Marszałek nadworny litewski
Z Wikipedii
Marszałek nadworny litewski (łac. mareschalus curiae) – urząd centralny I Rzeczypospolitej.
[edytuj] Historia urzędu
Powstał za panowania Władysława Jagiełły gdy dotychczasowy marszałek nadworny wielkiego księcia litewskiego został marszałkiem wielkim litewskim. Wtedy to, gdy kompetencje marszałka wielkiego uległy poszerzeniu dano mu do pomocy marszałka nadwornego.
[edytuj] Zakres kompetencji urzędu
Był zastępca marszałka wielkiego litewskiego i mógł działać samodzielnie tylko pod jego nieobecność. Do jego zwykłych kompetencji należał nadzór nad dworem wielkoksiążęcym. Jako jeden z 10 ministrów Rzeczypospolitej wchodził do senatu.
[edytuj] Zobacz też
Radziwiłł Ościkowicz • Michał Gliński • Jerzy Iwanowicz Ilinicz • Jerzy Radziwiłł • Iwan Hronostaj • Eustachy Wołłowicz • Mikołaj Krzysztof Radziwiłł (Sierotka) • Albrecht Radziwiłł • Mikołaj Talwosz • Krzysztof Dorohostajski • Piotr Wiesiołowski • Jan Stanisław Sapieha • Krzysztof Wiesiołowski • Aleksander Ludwik Radziwiłł • Kazimierz Leon Sapieha • Antoni Tyszkiewicz • Krzysztof Zawisza • Teodor Lacki • Józef Słuszka • Jan Dolski • Aleksander Paweł Sapieha • Janusz Wiśniowiecki • Kazimierz Antoni Sanguszko • Józef Wandalin Mniszech • Kazimierz Michał Pac • Paweł Karol Sapieha • Michał Kazimierz Radziwiłł • Ignacy Zawisza • Ferdynand Plater • Józef Scipio del Campo • Ignacy Ogiński • Janusz Aleksander Sanguszko • Józef Paulin Sanguszko • Władysław Gurowski • Michał Jerzy Wandalin Mniszech • Ignacy Potocki • Stanisław Sołtan • Michał Giełgud
