Chicago Bulls
Z Wikipedii
Chicago Bulls | |
Konferencja | Eastern Conference |
Dywizja | Central Division |
Założony | 1966 |
Nazwy | Chicago Bulls |
Hala | United Center |
Miasto | Chicago |
Barwy | Czerwone, czarne, białe |
Trener | Vinny Del Negro |
Właściciel | Jerry Reinsdorf |
Maskotka | Benny the Bull |
Osiągnięcia | |
Mistrzostwa NBA | 6: 1991, 1992, 1993, 1996, 1997, 1998 |
Zwycięstwa w konferencji | 6: 1991, 1992, 1993, 1996, 1997, 1998 |
Zwycięstwa w dywizji | 7: 1975, 1991, 1992, 1993, 1996, 1997, 1998 |
Chicago Bulls – drużyna koszykówki z Chicago (stan Illinois) występująca w amerykańskiej zawodowej lidze NBA. Założona została w roku 1966. Swoje mecze rozgrywa w hali United Center. Barwy klubu: czerwono-czarno-białe. "Byki" są sześciokrotnym mistrzem NBA: 1991, 1992, 1993, 1996, 1997, 1998.
Przez wiele sezonów czołowym zawodnikiem Chicago Bulls był Michael Jordan. Jego nr 23, z którym grał przez całą kariere, został zastrzeżony.
Spis treści |
[edytuj] Historia zespołu
Chicago Bulls są trzecią drużyną NBA z siedzibą w Chicago, po Chicago Stags (1946-1950) oraz Chicago Packers/Zephyrs (obecnie Washington Wizards). Zespół Chicago Bulls przyłączył się do rozgrywek ligi NBA w sezonie 1966/67, uzyskując najlepszy w historii bilans spotkań wśród zespołów debiutujących w lidze i zakwalifikował się do fazy rozgrywek play-off już w pierwszym roku swojego istnienia. Po udanym pierwszym roku, przez kilka lat drużyna nie osiągnęła większych sukcesów. Lepsze czasy nadeszły w latach 70. Na parkiecie Bulls pokazały się wtedy takie sławy jak Artis Gilmore, Bob Love, Norm Van Lier, Jerry Sloan, Reggie Theus i Tom Boerwinkle. Przełomowym momentem dla zespołu z Chicago był wybór w drafcie Michaela Jordana w 1984 r., a następnie Scottie Pippena w roku 1987. Ci dwaj gracze, a także zatrudniony w 1989 r. trener Phil Jackson sprawili, że zespół wpisał się w karty historii NBA jako najlepsza drużyna lat 90. zdobywając sześciokrotnie mistrzostwo ligi w latach 1991-93 oraz 1996-98.
[edytuj] Skład zespołu
Chicago Bulls Skład - sezon 2006-2007 |
||||
Trener: Vinny Del Negro
Asystent:Pete Myers |
||||
SF | 9 | / | Luol Deng | Uniwersytet Duke'a |
PG | 21 | Chris Duhon | Uniwersytet Duke'a | |
SF/SG | 7 | / | Ben Gordon | Uniwersytet Connecticut |
PG/SG | 32 | Larry Hughes | Uniwersytet | |
PG | 12 | Kirk Hinrich (kapitan) | Uniwersytet Kansas | |
SF | 38 | Wiktor Chriapa | Rosja | |
SF | 5 | Andrés Nocioni | Argentyna | |
PG | 2 | Thabo Sefolosha | Szwajcaria | |
PF | 24 | Tyrus Thomas | Uniwersytet Louisiana State | |
C | 13 | Joakim Noah | Uniwersytet Floryda | |
PF | 90 | Drew Gooden | Uniwersytet Kansas |
[edytuj] Tytuły mistrza NBA zdobyte przez Chicago Bulls
[edytuj] 1991
W sezonie zasadniczym drużyna osiągnęła bilans 61-21.
Michael Jordan, zdobywając 31,5 pkt. na mecz zwyciężył kategorii najlepiej punktującego. Został MVP sezonu zasadniczego oraz MVP Finałów. Wybrano go także do pierwszej piątki ligi i pierwszej piątki obrońców. Zagrał w Meczu Gwiazd. Scottie Pippen został wybrany do drugiej piątki obrońców. Craig Hodges zwyciężył w konkursie rzutów za 3 pkt. podczas Meczu Gwiazd.
[edytuj] Występy w play offs
- 3-0 z New York Knicks
- 4-1 z Philadelphia 76ers
- 4-0 z Detroit Pistons (finał konferencji)
- 4-1 z Los Angeles Lakers (finał)
[edytuj] Zawodnicy
- Michael Jordan
- Scottie Pippen
- Horace Grant
- Bill Cartwright
- B.J. Armstrong
- John Paxson
- Cliff Levingston
- Scott Williams
- Craig Hodges
- Stacey King
- Will Perdue
- Dennis Hopson
- trener Phil Jackson
[edytuj] 1992
W sezonie zasadniczym drużyna osiągnęła bilans 67-15.
Michael Jordan, zdobywając 30,1 pkt. na mecz zwyciężył kategorii najlepiej punktującego. Został MVP sezonu zasadniczego oraz MVP Finałów. Wybrano go także do pierwszej piątki ligi i pierwszej piątki obrońców. Zagrał w Meczu Gwiazd. Scottie Pippen został wybrany do drugiej piątki ligi i pierwszej piątki obrońców, zagrał także w Meczu Gwiazd. Craig Hodges zwyciężył w konkursie rzutów za 3 pkt. podczas Meczu Gwiazd.
[edytuj] Występy w play offs
- 3-0 z Miami Heat
- 4-3 z New York Knicks
- 4-2 z Cleveland Cavaliers (finał konferencji)
- 4-2 z Portland Trail Blazers (finał)
[edytuj] Zawodnicy
- Michael Jordan
- Scottie Pippen
- Horace Grant
- Bill Cartwright
- B.J. Armstrong
- John Paxson
- Cliff Levingston
- Scott Williams
- Bobby Hansen
- Stacey King
- Will Perdue
- Craig Hodges
- Dennis Hopson
- Mark Randall
- Roy Sparrow
- Chuck Nevitt
- trener Phil Jackson
[edytuj] 1993
W sezonie zasadniczym drużyna osiągnęła bilans 57-25.
Michael Jordan, zdobywając 32,6 pkt. na mecz zwyciężył kategorii najlepiej punktującego. Został MVP Finałów. Wybrano go także do pierwszej piątki ligi i pierwszej piątki obrońców. Zagrał w Meczu Gwiazd. Scottie Pippen został wybrany do trzeciej piątki ligi i pierwszej piątki obrońców, zagrał także w Meczu Gwiazd. Horace Grant został wybrany do pierwszej piątki obrońców.
[edytuj] Występy w play offs
- 3-0 z Atlanta Hawks
- 4-0 z Cleveland Cavaliers
- 4-2 z New York Knicks (finał konferencji)
- 4-2 z Phoenix Suns (finał)
[edytuj] Zawodnicy
- Michael Jordan
- Scottie Pippen
- Horace Grant
- Bill Cartwright
- B.J. Armstrong
- John Paxson
- Scott Williams
- Stacey King
- Trent Tucker
- Will Perdue
- Rodney McCray
- Ricky Blanton
- Darrell Walker
- Corey Williams
- Joe Courtney
- Ed Nealy
- JoJo English
- trener Phil Jackson
[edytuj] 1996
W sezonie zasadniczym drużyna osiągnęła bilans 72-10.
Michael Jordan, zdobywając 30,4 pkt. na mecz zwyciężył kategorii najlepiej punktującego. Został MVP sezonu zasadniczego, MVP Finałów oraz MVP Meczu Gwiazd. Wybrano go także do pierwszej piątki ligi i pierwszej piątki obrońców. Zagrał w Meczu Gwiazd. Scottie Pippen został wybrany do pierwszej piątki ligi i pierwszej piątki obrońców, zagrał także w Meczu Gwiazd. Dennis Rodman, zdobywając 14,9 zbiórki na mecz został pierwszym zbierającym ligi. Został wybrany do pierwszej piątki obrońców. Toni Kukoč został Rezerwowym Roku. Phil Jackson został Trenerem Roku. Jerry Krause został Działaczem Klubowym Roku.
[edytuj] Występy w play offs
- 3-0 z Miami Heat
- 4-1 z New York Knicks
- 4-0 z Orlando Magic (finał konferencji)
- 4-2 z Seattle Supersonics (finał)
[edytuj] Zawodnicy
- Michael Jordan
- Scottie Pippen
- Ron Harper
- Toni Kukoč
- Dennis Rodman
- Steve Kerr
- Luc Longley
- Bill Wennington
- James Edwards
- Jason Caffey
- John Salley
- Jack Haley
- Dickey Simpkins
- Randy Brown
- Jud Buechler
- trener Phil Jackson
[edytuj] 1997
W sezonie zasadniczym drużyna osiągnęła bilans 69-13.
Michael Jordan, zdobywając 29,6 pkt. na mecz zwyciężył kategorii najlepiej punktującego. Został MVP Finałów. Wybrano go także do pierwszej piątki ligi i pierwszej piątki obrońców. Zagrał w Meczu Gwiazd. Scottie Pippen został wybrany do drugiej piątki ligi i pierwszej piątki obrońców, zagrał także w Meczu Gwiazd. Dennis Rodman, zdobywając 16,1 zbiórki na mecz został pierwszym zbierającym ligi. Steve Kerr zwyciężył w konkursie rzutów za 3 pkt. podczas Meczu Gwiazd.
[edytuj] Występy w play offs
- 3-0 z Washington Bullets
- 4-1 z Atlanta Hawks
- 4-1 z Miami Heat (finał konferencji)
- 4-2 z Utah Jazz (finał)
[edytuj] Zawodnicy
- Michael Jordan
- Scottie Pippen
- Ron Harper
- Toni Kukoč
- Dennis Rodman
- Steve Kerr
- Luc Longley
- Bill Wennington
- Jason Caffey
- Randy Brown
- Jud Buechler
- Brian Williams aka Bison Dele
- Robert Parish
- Dickey Simpkins
- Matt Steigenga
- trener Phil Jackson
[edytuj] 1998
W sezonie zasadniczym drużyna osiągnęła bilans 62-20.
Michael Jordan, zdobywając 28,7 pkt. na mecz zwyciężył kategorii najlepiej punktującego. Został MVP sezonu zasadniczego, MVP Finałów oraz MVP Meczu Gwiazd. Wybrano go także do pierwszej piątki ligi i pierwszej piątki obrońców. Zagrał w Meczu Gwiazd. Scottie Pippen został wybrany do trzeciej piątki ligi i pierwszej piątki obrońców. Dennis Rodman, zdobywając 15,0 zbiórki na mecz został pierwszym zbierającym ligi.
[edytuj] Występy w play offs
- 3-0 z New Jersey Nets
- 4-1 z Charlotte Hornets
- 4-3 z Indiana Pacers (finał konferencji)
- 4-2 z Utah Jazz (finał)
[edytuj] Zawodnicy
- Michael Jordan
- Scottie Pippen
- Ron Harper
- Toni Kukoč
- Luc Longley
- Bill Wennington
- Jason Caffey
- Scott Burrell
- Randy Brown
- Dickey Simpkins
- Rusty LaRue
- Jud Buechler
- Joe Kleine
- Dennis Rodman
- Steve Kerr
- Keith Booth
- David Vaughn
- trener Phil Jackson
[edytuj] Linki zewnętrzne
Atlantic Division: Boston Celtics • New Jersey Nets • New York Knicks • Philadelphia 76ers • Toronto Raptors
Central Division: Chicago Bulls • Cleveland Cavaliers • Detroit Pistons • Indiana Pacers • Milwaukee Bucks
Southeast Division: Atlanta Hawks • Charlotte Bobcats • Miami Heat • Orlando Magic • Washington Wizards
Northwest Division: Denver Nuggets • Minnesota Timberwolves • Portland Trail Blazers • Seattle SuperSonics • Utah Jazz
Pacific Division: Golden State Warriors • Los Angeles Clippers • Los Angeles Lakers • Phoenix Suns • Sacramento Kings
Southwest Division: Dallas Mavericks • Houston Rockets • Memphis Grizzlies • New Orleans Hornets • San Antonio Spurs
Inne o NBA: Finały NBA • NBA All-Star Game • NBA Draft • D-League • WNBA
2 Hopson • 5 Paxson • 10 Armstrong • 14 Hodges • 23 Jordan (MVP Finałów) • 24 Cartwright • 32 Perdue • 33 Pippen • 34 King • 42 Williams • 53 Levingston • 54 Grant • Trener Jackson
5 Paxson • 10 Armstrong • 14 Hodges • 20 Hansen • 23 Jordan (MVP Finałów) • 24 Cartwright • 32 Perdue • 33 Pippen • 34 King • 42 Williams • 53 Levingston • 54 Grant • Trener Jackson
5 Paxson • 6 Tucker • 10 Armstrong • 20 Walker • 22 McCray • 23 Jordan (MVP Finałów) • 24 Cartwright • 32 Perdue • 33 Pippen • 34 King • 42 Williams • 54 Grant • Trener Jackson
0 Brown • 7 Kukoč • 8 Simpkins • 9 Harper • 13 Longley • 22 Salley • 23 Jordan (MVP Finałów) • 25 Kerr • 30 Buechler • 33 Pippen • 34 Wennington • 35 Caffey • 53 Edwards • 54 Haley • 91 Rodman • Trener Jackson
00 Parish • 1 Brown • 7 Kukoč • 8 Simpkins • 9 Harper • 13 Longley • 18 Williams • 23 Jordan (MVP Finałów) • 25 Kerr • 30 Buechler • 33 Pippen • 34 Wennington • 35 Caffey • 91 Rodman • Trener Jackson