Nektanebo I
Z Wikipedii
| Imiona Naktanebo I hieroglifami |
||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nomen – Nechet-nebef | ||||||||||||||||||
| egip. – Mocny-swego-Pana | ||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||
| Prenomen – Cheper-Ka-Re | ||||||||||||||||||
| egip. – Dusza-Re-jest-Stwórcą | ||||||||||||||||||
|
Nektanebo I (380-362 p.n.e.) faraon - władca Starożytnego Egiptu, założyciel ostatniej rodzimej, XXX dynastii.
Był synem naczelnego dowódcy armii egipskiej Dżedhora z Sebennytos, prawdopodobnie mężem Egipcjanki Udżaszu lub Greczynki Ptolememais. Jego synami byli Tachos i generał Czahapimu.
Doszedł do władzy obalając Neferitesa II. Chcąc utrzymać prestiż swoich rządów i jedność państwa prowadził intensywną politykę religijną i budowlaną.
Wiosną 373 p.n.e. armia perska i flota z Akko w Palestynie pod dowództwem satrapy Syrii Farnabazosa i greckiego dowódcy najemników Ifikratesa zaatakowały Egipt. Persom udało się wedrzeć na tereny Wschodniej Delty w okolicach odnogi Nilu przy Mendes, jednak silny opór egipski, nieporozumienia w dowództwie wojsk inwazyjnych i rozpoczynający się wylew Nilu zmusił armię perską do odwrotu. Wielkie powstanie satrapów zachodnich prowincji Persji w latach 60. IV w. p.n.e. doprowadziło do całkowitej zmiany sytuacji i teraz Egipt zaczął wspierać Greków w Azji Mniejszej oraz Spartę i Ateny.
Prawdopodobnie w 365 p.n.e. Nektanebo uczynił swojego syna Tachosa koregentem, umożliwiając mu tym samym przejęcie władzy po swojej śmierci w 362 p.n.e.
| Poprzednik Neferites II |
 |
Okres schyłkowy Nektanebo I – XXX dynastia 380–362 p.n.e. |
|
Następca Tachos |
