I sekretarz
Z Wikipedii
- I sekretarze KC PZPR w Polsce, przywódcy PZPR
- sekretarze KPZR w ZSRR w latach 1953-1966 nazwa tej funkcji brzmiała "I sekretarz Komitetu Centralnego KPZR" (wcześniej i później nazwa funkcji: "sekretarz generalny Komitetu Centralnego KPZR" - często zastępowana skrótowcem "gensek")
- sekretarze generalni SED w NRD (do roku 1976 nazwa tej funkcji brzmiała "I sekretarz Komitetu Centralnego SED", potem "sekretarz generalny SED")
- I sekretarz był także funkcjonariuszem aparatu niższego szczebla w partiach komunistycznych - na przykład komitetu wojewódzkiego, komitetu powiatowego, komitetu zakładowego.
W partiach komunistycznych funkcja pierwszego (bądź generalnego) sekretarza komitetu centralnego jest najwyższą funkcją takich partii. W państwach, w których partia komunistyczna jest (lub była) partią rządzącą, jest to (lub było) faktycznie najwyższe stanowisko w państwie. Funkcje pierwszych sekretarzy często bywają w takich systemach łączone z innymi kluczowymi pozycjami w strukturach państwowych, na przykład Wojciech Jaruzelski był równocześnie I sekretarzem KC PZPR, premierem (później przewodniczącym Rady Państwa), ministrem obrony narodowej i najwyższym stopniem dowódcą wojskowym (generałem armii) w służbie czynnej. Podobnie Fidel Castro na Kubie był tam - obok funkcji I sekretarza partii komunistycznej - premierem, prezydentem i najwyższym stopniem generałem.
