Języki mindyjskie
Z Wikipedii
Języki mirndyjskie czy mindyjskie - australijska rodzina językowa, skupiająca języki aborygeńskie, używane w północnej Australii. Nazwa rodziny pochodzi od inkluzywnego zaimka liczby podwójnej my dwoje, który występuje (w formach mind- lub mirnd-) we wszystkich, należących doń, językach. Pierwszy raz zaproponowana, przez Neila Chadwicka we wczesnych latach 80’.
[edytuj] Klasyfikacja
W skład rodziny wchodzą::
- grupa zachodnia lub jirram
-
- nungali
- dżamindżungańskie (składające się z języków: dżamindżung oraz ngaliwurru)
- grupa wschodnia lub Barkly
-
- dżingulu
- ngarnka
- wambajski (składające się z języków: wambajskiego, gudandżi i binbinka)
Języki grupy zachodniej używają przedrostków, co jest charakterystyczne dla języków nie-pama-njungijskich, z kolei grupa wschodnia nie używa ich, co jest typowe dla języków pama-njungijskich.
[edytuj] Bibliografia
- Chadwick, Neil (1997). The Barkly and Jaminjungan languages: a non-contiguous genetic grouping in North Australia, w Darrell Tryon and Michael Walsh (red.): Boundary rider: essays in honour of Geoffrey O'Grady. Canberra: Pacific Linguistics, str 95–106.
- Green, Ian; Nordlinger, Rachel (2004). Revisiting Proto-Mirndi, w Claire Bowern and Harold Koch (red.): Australian Languages: Classification and the Comparative Method Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins Publishing Company, str 291–312.
- McConvell, Patrick i Nicholas Evans (red.) Archaeology and Linguistics: Global Perspectives on Ancient Australia Melbourne 1997 Oxford University Press
