Grand Prix IMŚ na Żużlu 1996

Z Wikipedii

Grand Prix IMŚ na żużlu 1996 to cykl turniejów prowadzony przez Międzynarodową Federację Motocyklową (FIM). Cykl Grand Prix (od 1995) zastąpił jedniodniowe Indywidualne Mistrzostwa Świata. W sezonie 1996 17 żużlowców zmaga się o tytuł Mistrza Świata podczas 6 rund.

[edytuj] Zasady

Każdy z sześciu turniej składa się z 24 biegów. Wedle losowania, zawodnicy startują wedle dwudziestobiegówki. Następnie, na podstawie zdobytych punktów, przydzielani są do biegów finałowych. I tak: najlepsza czwórka startuje w finale A (bieg 24), miejsca 5-8 w finale B (bieg 23), miejsca 9-12 w finale C (bieg 22), miejsca 13-16 w finale D (bieg 21), natomiast pozostała dwójka nie bierze udziału w biegach finałowych.

Pozycje startowe w finałach B, C i D są przydzielane na podstawie miejsca po 20. biegach. Zawodnicy z miejsc 5, 9 i 13 startują z toru A w kasku czerwonym, miejsca 6, 10 i 14 z toru B w kasku niebieskim, miejsca 7, 11 i 15 z toru C w kasku białym, natomiast miejsca 8, 12 i 16 z toru D w kasku żółtym. W finale A zawodnicy sami wybierają tor w kolejności zajętego miejsca po 20. biegach.

Zmodyfikowano także premie punktowe do klasyfikacji generalnej (zwiększając do 25 punktów premie dla zwycięzcy czy odbierając punkty zawodnikom z miejsc 17-18 - nawet gdyby wystartowali w biegu):

1. 25 pkt	2. 20 pkt	3. 18 pkt	4. 16 pkt	5. 14 pkt	6. 13 pkt
7. 12 pkt	8. 11 pkt	9. 9 pkt	10. 8 pkt	11. 7 pkt	12. 6 pkt
13. 4 pkt	14. 3 pkt	15. 2 pkt	16. 1 pkt	17. 0 pkt	18. 0 pkt

[edytuj] Zawodnicy

Zawodnicy z numerami 1-15 oraz 17-18 w sezonie 1996 wystartują we wszystkich turniejach. Pierwsza ósemka to kolejno najlepsi żużlowcy z Grand Prix '95. Numery 9-14 oraz 17-18 otrzymali zawodnicy, którzy zajmowali miejsca 1-6 oraz 7-8 w GP Challenge '95. Numer 15 otrzymał indywidualny mistrz świata juniorów z 1995. Na każdy turniej z numerem 16 wystartuje inny zawodnik (tzw. dzika karta). Rezerwowymi (zawodnikami oczekującymi) byli zawodnicy z klasyfikacji generalnej GP '95, którzy nie startowali w tegorocznym cyklu.

Stali uczestnicy:
(1) Hans Nielsen	(2) Tony Rickardsson	(3) Sam Ermolenko
(4) Greg Hancock	(5) Billy Hamill	(6) Mark Loram
(7) Chris Louis	(8) Henrik Gustafsson	(9) Leigh Adams
(10) Marvyn Cox	(11) Tommy Knudsen	(12) Peter Karlsson
(13) Joe Screen	(14) Gary Havelock	(15) Jason Crump
(17) Craig Boyce	(18) Andy Smith

Rezerwowi:
(19) Tomasz Gollob	(20) Jan Staechmann	(21) Mikael Karlsson

Dzikie karty:
(16) Tomasz Gollob	(16) Stefan Alfonso	(16) Gerd Riss	(16) Piotr Protasiewicz

[edytuj] Terminarz i wyniki

	Data	Grand Prix	Stadion	Miasto	Zwycięzca
1	18 maja	Polski	Stadion Olimpijski	Wrocław	Tommy Knudsen	Wyniki
2	1 czerwca	Włoch	Stadion Santa Marina	Lonigo	Hans Nielsen	Wyniki
3	6 lipca	Niemiec	Rottalstadion	Pocking	Hans Nielsen	Wyniki
4	10 sierpnia	Szwecji	Motorstadium	Linköping	Billy Hamill	Wyniki
5	31 sierpnia	Wielkiej Brytanii	Hackney Stadium	Londyn	Jason Crump	Wyniki
6	21 września	Danii	Speedway Center	Vojens	Billy Hamill	Wyniki

[edytuj] Klasyfikacja końcowa

Lp.	Zawodnik	Suma
1	(5) Billy Hamill	113	16	20	9	25	18	25
2	(1) Hans Nielsen	111	18	25	25	9	20	14
3	(4) Greg Hancock	88	12	13	13	16	16	18
4	(2) Tony Rickardsson	86	20	18	16	14	7	11
5	(8) Henrik Gustafsson	80	14	4	18	20	11	13
6	(12) Peter Karlsson	62	7	3	20	7	13	12
7	(6) Mark Loram	58	6	2	6	12	12	20
8	(7) Chris Louis	54	8	9	14	8	6	9
9	(3) Sam Ermolenko	52	9	1	4	13	9	16
10	(15) Jason Crump	45	1	ns	7	6	25	6
11	(11) Tommy Knudsen	44	25	16	-	-	1	2
12	(16) (19) Tomasz Gollob	43	11	-	ns	18	14	ns
13	(13) Joe Screen	38	3	7	11	2	8	7
14	(17) Craig Boyce	30	ns	12	2	4	4	8
15	(9) Leigh Adams	28	2	ns	8	11	3	4
16	(14) Gary Havelock	27	13	14	-	-	-	-
17	(18) Andy Smith	19	ns	11	3	3	2	ns
18	(10) Marvyn Cox	15	4	8	1	1	ns	1
19	(16) Gerd Riss	12	-	-	12	-	-	-
20	(16) Stefan Alfonso	6	-	6	-	-	-	-
21	(16) Piotr Protasiewicz	3	-	-	-	-	-	3
	(20) Jan Staechmann	-	-	-	-	ns	ns	-
	(21) Mikael Karlsson	-	-	-	-	ns	-	-
Lp.	Zawodnik	Suma