Kormoran etiopski
Z Wikipedii
Kormoran etiopski | |||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | ptaki | ||||||||||||||||||||||||||||
Podgromada | Neornithes | ||||||||||||||||||||||||||||
Nadrząd | neognatyczne | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | pełnopłetwe | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | kormoranowate | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | kormoran etiopski | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
Phalacrocorax africanus | |||||||||||||||||||||||||||||
(Gmelin, 1789) | |||||||||||||||||||||||||||||
Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
Kormoran etiopski (Phalacrocorax africanus) - ptak z rodziny kormoranowatych występujący w Afryce na południe od Sahary oraz na Madagaskarze.
- Opis gatunku
Kormoran etiopski posiada czarne upierzenie. Skrzydła są krótkie, pióra szybko nasiąkają wodą ułatwiając w ten sposób nurkowanie (cecha niezwykła wśród ptaków wodnych). Ptak posiada długi ogon i palce stóp połączone błoną pławną.
- Średnie wymiary
- Długość ciała - 55 - 60 cm
- Długość ogona - 14 - 16 cm
- Waga - 440 - 680 g
- Biotop
Rzeki i jeziora Afryki.
- Tryb życia
Dzienny tryb życia, noc spędza śpiąc na drzewie. Żyje samotnie lub w niewielkich grupach. Jedynie w porze lęgu łączy się większe stada.
- Pożywienie
Kormoran etiopski żywi się głównie rybami, które łowi najchętniej rano i wieczorem. Ptak dobrze nurkuje i potrafi długo wstrzymywać oddech. Uzupełnienie jego diety stanowią żaby, owady, skorupiaki, a czasem inne ptaki.
- Rozmnażanie
Gniazduje w koloniach. Samica składa 2-6 jaj w gnieździe na drzewie lub w trzcinach, które wysiaduje przez 23-25 dni. Pisklęta stają się samodzielne po 5-7 tygodniach, po 3-4 latach są gotowe do rozrodu. Kormoran etiopski może dożyć 36 lat.
- Korelacje z człowiekiem
Guano kormorana etiopskiego jest bardzo cenionym nawozem. On sam nie jest zagrożony przez człowieka.