Judith Hart
Z Wikipedii
Constance Mary Judith Hart, baronowa Hart of South Lanark, z domu Ridehalgh, DBE (ur. 18 września 1924, zm. 8 grudnia 1991), brytyjska polityk, członkini Partii Pracy, minister w drugim rządzie Harolda Wilsona.
Wykształcenie odebrała w Clitheroe Royal Grammar School, w London School of Economics oraz na Uniwesytecie Londyńskim W 1946 r. poślubił Anthonyego Bernarda Harta. Była członkiem Fabian Society oraz członkiną Association of Scientific Workers. W 1951 r. bez powodzenia startowała w wyborach do Izby Gmin w okręgu Bournemouth West. Niepowodzeniem zakończył się również start w okręgu Aberdeen South. Do parlamentu dostała się dopiero w 1959 r., wygrywając wybory w okręgu Lanark. Od 1983 r. reprezentowała okręg wyborczy Clydesdale.
W 1964 r. został parlamentarnym podsekretarzem stanu w ministerstwie ds. Szkocji. W latach 1966-1967 była ministrem stanu w departamencie ds. Wspólnoty Narodów. W latach 1967-1968 sprawowała urząd ministra zabezpieczenia socjalnego. W 1968 r. została członkiem gabinetu jako Paymaster-General. W latach 1969-1970 była ministrem ds. rozwoju zamorskiego. Ponownie sprawowała ten urząd (który wchodził już wówczas w skład Foreign Office) w latach 1974-1975 i 1977-1979.
Jako polityk opozycji Hart była mówczynią na tematy pomocy zamorskiej (1979-1980). W latach 1969-1983 była członkiem Narodowego Komitetu Wykonawczego. W latach 1980-1981 była jego wiceprzewodniczącym, a w latach 1981-1982 przewodniczącym. Od 1967 r. była członkiem Tajnej Rady. Została odznaczona Orderu Imperium Brytyjskiego. W Izbie Gmin zasiadała do 1987 r. Rok później została kreowana parem dożywotnim jako baronowa Hart of South Lanark i zasiadła w Izbie Lordów.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Poprzednik Margaret Herbison |
Minister zabezpieczenia socjalnego Wielkiej Brytanii 1967-1968 |
Następca Richard Crossman |
Poprzednik Reginald Prentice |
Minister ds. rozwoju zamorskiego Wielkiej Brytanii 1969-1970 |
Następca Richard Wood |
Poprzednik Edward Shackleton, baron Shackleton |
Paymaster-General 1968-1969 |
Następca Harold Lever |
W dniu powstania
Arthur Bottomley • Herbert Bowden • George Brown • James Callaghan • Barbara Castle • Frank Cousins • Anthony Crosland • Richard Crossman • Lord Gardiner • Anthony Greenwood • Ray Gunter • Denis Healey • Margaret Herbison • Cledwyn Hughes • Douglas Jay • Roy Jenkins • Frederick Lee • Lord Longford • Richard Marsh • Fred Peart • William Ross • Michael Stewart • Harold Wilson
Późniejsi członkowie gabinetu
Tony Benn • John Diamond • Patrick Gordon Walker • Judith Hart • Harold Lever • Roy Mason • Lord Shackleton • Peter Shore • Edward Short • George Thomas • George Thomson