Michał Listkiewicz

Z Wikipedii

Treść tego hasła może nie być zgodna z zasadami neutralnego punktu widzenia.
Zajrzyj na stronę dyskusji i pomóż go poprawić.

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.
Adnotacja: czerwiec 2008.

Michał Listkiewicz

Urodzony	20 maja 1953 Warszawa, Polska

Michał Listkiewicz (ur. 20 maja 1953 w Warszawie) – polski sędzia piłkarski, działacz sportowy. Od 1999 roku prezes PZPN.

Spis treści

1 Biografia

Biografia

Syn aktorki i reżysera warszawskiego Teatru Polskiego Olgi Koszutskiej i Zygmunta Listkiewicza – aktora filmowego, wnuk działaczki Komunistycznej Partii Polski, Marii Koszutskiej (Wery Kostrzewy).

Absolwent LO im. Lelewela w Warszawie, w 1977 ukończył filologię węgierską na Uniwersytecie Warszawskim. Uprawiał piłkę nożną w klubie Marymont Warszawa, koszykówkę w Polonii Warszawa oraz piłkę ręczną w Spójni Warszawa. W czasie studiów był kierownikiem drużyny koszykarzy Polonii Warszawa i sekretarzem sekcji piłki nożnej w tym klubie.

Podczas odbywania służby wojskowej zapisał się do PZPR.

Dziennikarstwo

Od 16 roku życia dziennikarz sportowy w redakcjach "Tempa" i "Sztandaru Młodych". Po ukończeniu studiów, w latach 1977-1987, był warszawskim korespondentem dziennika "Sport". W latach 1987-1989 pracował w tygodniku "Tak i Nie".

Sędziowanie

W 1973 został sędzią piłkarskim, a 12 lat później arbitrem międzynarodowym (uprawnienia FIFA od 1986). Sędziował w finałach Mistrzostw Świata w 1990 i 1994, w finałach Mistrzostw Europy w 1988 i turnieju olimpijskim w Seulu w 1988. Szczytem kariery Listkiewicza był mundial we Włoszech, gdzie jako pierwszy i dotychczas jedyny polski sędzia wystąpił - w roli asystenta sędziego głównego - w finale wielkiej piłkarskiej imprezy. Karierę sędziowską zakończył w 1996 z dorobkiem około 1100 meczów, w tym 150 międzynarodowych.

Działacz sportowy

Michał Listkiewicz wraz z ówczesnym selekcjonerem reprezentacji Pawłem Janasem na dworcu we Frankfurcie w 2005

Od 1979 do 1984 zasiadał w zarządzie Polskiego Związku Koszykówki.

W 1989 został rzecznikiem prasowym PZPN, później kolejno sekretarz ds. międzynarodowych i zastępca sekretarza generalnego PZPN. W latach 1995-1998 pełnił funkcję sekretarza generalnego. 21 kwietnia 1998, wraz z całym kierownictwem PZPN, został zawieszony w pełnionej funkcji przez ówczesnego przewodniczącego Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, ministra Jacka Dębskiego – całkowicie zrezygnował z niej w listopadzie 1998.

Od 28 czerwca 1999 roku pełnił funkcję prezesa PZPN. Zastąpił na tym stanowisku Mariana Dziurowicza. Jest 23. w historii szefem największego związku sportowego w Polsce. Listkiewicz aktywnie działa na forum międzynarodowym. Jest wiceprzewodniczącym Komisji Pucharów Europejskich UEFA oraz obserwatorem UEFA. Od lipca 2007 wchodzi w skład ośmioosobowej Komisji Sędziowskiej FIFA. W listopadzie 2007 objął stanowisko koordynatora UEFA ds. Euro 2012.

Działalność Listkiewicza w roli sternika polskiego futbolu bywa oceniana dwuznacznie. Przeciwnicy zarzucają mu nieudolność w zwalczniu korupcji, złą politykę kadrową we władzach Związku, a także brak stanowczości przy wprowadzaniu reform. Jako sukcesy wymienia się mianowanie Jerzego Engela oraz później Pawła Janasa i Leo Beenhakkera na stanowisko selekcjonera Reprezentacji Polski i w konsekwencji awans reprezentacji do finałów Mistrzostw Świata w 2002 i 2006 oraz Mistrzostw Europy w 2008. Listkiewicz współorganizował również skuteczną kampanię na rzecz przyznania Polsce wraz z Ukrainą prawa do organizacji Mistrzostw Europy.