Leander Paes
Z Wikipedii
Tenis ziemny | ||
brąz |
Atlanta 1996 | singel |
Leander Paes (ur. 17 czerwca 1973 w Kalkucie) - tenisista indyjski, zwycięzca turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, lider rankingu deblowego, medalista olimpijski, reprezentant w Pucharze Davisa.
Pochodzi ze sportowej rodziny, oboje rodzice uczestniczyli w igrzyskach olimpijskich w Monachium w 1972 – ojciec Vece jako hokeista na trawie (brązowy medalista), matka Jennifer jako koszykarka. Leander Paes był na przełomie lat 80. i 90. czołowym juniorem świata – w 1990 osiągnął pozycję lidera rankingu juniorskiego (sezon 1990 zakończył na pozycji wicelidera) oraz zwyciężył w juniorskim Wimbledonie. W 1991 rozpoczął karierę zawodową. Wybitne wyniki osiągnął przede wszystkim jako deblista, ale z powodzeniem radzi sobie także w grze pojedynczej. Udało mu się wygrać jeden singlowy turniej cyklu ATP Tour (Newport 1998, na kortach trawiastych, w finale pokonał reprezentanta RPA Neville Godwina). Dwa lata wcześniej niespodziewanie stanął na olimpijskim podium, sięgając po brąz w Atlancie w grze pojedynczej; w drodze po medal pokonał m.in. klasyfikowanych w czołowej dwudziestce na świecie Reneberga i Enqvista, uległ w półfinale późniejszemu mistrzowi olimpijskiemu Agassiemu, by w meczu o brązowy medal pokonać Brazylijczyka Meligeniego w trzech setach. Był wówczas sklasyfikowany poza pierwszą setką rankingu światowego. Jego medal był pierwszym olimpijskim trofeum dla Indii od 1980, a w sporcie indywidualnym – pierwszym od 1952 (od sukcesu zapaśnika Jadhava). Najwyższą pozycję w rankingu gry pojedynczej Paes osiągnął krótko po sukcesie w Newport, w sierpniu 1998; był wówczas na miejscu 73.
W grze podwójnej pierwszy turniej wygrał w 1997, w Madrasie. Tworzył wówczas parę z rodakiem Maheshem Bhupathim. Debel Paes/Bhupathi rychło dostał się do ścisłej czołówki światowej, jeszcze w 1997 wygrywając dalsze pięć turniejów i awansując do Masters (dotarli w tym turnieju do finału). W 1999 Hindusi byli w finałach czterech turniejów wielkoszlemowych, wygrywając rywalizację na Wimbledonie i French Open; po raz pierwszy od 1952 udało się parze deblowej wystąpić w ciągu jednego sezonu w finałach wszystkich turniejów Wielkiego Szlema. W czerwcu 1999 Paes został liderem rankingu deblistów, wraz z Bhupathim byli również na czele klasyfikacji par. Trzeci turniej wielkoszlemowy wygrali w 2001 (ponownie French Open). Po sezonie 2002 para hinduska zakończyła współpracę, a partnerem Paesa został Czech David Rikl; z Riklem Paes był m.in. w półfinałach French Open i Wimbledonu w 2003 oraz w finale US Open w 2004. W 2004 ponownie wystąpił w kilku turniejach z Bhupathim, m.in. na olimpiadzie w Atenach; Hindusi byli blisko wywalczenia medalu, ale przegrali w półfinale z Niemcami Schüttlerem i Kieferem, a w meczu o brąz z Chorwatami Ančiciem i Ljubičiciem. Sezon 2006 Paes, z nowym partnerem Czechem Dammem, rozpoczął od finału wielkoszlemowego w Australian Open.
Z powodzeniem Leander Paes występuje również w grze mieszanej. Wygrał trzy turnieje wielkoszlemowe, partnerując Lisie Raymond (Wimbledon 1999) i Martinie Navrátilovej (Australian Open i Wimbledon 2003). W 2007 dotarł do finału US Open w parze z Meghann Shaughnessy.
Od 1990 Paes jest regularnym reprezentantem Indii w Pucharze Davisa, zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. Do końca 2005 wygrał 75 pojedynków, przegrał 30. Miał swój znaczący udział w awansie reprezentacji Indii do półfinału Grupy Światowej w 1993 (w meczu ćwierćfinałowym z Francją odniósł dwa cenne zwycięstwa singlowe – nad Lecontem i Boetschem). Jest rekordzistą reprezentacji pod względem liczby zwycięstw ogółem (75) i liczby zwycięstw deblowych (29). Od listopada 2003 pełni funkcję grającego kapitana reprezentacji daviscupowej.
Startował w czterech igrzyskach olimpijskich, po raz pierwszy w Barcelonie w 1992, gdzie w parze z Rameshem Krishnanem dotarł do ćwierćfinału debla. W Sydney w 2000 (gdzie z Bhupathim przegrał już w II rundzie z parą gospodarzy Woodbridge/Woodforde) pełnił funkcję chorążego ekipy indyjskiej. Za swoje osiągnięcia sportowe został uhonorowany wysokim odznaczeniem państwowym – Padma Shri (2001).
Do stycznia 2006 wygrał 34 turnieje deblowe (z różnymi partnerami), w dalszych 19 osiągnął finały.
Wygrane turnieje:
- gra pojedyncza:
- 1998 Newport
- gra podwójna:
- 1997 Pekin, Chennai, Canadian Open, New Haven, Praga, Singapur (wszystkie z Bhupathim)
- 1998 Chennai, Ad-Dauha, Dubaj, Paryż (hala), Rzym, Szanghaj (wszystkie z Bhupathim)
- 1999 Chennai, French Open, Wimbledon (wszystkie z Bhupathim), Newport (z Wayne'm Arthursem)
- 2000 Tokio (z Bhupathim), Orlando (z Janem Siemerinkiem)
- 2001 Atlanta, Cincinnati, Houston, French Open (wszystkie z Bhupathim)
- 2002 Chennai, Mallorca (oba z Bhupathim)
- 2003 Dubaj, Gstaad (oba z Riklem), Delray Beach (z Nenadem Zimonjiciem)
- 2004 Canadian Open (z Bhupathim), Gstaad, Halle (oba z Riklem), Delray Beach (z Radkiem Štěpánkiem)
- 2005 Bangkok (z Paulem Hanleyem), Monte Carlo, Barcelona (oba z Zimonjiciem)
- 2006 US Open (z Martinem Dammem)
Finały turniejowe: (wszystkie w grze podwójnej)
- 1995 New Haven (z Nicolasem Pereirą)
- 1997 Masters (z Bhupathim)
- 1998 Singapur, Stuttgart (hala, oba z Bhupathim)
- 1999 Australian Open, Masters, US Open (wszystkie z Bhupathim), Indianapolis (z Olivierem Delaître), 's-Hertogenbosch (z Siemerinkiem)
- 2000 Masters (z Bhupathim)
- 2001 Bazylea, Paryż (hala, oba z Bhupathim)
- 2003 Hertogenbosch (z Donaldem Johnsonem), Miami (z Riklem)
- 2004 Dubaj (z Jonasem Björkmanem), US Open (z Riklem)
- 2005 Madryt, Sztokholm, Masters (wszystkie z Zimonjiciem)
- 2006 Australian Open (z Dammem)
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Leander Paes sylwetka na stronie ATP Tour (en)
- Leander Paes sylwetka na stronie Pucharu Davisa (en)