Ljubosław Penew
Z Wikipedii
| Ljubo Penew | ||
| Data i miejsce urodzenia |
31 sierpnia 1966 Sofia, Bułgaria |
|
| Pozycja | ofensywny pomocnik | |
| Kariera piłkarska | ||
|---|---|---|
| Lata | Klub | M (G) |
| 1984-1985 1985-1986 1986-1987 1987-1988 1988-1989 1989-1990 (j) 1989-1990 (w) 1990-1991 1991-1992 1992-1993 1993-1994 1994-1995 1995-1996 1996-1997 1997-1998 1998-1999 1999-2000 2000-2001 2001-2002 (j) 2001-2002 (w) |
CSKA Sofia CSKA Sofia CSKA Sofia CSKA Sofia CSKA Sofia CSKA Sofia Valencia CF Valencia CF Valencia CF Valencia CF Valencia CF Valencia CF Atlético Madryt SD Compostela SD Compostela Celta Vigo Lokomotiw Płowdiw Lokomotiw Płowdiw CSKA Sofia Lokomotiw Płowdiw |
0 (0) 20 (7) 27 (19) 26 (21) 22 (21) 6 (12) 27 (13) 30 (7) 35 (13) 34 (20) 16 (5) 25 (9) 37 (16) 35 (16) 34 (16) 32 (14) ? (?) ? (?) 22 (8) 4 (0) |
| Reprezentacja narodowa | ||
| Lata | Reprezentacja | |
| 1987-1998 |  Bułgaria |
63 (13) |
Ljubosław Mładenow Penew (ur. 31 sierpnia 1966 roku), bułgarski piłkarz, grający na pozycji ofensywnego pomocnika, oraz trener piłkarski.
Jest wychowankiem CSKA Sofia. W pierwszej drużynie tego klubu zadebiutował w wieku osiemnastu lat, a przez kolejnych pięć występował na boisku pod trenerskim okiem swojego wujka Dimityra Penewa u boku m.in. Christo Stoiczkowa, Trifona Iwanowa i Emila Kostadinowa. Po upadku komunizmu wyjechał za granicę, do hiszpańskiego Valencia CF. Podczas jednego z treningów został trafiony piłką w krocze, a ból był tak poważny, że Penewem musiała się zaopiekować klubowa służba medyczna. Rutynowe badania wykryły u niego raka lewego jądra (nasieniak). Dzięki szybkiej interwencji lekarzy oraz długiej chemioterapii w końcu wyzdrowiał. Mimo iż jego wujek, który wówczas był selekcjonerem reprezentacji Bułgarii, namawiał go na wyjazd na Mundial 1994, piłkarz odmówił, tłumacząc, że nie czuje się jeszcze na siłach. Na turnieju jego rodacy doszli do półfinału i jest to jak do tej pory najlepszy wynik w historii bułgarskiej piłki nożnej.
W 1995 roku Penew został zawodnikiem Atlético Madryt, z którym jeszcze w tym samym sezonie wywalczył mistrzostwo i Puchar Hiszpanii. Był jednym z najskuteczniejszych graczy Atlético; w 44 meczach (liga + Puchar) zdobył 22 gole.
Po zakończeniu rozgrywek przeszedł do SD Composteli, a niedługo potem do Celty Vigo, gdzie utrzymał wysoką formę (w barwach tych dwu klubów w ciągu trzech sezonów strzelił 46 bramek).
W 1999 roku powrócił do ligi bułgarskiej. Występował w Lokomotiwie Płowdiw, a w rundzie jesiennej sezonu 2001-2002 ponownie w CSKA, dokąd trafił wraz z innym doświadczonym internacjonałem Jordanem Leczkowem. Jednak obaj opuścili CSKA już po pół roku, po konflikcie z ówczesnym trenerem tego klubu Luigim Simonim.
Penew piłkarską karierę zakończył w 2002 roku w Lokomotiwie.
Z reprezentacją Bułgarii, w której barwach rozegrał 63 mecze, brał udział w Euro 1996 i Mundialu 1998. Po tej pierwszej imprezie został na jakiś czas wykluczony z kadry za publiczne obrażanie kibiców.
[edytuj] Sukcesy piłkarskie
- mistrzostwo Bułgarii 1987 i 1989, Puchar Bułgarii 1987, 1988 i 1989 oraz półfinał Pucharu UEFA 1989 z CSKA Sofia
- mistrzostwo Hiszpanii 1996 oraz Puchar Hiszpanii 1996 z Atlético Madryt
- ćwierćfinał Pucharu UEFA 1998-1999 z Celtą Vigo
- Piłkarz roku 1988 w Bułgarii.
W reprezentacji Bułgarii od 1987 do 1998 rozegrał 63 mecze i strzelił 13 goli - udział w Euro 1996 (runda grupowa) i Mundialu 1998 (runda grupowa).
1 Michajłow • 2 Kisziszew • 3 Iwanow • 4 Kiriakow • 5 Chubczew • 6 Jankow • 7 Kostadinow • 8 Stoiczkow • 9 L.Penew • 10 Bałykow • 11 Leczkow • 12 Popow • 13 Genczew • 14 Sirakow • 15 Jordanow • 16 Borimirow • 17 Kremenlijew • 18 Cwetanow • 19 Ginczew • 20 Donkow • 21 Georgijew • 22 Zdrawkow • trener: D.Penew
1 Zdrawkow • 2 Kisziszew • 3 T. Iwanow • 4 I. Petkow • 5 Jordanow • 6 Jankow • 7 Kostadinow • 8 Stoiczkow • 9 Penew • 10 Bałykow • 11 Iliew • 12 Michajłow • 13 Ginczew • 14 Christow • 15 Zafirow • 16 Nankow • 17 Stoiłow • 18 Borimirow • 19 Baczew • 20 G. Iwanow • 21 Kiriłow • 22 M. Petkow • trener: Bonew
[edytuj] Kariera szkoleniowa
- od 2008 - reprezentacja Bułgarii, asystent Płamena Markowa
