Hansa-Brandenburg B.I
Z Wikipedii
Hansa-Brandenburg B.I | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Niemcy |
Producent | Hansa und Brandenburgische Flugzeugwerke. |
Typ | szkolny |
Konstrukcja | dwupłatowiec kontrukcji mieszanej |
Załoga | 2 (instruktor i uczeń) |
Historia | |
Data oblotu | 1915 |
Dane techniczne | |
Napęd | 1 × Mercedes Benz, rzędowy |
Moc | 160 KM (118 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość | 13,13 m |
Długość | 8,45 m |
Wysokość | 2,96 m |
Powierzchnia nośna | 43,50 m² |
Masa | |
Własna | 760 kg |
Startowa | 1060 kg |
Osiągi | |
Prędkość maksymalna | 125 km/h |
Prędkość przelotowa | 100 km/h |
Prędkość wznoszenia | 2,2 m/s |
Pułap | 3200 m |
Zasięg | 300 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
Wersja CI: 2 × karabin maszynowy Schwarzlose kal. 8 mm 2 bomby po 25 kg |
|
Użytkownicy | |
Niemcy, Austro-Węgry, Polska |
Hansa Brandeburg B.I – niemiecki samolot szkolny, zaprojektowany i zbudowany w 1915 roku w niemieckiej wytwórni lotniczej Hansa und Brandenburgische Flugzeugwerke.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Samolot Hansa Brandenburg B.I został skonstruowany przez inż. Ernsta Heinkela w 1915 roku i w tym samym roku zbudowano jego prototyp. Podczas lotów próbnych nowy samolot wykazywał dobrą stateczność i bardzo dobre własności pilotażowe, w związku z tym rozpoczęto produkcję seryjną tego samolotu w dwóch odmianach: B.I – samolot szkolny i C.I – samolot obserwacyjno-bombardujący.
Samolot Hansa Brandenburg B.I był zbudowany w układzie dwupłata i napędzany silnikiem rzędowym tłokowym Mercedes lub Austro-Daimler umieszczonym z przodu kadłuba. Kadłub miał konstrukcję kratownicową drewnianą, kryty był sklejką. Za silnikiem znajdowała się w kadłubie odkryta kabina, w której z przodu siedział instruktor lub obserwator, a za nim uczeń lub pilot. W odmianie szkolnej B.I kabina była wyposażona w podwójne urządzenia sterownicze. Usterzenie miała klasyczne skośne, kryte płótnem, zamontowane na końcu kadłuba. Linki do sterów kierunku i wysokości poprowadzono na zewnątrz po obu stronach kadłuba, co miało ułatwić ich konserwację i ewentualne naprawy. Płaty dwudźwigarowe o kształcie prostokątnym, kryte były płótnem, połączono ze sobą słupkami pochylonymi nieco ku kadłubowi i usztywnione skrzyżowanymi cięgnami. Lotki umieszczono na końcach tylnego górnego płata.
Odmiana obserwacyjno-bombardująca C.I różniła się od odmiany szkolnej tylko nieco innym kształtem usterzenia i mniejszą rozpiętością płatów. Miała też uzbrojenie w postaci 2 niezsynchronizowanych karabinów maszynowych kal. 8 mm Schwarzlose, umieszczonych na górnym płacie i zamkniętych wraz z taśmami nabojowymi w obudowie. Karabiny te obsługiwał obserwator. W odmianie tej można było w zależności od potrzeb zabierać 2 bomby po 25 kg lub aparat fotograficzny.
Ponieważ trwała I wojna światowa produkcję seryjną uruchomiono już na przełomie 1915/1916 roku, zarówno w Niemczech w zakładach Hansa und Brandenburgische Flugzeugwerke, jak i w Austrii w zakładach Phönix i na Węgrzech w zakładach firmy Uffag.
Ogółem we wszystkich zakładach do końca I wojny światowej wyprodukowało ponad 1500 samolotów Hansa Brandenburg B.I i C.I.
[edytuj] Użycie w lotnictwie
Samoloty Hansa Brandenburg B.I i C.I w czasie I wojny światowej używało lotnictwo niemieckie i austro-węgierskie, głównie do rozpoznania na korzyść artylerii a także do bombardowania w odmianie C.I i do szkolenia pilotów w odmianie B.I.
[edytuj] Użycie w lotnictwie polskim
W lotnictwie polskim samoloty Hansa Brandenburg B.I i C.I znalazły się w 1918 roku zaraz po odzyskaniu niepodległości. Zdobyto je od Niemców i Austriaków w liczbie 33 samolotów obserwacyjno-bombardujących C.I i 15 samolotów szkolnych B.I.
5 listopada 1918 Stefan Bastyr wraz z obserwatorem de Beaurain wykonali pierwszy lot bojowy lotnictwa niepodległej Polski (jeszcze przed oficjalnie przyjmowanym dniem odzyskania niepodległości 11 listopada). Obrzucili lekkimi bombami i ostrzelali ukraińskich żołnierzy wycofujących się po próbie ataku na Dworzec Główny we Lwowie. Kolejne ich loty bojowe odbyły się 7 listopada.
Używano ich przeważnie do szkolenia pilotów m.in. w Wojskowej Szkole Lotniczej na lotnisku mokotowskim w Warszawie i w Niższej Szkole Pilotów w Krakowie, a także w niektórych eskadrach.
W 1919 roku Wojskowej Warsztaty Lotnicze w Krakowie i Lwowie rozpoczęły produkcję samolotów według wzorów austriackich, łącznie zbudowano około 70 samolotów.
W 1920 roku w czasie wojny polsko-bolszewickiej część samolotów Hansa Brandenburg C.I zastosowano do celów rozpoznawczych.
W eskadrach szkolnych samoloty Hansa Brandenburg B.I znajdowały się do 1925 roku.
[edytuj] Opis konstrukcji
Samolot Hansa Brandenburg B.I był dwumiejscowym samolotem szkolnym, dwupłatem o konstrukcji mieszanej, przeważnie drewnianej. Podwozie klasyczne – stałe. Napęd: 1 silnik rzędowy, tłokowy, śmigło dwułopatowe, drewniane.
Uzbrojenie ( tylko odmiana C.I): 2 karabiny maszynowe Schwarzlose kal. 8 mm, 2 bomby o wadze 25 kg każda
Albatros D.I • Albatros D.II • Albatros D.III • Albatros D.IV • Albatros D.V • Aviatik D.III • Fokker D.I • Fokker D.VII • Fokker D.VIII • Fokker Dr.I • Fokker E.I • Fokker E.II • Fokker E.III • Fokker E.IV • Halberstadt CL.II • Halberstadt CL.IV • Halberstadt D.II • Hannover Roland CL.II • LFG. Roland D.I • Pfalz D.III • Pfalz D.VIII • Pfalz D.XII • Siemens-Schuckert D.IV
|
|
AEG G.IV • Albatros C.III • Albatros C.X • Gotha G.IV • LVG C.V • LVG C.VI • Rumpler C.I • Friedrichshafen G.III • S.S.W. R.III • Staaken R.VI • Staaken R.XIV
|
|
Albatros C.X • Aviatik B.II • Aviatik C.I • Halberstadt CL.II • Hannover Roland CL.II • Junkers J 1 • Fokker M.5 • LFG. Roland C.II • LVG C.II • LVG C.V • LVG C.VI • Rumpler C.I • Rumpler C.IV
|
|
Junkers J-4 • Albatros J.I
|
|
Albatros C.I • Hannover CL.III • Junkers CL.I • Rumpler Taube
|