Hassan II (Alawici)
Z Wikipedii
Hassan II (arab. الحسن الثاني بن محمد = Al-Hassan aṯ-Ṯānī ibn Muhammad, ur. 9 lipca 1929 w Rabacie, zm. 23 lipca 1999 w Rabacie) - król Maroka w latach 1961-1999, najstarszy syn króla Muhammada V i królowej Lalli Abli bint Tahar, ojciec obecnego władcy Muhammada VI. Należał do dynastii Alawitów.
Po uzyskaniu niepodległości przez Maroko w 1956 roku jako naczelny dowódca marokańskiej armii stłumił liczne powstania Berberów w górach Rif. Po wstąpieniu na tron w 1961 roku był zwolennikiem konserwatywnej polityki, opierając się przy tym na starych elitach i feudalnych strukturach kraju. Po niepokojach społecznych we wczesnych latach sześćdziesiątych rozwiązał nowo utworzony parlament (na mocy konstytucji z 1962 roku Maroko było już wtedy monarchią konstytucyjną) i przejął rządy w kraju. Ofiarą prześladowań padła wtedy przede wszystkim lewicowa opozycja. W 1965 roku przebywający na wygnaniu w Paryżu przywódca opozycji Mahdi ibn Barka został uprowadzony i zamordowany. Wzmogło to nastroje antykrólewskie w kraju. Doszło do dwóch nieudanych wojskowych zamachów stanu w 1971 i 1972 roku, mających na celu proklamowanie republiki.
W 1975 roku Hassan II zainicjował "zielony marsz", w ramach którego 350 tysięcy nieuzbrojonych marokańskich cywilów wkroczyło na tereny Sahary Zachodniej, będącej wówczas hiszpańską kolonią. Hiszpania zrzekła się ostatecznie praw do swojej kolonii i przekazała ją Maroku. Wkrótce jednak rozpoczęły się powstania POLISARIO, mające na celu wywalczenie dla Sahary Zachodniej niepodległości. Doprowadziło to do pogorszenia stosunków między Marokiem a Algierią i Libią, które popierały ruch POLISARIO. Chociaż konfliktu wokół Sahary Zachodniej do dziś ostatecznie nie rozwiązano, w 1989 roku doszło do ocieplenia stosunków z Libią i Algierią i utworzenia Arabskiej Unii Maghrebu celem pogłębienia współpracy gospodarczej i kulturalnej w regionie.
Do największych osiągnięć Hassana II zaliczają się rozbudowa systemów nawadniających w kraju dla zaopatrzenia pól uprawnych oraz intensywne starania o pokojowe rozwiązanie konfliktu palestyńskiego na Bliskim Wschodzie.
W polityce wewnętrznej Hassanowi II udawało się utrzymywać pod kontrolą zbrojne ugrupowania ekstremistów islamskich. Od czasu zmiany konstytucji w 1992 roku rozpoczęła się ostrożna liberalizacja polityki w kraju.
| Poprzednik Muhammad V |
 |
Król Maroka 1961-1999 |
|
Następca Muhammad VI |
