ_l(p,E) - izoterma lokalna są silnie zależne od temperatury. Funkcja rozkładu energii adsorpcji χ(E) może również słabo zależeć od temperatury.

Ogólne całkowe równanie izotermy adsorpcji umożliwia uwzględnienie prawie dowolnych efektów związanych z adsorpcją poprzez wykorzystanie modeli stworzonych dla prostych układów homogenicznych (płaska powierzchnia, identyczne miejsca adsorpcyjne) i rozszerzenie ich na powierzchnie energetycznie niejednorodne poprzez uśrednienie po miejscach adsorpcyjnych.

Jako izotermy lokalne wykorzystuje się równania izoterm adsorpcji na powierzchni homogenicznej (energetycznie jednorodnej), jak izoterma Langmuira, izoterma Fowlera-Guggenheima czy izoterma Kisielewa. Możliwe jest również łatwe uwzględnienie tworzenia poliwarstwy adsorbatu poprzez wykorzystanie jako izotermy lokalnej izotermy BET lub podobnej.

W przypadku uwzględniania oddziaływań bocznych pomiędzy zaadsorbowanym cząsteczkami adsorbatu ważna staje się topografia powierzchni adsorbentu.

Analogiem tego równania dla mikroporowatych ciał stałych jest całkowe równanie Stoeckliego

Rozwiązywanie równania ...