Interioryzacja
Z Wikipedii
Interioryzacja (inaczej uwewnętrznienie) - w psychologii społecznej mechanizm obronny, który polega na uwewnętrznianiu zewnętrznych treści.
Przykłady:
- Normy społeczne początkowo przeżywane są przez dzieci jako coś narzuconego lecz po pewnym czasie dziecko przyjmuje je jako własne;
- Ciche mówienie do siebie staje się coraz to cichsze, w końcu zamienia się w myślenie - mowa została uwewnętrzniona.
Uwewnętrznianie poglądu społeczności, w której się żyje, może spełniać funkcję obrony w stosunku do lęku przed śmiercią. Interioryzacja światopoglądu daje wtedy złudzenie nieśmiertelności, a przynajmniej wykraczania swojego życia poza jednostkową egzystencję. Może dawać także ukojenie w sensie dosłownym: akceptacja np. światopoglądu dla chrześcijan, muzułmanów, buddystów oznacza obietnicę życia wiecznego w tej czy innej formie.
Zobacz też: Jeana Piageta koncepcja rozwoju intelektualnego.
