Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: obiektywizm, stylistyka. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Kobe Bryant
Los Angeles Lakers
Pseudonim	Black Mamba, KB24 , Lenny
Data i miejsce urodzenia	23 sierpnia 1978 Philadelphia, USA
Paszport	USA
Wzrost	198 cm
Waga	92 kg
Pozycja	rzucający obrońca

Kobe Bean Bryant (ur. 23 sierpnia 1978 w Filadelfia, Pensylwania) – amerykański koszykarz, uznawany obecnie za najlepszego zawodnika ligi NBA. Od początku kariery związany z klubem Los Angeles Lakers, trzykrotnie zdobywał mistrzostwo NBA. W roku 2008 wybrany został najlepszym koszykarzem sezonu zasadniczego (MVP).

Urodził się 23 sierpnia 1978 roku w Filadelfii jako jedyny syn Pameli (J)i Joe. Miał dwie siostry. Cała rodzina była ze sobą bardzo zżyta, więc Kobe nie miał kłopotów w okresie dorastania - nie wpadł też złe towarzystwo oraz uniknął problemów z narkotykami. Joe Bryant, ojciec Kobego, był zawodowym koszykarzem. W późnych latach siedemdziesiątych występował w NBA w drużynie z Filadelfii a później w San Diego i Houston. Kiedy skończył się jego czas w NBA wyjechali z całą rodziną do Włoch. Początki we Włoszech były bardzo ciężkie dla rodziny Bryantów, gdyż nie znali miejscowego języka i mogli polegać tylko na sobie. Dzięki temu rodzina bardzo sie do siebie zbliżyła, co pozostało im do dzisiaj, gdyż mieszkają oni wszyscy razem w domu Kobego. We Włoszech Kobe spędzał czas na nauce języka i na grze w piłkę nożną, tylko czasami grał w koszykówkę z ojcem.

Jest kibicem hiszpańskiego klubu FC Barcelona.

Spis treści 1 Młodość 2 Kariera w NBA 2.1 Sezon 1996/97 2.2 Sezon 1997/98 2.3 Sezon 1998/99 2.4 Sezon 1999/2000 2.5 Sezon 2000/01 3 Rekordy 3.1 Statystyki w NBA (stan na koniec sezonu 2006/07) 3.2 Linki Zewnętrzne

[edytuj] Młodość

W 1991 Kobe wraz z rodziną przeprowadził się z powrotem do USA. W szkole średniej był najlepszym zawodnikiem, co zaowocowało przyznaniem mu nagrody dla najlepszego gracza przez pismo "USA Today". W meczu jeden na jeden wygrał z występującym w NBA Jerrym Stackhousem. Po skończeniu nauki, Kobe wybrał karierę w NBA.

[edytuj] Kariera w NBA

[edytuj] Sezon 1996/97

Kobe został wybrany w pierwszej rundzie draftu z numerem 13 przez Charlotte Hornets, ale nigdy nie założył koszulki "Szerszeni". Został wymieniony na Vlade Divaca z Los Angeles Lakers. W pierwszym sezonie Bryant miał strasznego pecha, gdyż przytrafiła mu się plaga kontuzji, co nie pozwalało mu na podnoszenie poziomu swoich umiejętności. Jednak Kobe walczył z przeciwnościami losu i zakończył swój debiutancki sezon ze średnią 7,6 punktu, 1,3 zbiórki w czasie 15,5 minuty gry na mecz. Nie było to jakieś szczególne osiągnięcie, lecz w drużynie z tak wieloma gwiazdami był to całkiem przyzwoity wynik.

[edytuj] Sezon 1997/98

W tym sezonie Kobe miał nadzieję podnieść swoją pozycję w drużynie i w lidze. Wciąż był rezerwowym, lecz to nie przeszkodziło mu by na koniec sezonu mieć średnią punktową 15,4 co było najwyższą średnią wśród rezerwowych w całej lidze. Ponadto uzyskał również średnią asyst 2,5 oraz zbiórki 3,1 na mecz. Najlepszy mecz w tym sezonie Kobe miał podczas konfrontacji z Chicago Bulls. Wtedy to pod nieobecność Shaquille O'Neala Kobe zdobył 33 punkty, a lepszy w tym meczu był tylko Michael Jordan, który rzucił 36 punktów. Lakersi przegrali ten mecz, lecz nikt nie narzekał na styl w jakim zagrali wtedy "Jeziorowcy". Do kolejnej potyczki Jordana z Bryantem doszło podczas meczu gwiazd w 1998 roku w Nowym Jorku. Media od razu okrzyknęły ten mecz pojedynkiem dwóch graczy, którzy uczestniczą w zmianie warty. Jordan musiał się sporo namęczyć, aby wygrała jego drużyna czyli Wschód, a on wygrał rywalizację z Kobem i zdobył tytuł MVP. Bryant grając przez 22 minuty zdobył 18 punktów (najwięcej z zespołu Zachodu) 6 zbiórek, 2 przechwyty i 1 asystę.

Los Angeles Lakers znowu zakwalifikowali się do rundy play-off. W pierwszym meczu spotkali się z Portland Trail Blazers, które pokonali 3-1, w półfinale grali z Seattle i pokonali ich 4-1, a w finale konferencji ulegli Utah Jazz 4-0.

Kobe rozwijał się w niesamowitym tempie i wszyscy oczekiwali na kolejny sezon, by zobaczyć tego młodego gracza w akcji.

[edytuj] Sezon 1998/99

W sezonie 1998/99 nastała jednak nieciekawa sytuacja – lokaut. Przez kłótnie zawodników z władzami ligi sezon uległ skróceniu, więc drużyny nie miały zbyt dużo czasu na przygotowanie się do sezonu. W L.A. nadszedł czas wyboru zawodnika na pozycji SG. W drużynie było dwóch świetnych zawodników, którzy zaczęli sobie przeszkadzać – Eddie Jones i Kobe Bryant. Jerry West wiedział, że nie ma sensu trzymać ich obydwu w zespole, gdyż hamowali oni się nawzajem. Zdecydowano, że zostanie Bryant, który grał świetnie, a ponadto ciągle się rozwijał. Eddie Jones i Elden Campbel powędrowali do Charlotte Hornets w zamian za Glena Rice'a. Kobe stał się więc drugim strzelcem w zespole, a Rice miał być tylko uzupełnieniem dla Shaquila i Kobego.

Bryant osiągnął w tym sezonie średnią punktów 19,9 na mecz, zbiórek 4,3 oraz asyst 3,8. Jednak i w tym sezonie Lakersi odpadli w play-off w półfinale przegrywając z późniejszymi mistrzami San Antonio Spurs 4-0. Wcześniej team z L.A. pokonał drużynę Houston Rockets 3-1.

[edytuj] Sezon 1999/2000

Nowy sezon rozpoczął się niepomyślnie dla Kobego, który w meczu kontrolnym złamał rękę, co wykluczyło go z gry na 6 tygodni. Na początku zespół bez Kobego grał raczej przeciętnie, lecz gdy Bryant wrócił do gry, stworzyli z Shaquilem doskonały duet. Kobe zdobywał w tym sezonie średnio 22,5 punkta na mecz, 6,3 zbiórki oraz 4,9 asysty. Doskonała gra obronna Lakers zaowocowała wybraniem Shaqa i Kobego do NBA First Defensive Team.

Los Angeles Lakers jako najlepsza drużyna ligi awansowała do play-off, w których w pierwszej rundzie musieli zmierzyć się z Sacramento Kings. Po zaciekłej walce wygrali oni rywalizację 3-2 i awansowali dalej, gdzie napotkali Phoenix Suns, z którymi poradzili sobie bez kłopotów wygrywając 4-1. W finale konferencji trafili znowu na bardzo silnego przeciwnika jakim był zespół z Portland. Lakers szybko objęli prowadzenie 3-1 i wszyscy myśleli, że bez problemów awansują do finałów. Jednak zespół Portland Trail Blazers zagrał dwa fantastyczne mecze i doprowadził do stanu 3-3. Decydujący mecz odbył się w Los Angeles. Po trzech kwartach Lakersi przegrywali 17 punktami. Wtedy jednak w Kobem i Shaq obudziła się chęć zwycięstwa, i po wspaniałej grze w całej czwartej kwarcie i ostatnim - bardzo ryzykownym - podaniu Kobego do Shaqa na alley-oopa Lakersi wygrali mecz i awansowali do finału NBA, gdzie czekał na nich już zespół Indiana Pacers. Finał zakończył się zwycięstwem Los Angeles Lakers 4-2.

Pierwszy tytuł mistrzowski Kobego stał się faktem. O`Neal aż popłakał się ze szczęścia, a Kobe cieszył się jak dziecko. Całe miasto oszalało, po 11 latach przerwy Los Angeles Lakers zdobyli mistrzostwo NBA.

[edytuj] Sezon 2000/01

Był on chyba najbardziej niesamowitym w dotychczasowej karierze Kobego. Miał wiele wzlotów i upadków. Na Lakersach ciążyła ogromna odpowiedzialność związana z obroną tytułu mistrzowskiego. Wiadomo było, że każdy zespół będzie dodatkowo mobilizował się na mecz z "Jeziorowcami", bo nie ma nic wspanialszego niż pokonać mistrza.

Drużyna z Los Angeles rozpoczęła sezon meczem z Portland, z którymi tak męczyli się w poprzednim finale. Tym razem poszło im o wiele lepiej i wygrali mecz 98-89. Kobe w tym meczu nie pokazał jeszcze na co go stać, zdobył tylko 14 punktów. Rozkręcił się dopiero w kolejnych meczach. W drugim meczu sezonu rzucił 31 punktów i nie zamierzał na tym poprzestać. Szybko stał się liderem zespołu, zdobywając nie tylko więcej punktów od Shaqa, ale również zostając liderem całej ligi pod tym względem. Kilkakrotnie przekroczył nawet 40 punktów, a 6 grudnia w meczu przeciwko Golden State Warriors zdobył 51 punktów. Gra Kobego nie przynosiła jednak efektów w ilości wygranych spotkań. Shaq miał dosyć bycia tylko drugim w zespole. Zaczęła się kłótnia Kobego z Shaqiem o przewodnictwo w drużynie. Oskarżali się wzajemnie na łamach prasy. Shaq mówił, że Kobe gra zbyt samolubnie, a Kobe twierdził, że to Shaq nie gra w obronie tak jakby mógł. Władze Lakers, a także sam Kobe myśleli o transferze. Jednak nie doszło do sprzedaży, a Kobe zrozumiał, że gra z zespołem przynosi większe korzyści. Kobe pogodził się z Shaqiem i od tej pory Lakersi zaczęli wygrywać mecz za meczem, kończąc sezon zasadniczy na pierwszym miejscu w swojej dywizji. Ostatecznie to Shaq został pierwszym strzelcem drużyny ze średnią 28,6 punkta na mecz, ale Kobe nie ustępował mu zbytnio, kończąc sezon ze średnią 28,5 punkta na mecz, a ponadto 5,0 asysty, 4,9 zbiórki oraz 1,7 przechwytu na mecz. 18 kwietnia 2001 roku Kobe Bryant ożenił się z Vanessą Lain.

Play-off miały być bardzo trudne dla Lakersów, gdyż w tym sezonie doskonale grali San Antonio Spurs, Portland Trail Blazers oraz Sacramento Kings. Jednak zespół z Los Angeles przeszedł przez play-off pokonując rywala za rywalem i nie przegrywając żadnego meczu. Tak więc Lakersi dotarli do finału NBA z łatwością, z jaką kiedyś wygrywali ligę Chicago Bulls. Ostatnim przeciwnikiem do mistrzostwa był zespół z Filadelfii. Lakersi byli stuprocentowymi faworytami do mistrzostwa, jednak w pierwszym meczu, rozgrywanym w Los Angeles zwyciężyli 76ers. Wszyscy byli w szoku, że drużyna, która miała takie problemy z dotarciem do finałów zdołała pokonać "Jeziorowców". Jednak już w kolejnym meczu lepsi okazali się zawodnicy z LAL wygrywając 98-89. Teraz czekała ich wycieczka do Filadelfii na trzy kolejne mecze. Tu Lakers również nie pozostawili żadnych szans 76ers wygrywając trzy kolejne mecze i zdobywając po raz drugi z rzędu mistrzostwo NBA.

Kobe zakończył play-off z wynikiem 29,4 punktu na mecz, 6,1 asysty, 7,1 zbiórki oraz 1,6 przechwytu na mecz.

22 stycznia 2006 Kobe przeszedł do historii ustanawiając w meczu z Toronto Raptors swój rekord życiowy – 81 punktów w meczu. Wynik ten jest drugim w historii NBA. Wilt Chamberlain 2 marca 1962 rzucił dokładnie 100 punktów. Kobe Bryant po fantastycznym sezonie zmienia numer na 24. W sezonie 2005/06 znalazł sie w pierwszej piątce obrońców tuż za Benem Wallacem który zwyciężył w tej kategorii. 19 lutego 2007 r. podczas meczu gwiazd w Las Vegas zdobył swój 2 w karierze tytuł MVP meczu gwiazd zdobywając w meczu 31 pkt, 6 asyst, 6 przechwytów, 5 zbiórek.

W 2008 roku został wybrany MVP sezonu zasadniczego 2007/2008.

[edytuj] Rekordy

	Punkty : 81.	Asysty : 15.	Zbiórki obrona : 13.	Zbiórki atak : 8.	Zbiórki razem : 15.	Przechwyty : 7.	Bloki  : 5.	Minuty : 54.	Straty : 11.	z gry : 28.	za 3 punkty : 12.	z wolnych : 23.

[edytuj] Statystyki w NBA (stan na koniec sezonu 2006/07)

	Klub	mecze	min/mecz	% z gry	%3pkt	%wolne	zbiórki	zb/mecz	asysty	a/mecz	przechwyty	p.mecz	bloki	bl/mecz	pkt	pkt/mecz
1996/97	LAL	71	15,5	41,7%	37,5%	81,9%	132	1,9	91	1,3	49	0,7	23	0,3	539	7,6
1997/98	LAL	79	26	42,8%	34,1%	79,4%	242	3,1	199	2,5	74	0,9	40	0,5	1220	15,4
1998/99	LAL	50	37,9	46,5%	26,7%	83,9%	264	5,3	190	3,8	72	1,4	50	1,0	996	19,9
1999/00	LAL	66	38,2	46,8%	31,9%	82,1%	416	6,3	323	4,9	106	1,6	62	0,9	1485	22,5
2000/01	LAL	68	40,9	46,4%	30,5%	85,3%	399	5,9	338	5,0	114	1,7	43	0,6	1938	28,5
2001/02	LAL	80	38,3	46,9%	25%	82,9%	441	5,5	438	5,5	118	1,5	35	0,4	2019	25,2
2002/03	LAL	82	41,5	45,1%	38,3%	84,3%	564	6,9	481	5,9	181	2,2	67	0,8	2461	30
2003/04	LAL	65	37,6	43,8%	32,7%	85,2%	359	5,5	330	5,1	112	1,7	28	0,4	1557	24
2004/05	LAL	66	40,7	43,3%	33,9%	81,6%	392	5,9	398	6,0	86	1,3	53	0,8	1819	27,6
2005/06	LAL	80	41	45%	34,7%	85%	425	5,3	360	4,5	147	1,8	30	0,4	2832	35,4
2006/07	LAL	77	40,8	46,3%	34,4%	86,8%	439	5,7	413	5,4	111	1,4	36	0,5	2430	31,6
RAZEM		784	36,2	45,3%	33,7%	83,8%	4073	5,2	3561	4,5	1170	1,5	467	0,6	19296	24,6

[edytuj] Linki Zewnętrzne

• http://www.kb24.com/ - Oficjalna strona koszykarza