Jan Stankiewicz (generał)
Z Wikipedii
 |
Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdziesz na stronie dyskusji tego artykułu. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość. |
Jan Stankiewicz (żył na przełomie XIX i XX wieku) - generał lejtnant rosyjskiej armii.
W 1918 gen. Eugeniusz de Henning-Michaelis powołał go na dowódcę II Korpusu Polskiego na Wschodzie (w Rosji), ale on nie pochwalał idei organizowania Wojska Polskiego w rozpadającej sie armii rosyjskiej. Rozbudowywał więc sztaby i tabory celem doprowadzenia ich bez walki do Polski. Po dołączeniu do II Korpusu II Brygady Legionów opowiedział sie za kapitulacja przed Niemcami, czym wywołał zasadniczy spór z gen. Józefem Hallerem. Ostatecznie przekazał dowództwo Korpusu formalnie gen. Gllasowi (faktycznie Hallerowi) i na czele niewielkiej grupy Polaków przyłączył sie do armii gen. A. I Denikina. Do Polski nigdy nie dotarł i prawdopodobnie poległ podczas wojny domowej w Rosji lub został stracony przez bolszewików.
Mimo roli jaką odegrał w historii polskiej wojskowości niewiele o nim wiadomo.
[edytuj] Bibliografia
H. P Kosk Generalicja polska wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszkow 2001
