Maria Mecklenburg-Schwerin
Z Wikipedii
 |
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. |
Maria Aleksandra Elżbieta Eleonora (ur. 14 maja 1854 w Ludwigslust; zm. 6 września 1920 w Contrexéville), księżniczka Macklenburg-Schwerin, wielka księżna Rosji.
Księżniczka Maria Aleksandra, znana również jako Miechen lub Maria Pawłowna Starsza, urodziła się jako córka wielkiego księcia Fryderyka Franciszka II Mackelnburg-Schwerin i Augusty Reuss-Köstritz.
28 sierpnia 1874 roku wyszła za mąż za trzeciego syna cara Aleksandra II, wielkiego księcia Władymira Aleksandrowicza Romanowa (22 kwietnia 1847 - 17 lutego 1909). Maria była już zaręczona kiedy spotkała Władymira i zerwała z niedoszłym małżonkiem. Było to trzy lata wcześniej zanim pozwolono im wziąć ślub. Miechen, która była luteranką, odmówiła przejścia na prawosławie. Aleksander II w końcu zgodził się na ślub z jego synem bez przejścia na inną wiarę. Maria pozostała luteranką przez większą część małżeństwa, później zmieniła zdanie, aby dać synowi Cyrylowi większą szansę dojścia do tronu.
Władymir i Maria mieli pięcioro dzieci:
- Aleksandra (zmarł w dzieciństwie)
- Cyryla (1876-1938)
- Borysa (1877-1943)
- Andrzeja (1879-1956)
- Elenę (1882-1957)
Maria była najważniejszą z wielkich księżnych, i w późniejszym okresie, za panowania Mikołaja II, stworzyła alternatywny dwór do dworu carskiego. Wraz z synami planowała zamach na cara zimą 1916-1917, który wymusił by na nim abdykację na rzecz syna, z wielkim księciem Mikołajem Mikołajewiczem jako regentem. W poszukiwaniu popracia dla tych planów powiedziała Michałowi Rodziankowi, który stał na czele Dumy, że carowa Aleksandra musi zostać "zniszczona".
Wielka księżna widziała różnicę między ostatnimi Romanowami, którzy uciekli przed rewolucją rosyjską i pierwszymi, którzy zmarli na wygnaniu. Maria pozostała ze swoimi dwoma najmłodsyzmi synami na Kaukazie przez 1917 rok i 1918, ciągle mając nadzieję, że jej syn Cyryl Władymirowicz zostanie carem. Gdy bolszewicy zbliżali się, w końcu zdecydowali się na ucieczkę łodzią rybacką do Anapy w 1918 roku. Michen pozostała czternaście miesięcy w Anapie, odmawiając dołączenia do jej syna Cyryla w Rosji. Odmówiła, kiedy nadażyła się okazja ucieczki przez Konstantynopol, ponieważ nie wycierpiałaby zniewagi jaką było dla niej odwszawianie. Maria zgodziła się na wyjazd, gdy generał Białej Armii oświadczył jej, że wojna domowa jest już przez nich przegrana. Michen, jej syn Andrzej, kochanka Andrzeja Matylda Krzesińska, oraz ich syn Włodzimierz, wsiedli do włoskiego statku, który zmierzał do Wenecji 13 lutego 1920 roku. Wielka księżna Olga Aleksandrowna spotkała Marię w porcie na początku 1920 roku. Czułam się z niej dumna, relacjonowała Olga, Lekceważąc niebiezpieczeństwo i trudy, uparcie trzymała się minionego splendoru i sławy. I w jakiś sposób zdobyła to... Pierwszy raz w moim życiu chciałam ją pocałować. Towarzyszyła jej w czasie drogi z Wenecji do Szwajcarii i w końcu do Francji, gdzie zdrowie Marii zawiodło i tam zmarła otoczona przez rodzinę. Jej najbliżsi przemycili trochę wspaniałej biżuterii Marii, które zostały nabytę przez brytyjską rodzinę królewską. Elżbieta II do dziś nosi sławną Tiarę Władimira.
