Fryderyk Albert Lessel
Z Wikipedii
Fryderyk Albert Lessel, h. Lessel, (ur. 1767, Drezno, zm. 15 marca 1822, Warszawa), architekt i budowniczy rządowy z czasów Królestwa Polskiego. Prowadził wiele prac budowlanych w Warszawie, jego projektu są m. in.: pałac Branickich u zbiegu ul. Miodowej i Podwale, pałac Morsztynów i Szaniawskich na ulicy Miodowej. Współpracował przy budowie Pałacu Tyszkiewiczów. Łączył elementy klasycystyczne i neorenesansowe.
Według Jarosława Zielińskiego, "do sztandarowych jego dzieł należy pałac Zamoyskich przy ulicy Senatorskiej 37, który po przebudowie w latach 1814-1815 otrzymał wygląd bliższy architekturze XX wieku niż epoce klasycyzmu, mając bezporządkowe elewacje o zredukowanym do minimum wystroju" (J. Zieliński, Architektura Warszawy od średniowiecza do 1990 roku).
Autorstwa F. A. Lessla jest również słynna kamienica Karola Bürgera, Nowy Świat 35, z monumentalnym doryckim portykiem kolumnowym. Obecnie pod tym adresem znajduje się cukiernia Bliklego.
14 października 1800 roku ożenił się z Chrystianą-Katarzyną Leppigé h. Gromiec, mieli pięcioro dzieci. Jego synem był Józef Grzegorz Lessel, również znany warszawski architekt. Córka Anna Krystyna Marianna (1811-1878) wyszła za lekarza Jana Brandta, byli rodzicami malarza Józefa Brandta. Córka Aniela Amelia (1814-1856) poślubiła lekarza Jana Bogumiła Helbicha.
